Alle inzendingen over gericht

ik maak mijn broodjes klaar morgen moet ik weer aan de bak en, heel gericht schrijf ik hier nooit meer mijn gedicht net niet…

ik ben een stille rank, aldoor schouwend, teder zoekend naar licht ja zo ben ik: op unieke wijze naar binnen en buiten gericht…

De mens is daarin niet geïnteresseerd Zijn ogen zijn al gericht op een andere tragedie De lichamen worden opgestapeld De oorlog is op de tv voorbij. Het beeld gaat op zwart.…

mocht je denken mijn gedachten zijn slechts gericht de ander te krenken neen, ik getuig; niet elke waarheid hoeft men te gedenken niets van zulk een zwaar gewicht heb ik mijzelf toegedicht gering zijn mijn daden doch ga voor zuivere ideeën op zonneschijn gericht schenk u mijn rode gladiolen, de liefste feeën ja, zomaar mijn idolen…

het is zo dat haar bril ogen geeft waar zij naar kijkt weerspiegeling van een ogenblik was wat het lijkt gericht op mij deins ik terug waar zij niet wijkt…

Ik wil jou in mijn armen, strelend je gezicht, je ogen op mij gericht, wil je beminnen, fluisterend... ondeugende zinnen, ik streel je zacht hier heb ik op gewacht.…

annemarie, koekoek ik kijk niet om maar weet 36 glimmende oogjes op mij gericht domme ome Fred geniet van de kinderziel…

Hier had ik mij al zo lang op gericht Maar door mijn matige boekenbalvaardigheid bleven de deuren ook dit jaar weer dicht…

dit kleine gedicht naar jullie allen gericht komt uit een warm hart want jullie zijn elk apart een straaltje van het zonlicht…

eerst is er de verwachting gevoed door schoonheid: de gerijpte vrucht van een idee daarna bij ontwakend licht raakt men op een werkelijkheid gericht…

lieve ogen en prachtig gezicht Blijf nog maar heel lang op de wereld gericht…

de enige manier van bij elkaar zijn in stilte op het hart gericht zing ik je toe in mistige dagen grijs verzilvert tot licht wanneer zon je haar komt strelen in stilte op het hart gericht zing ik je toe als vreugde door verdriet in avondrood verdrinkt begrensd in onze horizon iedere morgen kijken naar de…

als ik iets zo om me heen zie is dat niets sommigen weerhoudt om als in een perseveratie voort ijlend in een klaagzang van algemene strekking zonder ik-beperking gewoon maar door te lopen tegenstribbelaars onderweg in het voorbijgaan alsof het in de haast gewoon is terloops zo maar op te knopen vraag mij niet bovenstaand hard te maken…

Die glimlach, een flits over je gezicht, een blik van herkenning op mij gericht. Daar troost ik me bij, en ga verder, omdat dit ene moment, te snel voorbij is gegeaan.…

Ze wist het te vangen met beide handen het zilveren liefdeslint toen ze het aandurfde werd haar herfst in eens weer lente haar blik toekomst gericht beloftevol…

het lijkt me heerlijk bovenlangs te zweven gedragen door de wind met m'n blik gericht op oneindig deinend en wiegend als een onbezorgd vleugelkind…

Gebogen en klaar met voeten in het startblok spieren gespannen ogen gericht op 't einde oren gespitst op 't startschot!…

het is je ziel die ik ervaar oprecht naar buiten gericht kwetsbaar, zwak in het aardse maar krachtig tussen jou en mij een tederheid zo wonderlijk van gewicht…

Vroeger werd verzucht: 'K wou da'k tien handen had Met ogen gericht naar de lucht Kwam men handen tekort. Vroeger werd verzucht: 'K wou da'k ogen in m'n achterhoofd had Met ogen gericht naar voor Wist je wat achter je gebeurde: echt hoor.…

Kijk maar in de ogen van het kleine kind, zie de tranen aan jou gericht. Vang ze voorzichtig op in je hand, want het zijn de parels van het licht. Ook de woorden vanuit een mooi gedicht, wanneer ze speciaal aan jou zijn gericht Zullen zorgen voordat zweven, waaraan nooit meer een einde mag komen.…

Stiekem kijk ik naar je Jouw mooie ogen, gericht op iets waar ik niet bij kan Maar, als ik mijn best doe en mij heel lang maak Kan ik het pakken Een leven zonder angst…

zwart ontleent zijn kracht aan een duistere macht het ontbreken van helder licht heeft mij naar binnen gericht de avond is zeer nabij de geest van de nacht aan zijn zij…

wederom gezwicht een tekst gericht soms is het net een gedicht maar vaker nog dolen een kreet in de nacht van harte aanbevolen dag droom…

Zie in mij    wat ik in jou zie Kijk tussen je vingers door    en zie mijn licht Doof het niet uit    maar laat het schijnen Houd je pijlen    op de liefde gericht…

Verwarmt, nog meer Gezicht opgelicht Gloeiend gericht Maak ik dit kleine Gedicht want O, Wat is ze welkom! Onze heerlijke zon!…

De opdracht van Jezus om anderen te vergeven is juist op ons zelf niet op die ander gericht dat brengt de liefde op orde immers bij Hem weegt zwaarder de vergeving dan wat vergeven moet worden…

sneeuwklokje mooi wit wat bevroren door koud licht vecht zich opnieuw los recht zich op vanuit het mos hoofdje naar de zon gericht…

Een hypocriete eenzaad of een showman onder een spotplaat, met de spot op mij gericht, in de wereld, het gesticht…

Zwart ontleent zijn kracht aan een duistere macht Het ontbreken van helder licht heeft mij naar binnen gericht De avond is zeer nabij de geest van de nacht aan zijn zij…

Een gloed die mij verwarmt Een arm die mij omarmt Dan een gezicht Een warme blik op mij gericht Heel even maar Dan lost weer alles op Naar waar?…