Netgedichten

netgedicht (nr. 58.544):

Rakend

Raak me aan.
Streel me, slechts voor even.
Voel mijn naaktheid,
laat het welbehagen trillen door mijn lijf.

Blijf..

Sla de dekens van me af.
Pel de lagen, één voor één.
Kijk wat dieper, langs mijn adem.
Tel ons samen in het kaarslicht, laat me nooit,

meer hier alleen.

Raak me,
streel me,
voel me..

Tast je vingers, zijdezacht,
rond de glooiing van mijn liefde,
van het onvoorstelbaar diep gevoelde,
al is het puur, voor deze nacht..

-

Ik zie je nu, nog vormend liggen,
heb de hoogtes ver gebracht.

In het spel, dat wij hier speelden,
scheen het maanlicht mild bedekt.
Bleef de schaduw ingewikkeld zitten,
was de drift, zo uitgestrekt..

Je laat me achter, meer dan naakt.
Verward en diep bewogen,
heb jij me echt,

geraakt..

-