Verpulverd verhaal

Thuis dacht ik aan het strand
en aan ons verhaal dat onder 't zand
verborgen had gelegen.

De mensen die er wandelden...
hoe kon het dat niemand
het zocht of het opmerkte,
zelfs ik was er aan voorbij gegaan!

Toch liepen we er tenslotte weer tegenaan.
Bij eb zagen we krullen en groeven het op,
hingen de halfvergane papieren te drogen.

Maar tijdens ons rusten,
toen we elkaar kusten
was het in flarden vervlogen,
de letters zweefden als veertjes,
ontmoetten vogels, zandkorrels,
verpulverden in de lucht.
Door ieder en alles ingeademd,
vermengd met het hunne,
de schreeuw van een meeuw,
lieveheertjes, een zandkorrel.

Nu was ons verhaal
een mengsel van alle wezens,
zat het vervat in alle levens,
begreep ik de drang en het belang te luisteren,
lezen en kijken
om daar doorheen ons eigen oorspronkelijke
verhaal te herkennen.

mystiek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 119