Alle inzendingen over genegenheid OR leven

Onze lichamen, al dan niet bezweet bekruipen elkaar en vinden die rust die nodig is om terug te kunnen keren naar de haastigheid die ons leven siert.…

Soms kan ik niet begrijpen wat je tegen mij zegt dan vlucht ik weg in een wereld vol verdriet ik kan het soms niet echt begrijpen wat je zegt en wat je doet maar toch, de meeste tijd snap ik je dondersgoed.…

Je kijkt me aan en denkt verward wat moet ik nu doen of zeggen wat moet ik doen of wat wil ik ja, wat wil ik denk je dan maar toch er is een tijd dat je beseft dat je weet het is goed wanneer je naar mij kijkt...…

Je kunt die knipoog zien en daarmee een glimlach -ontlokken- klein geluk maakt groot leven. De nacht is donker en lente brengt de zon laten wij ontwaken en leven alsof de bloesem komt.…

Wolken verdwijnen in de nacht geen zonlicht, nergens meer beweging, slapen, dromen -tot het gezamelijk ontbijt-…

Stilte geeft antwoorden die je niet zonder meer kan verstaan in de storm van gevoelens die zwijgen maar van binnen spreken. Tijdloos is iedere vorm van gevoel al is het niet zoals je het had gewild ook al wist je hoe het wel kan zijn het tij kan nog altijd voor je keren als je tijd de ruimte geeft. Je hart kan slechts kloppen voor…

Een vleugje wind zucht over het strand waar we samen kijken naar de golen in de zee. Ik kijk naar links en jij naar rechts blikken die elkaar kruisen met glinstering in je ziel. Knijp zachtjes maar met liefde in je hand die wil vluchten ik zie een glimlach met voetstappen in het zand. We kijken naar de zon die langzaam en vol…

Aaneen geschakelde momenten van glimlach tot glundering tedere stukjes leven om elkaar te geven. Ringen symboliseren een soort oneindigheid maar niets is minder waar dan verlies van verliefdheid. Woorden die raken uit passie of haat ze gaan over in elkaar niemand erbij gebaat.…

Zij wilde weten hoe het stond of dat zij al was versleten behoefte aan een warme blik met of zonder slecht geweten. Het was gedaan met het gemis ondanks dat haar hart gebroken was zij wilde dit verhalen op een man een simpele prooi, dat kwam van pas. Huiden waren aan elkaar verbonden ogen kruisen diep in verlangen het willen voelen, het…

Ik heb je ogen nog niet gezien wel je woorden gelezen ken je nummer en hoef je niet te bellen want er is niets te vertellen. Alles dat je weten moet is al lang bij je bekend want elke ziel heeft een tweede op deze kloof alleen moet je die wel weten te vinden en jij hebt haar gevonden. De maan geeft rust vannacht en sterren stralen…

Raak me aan. Streel me, slechts voor even. Voel mijn naaktheid, laat het welbehagen trillen door mijn lijf. Blijf.. Sla de dekens van me af. Pel de lagen, één voor één. Kijk wat dieper, langs mijn adem. Tel ons samen in het kaarslicht, laat me nooit, meer hier alleen. Raak me, streel me, voel me.. Tast je vingers, zijdezacht,…

zachte wind streelt gedachten die uitzien over zee waar palmen mee bewegen fluistert de zon je bent niet alleen…

Ik blijf Ik schrijf Genegenheid Eigengereid Al word ik honderd keer niet erkend Mooi toch, dat jij er bent !…

uit "jezelf" geven, om niet, kan genegenheid worden geboren en zelden voor even nog sterker kan ik het zeggen -dat je er bent- is genoeg het behoeft geen duizend woorden om zo iets uit te leggen het was ook niet zo dat je er om vroeg…

mijn handen steek ik uit gedragen door vragende armen kom maar, fluistert mijn stem ik til je naar mijn rozenbed zal je tere huid verwarmen ik strijk langs je kwetsbaar lijf mijn ogen op je gericht verlegen zie je naar binnen dat verraadt je glimlachend gezicht kom maar, fluistert mijn stem voel de stilte in ons dalen kijk ook naar…

als ik jou of jou zie zoals ik denk die je bent je toelach en spreek over je mooie zijden bedreig ik je dan of vertel ik dat wat je hart verwent voel je dan wel dat ik slechts aardig wil zijn maar enig bezit wil vermijden als ik jou of jou even op een troon zet aan mijn hof wees dan niet bevreesd ik bewierook je ziel soms gewoon…

Maar ik herken ook gevoel en warmte mijn genegenheid voor de medemens.…

Ik hou van verandering Van jaargetijden De opkomst en ondergang Van al dat licht De natuur en haar bizarre vormen Van zwaar ontspoord Tot evenwicht Ik hou van het leven In al zijn facetten Niet van geluk Ik heb meer met pech Het slechte, de pijn Dat gevoel dat bruist Wanneer het goed komt Die terugkeer Op de juiste weg Ik hou van…

er ligt een kind op de bank te slapen en te dromen stoor haar maar niet gister is haar oma overleden ze legt bloemen op de kist zingt het lievelingswijsje leest een gedicht voor van bloesems aan de bomen een mooi gezicht heeft zij dat rust op een kussen ze was er niet bij toen oma zich verzoende met de eeuwigheid…

het voorjaar draagt nog een sluier ik had toch zo gehoopt dat de warme zon, al was het maar even, de ogen zou laten blinken wel zie ik in een tak ontluikend leven licht heb ik nodig, liefst blauw omrandt kan ook een toefje genegenheid zijn verpakt in een overjarige krant ach, het mag op iets anders gelijken je kent dat wel omhult in een…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Lieve Henk, Elke dag toonde je liefde en zorgzaamheid saamhorigheid, genegenheid de andere 23 uur vocht je in jezelf de strijd met die tegenstrijdigheid In een inktzwart beleven stond jouw leven aan de binnenkant van je ziel beschreven in jezelf geleden in jezelf voor ons gestreden voor ons te vroeg uit het leven gegleden…

Liefde is het vuur van ons leven Het geeft warmte en genegenheid In vertrouwen aan elkaar overgeven Genietend van elkaars aanwezigheid Liefde is het vuur van ons leven Zomaar in een lach van een kind Een gedicht aan je geliefde geven Of als je elkaar heel innig bemint Liefde is het vuur van ons leven Voorkom dat het wordt gedoofd…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Je stem, ik luister nog steeds ernaar in de nachten en dagen waarop ik jou zie staan De stilte in je ogen het is dieper dan in je leven toen je zo gezellig nog meepraatte Mijn hart is genegen en de druppels traan stromen neer wanneer ik jouw naam nog fluister…

Maar diep in haar was er strijd om de schaduw te overwinnen weer gaan voelen genegenheid. Volheid van het leven ervaren te gaan zien de blauwe luchten het zonlicht weer aanschouwen.…

De nood aan liefde en genegenheid De mensen lopen gewoon naast elkaar. Zonder een vriendelijk woord of gebaar. Vriendelijkheid wordt meer en meer verdrongen. En toch worden er nog liedjes, over liefde gezongen. Ook wij, de volwassenen, zijn er slecht aan toe. Voor een goede dag, of eens een hand opsteken, zijn we te moe.…

Wederzijds diep genegen zien ogen elkaar ontvangt zij en voegt haar bevlogenheid toe de wereld is lang al wakker zij draait haar lijf sloom in zalig serene droom vloeiend versmeltend in een tijdloos bestaan.…

Liefde is een spiegel, Tederheid en Genegenheid worden erin weerkaatst... Wegkijken,...KAN NIET.…