Alle inzendingen over geschoten

iemand heeft mij op pad gestuurd moet aan het werk en heeft me aangevuurd men moest eens weten hoe ik me soms voel want zoals bekend tref ik meestal doel en heb me wat dan betreft van mijn taak gekweten daar waar men meestal bidt tot God bepaalt iemand anders iemands anders lot door een enkel schot ik ben de kogel geschoten .…

al die gezichten ze weten het en kennen mij een vreemde in hun land ze kijken maar begrijpen niet, hun ogen zien ook nooit mijn stil verdriet de kapot geschoten zon het branden van mijn handen toen de oorlog pas begon ik droom nu de familie het spelen van muziek het dansen van zovelen we vluchtten voor de dood de honger en het…

Voorbij geschoten. Hij glipt staccato tot hij stokt, door spleet of schaduw opgeslokt. Daar is hij weer, een voorpoot trilt, een siddering, kop opgetild en uitgeschoven, ingetrokken, verschenen en meteen vertrokken. Vol in de zon, weg in een nis, flitsend en stil. De hagedis.…

ze kijken mij aan verdronken mensen in New York, kapot geschoten kinderen in steden van Syrië, doodgevroren zwervers in portieken, wanhopigen, die zelfmoord plegen in mijn ontoereikendheid wil ik hen gedenken immers de sluier tussen dood en leven is nu dun bij een boeket witte lelies brand ik een kaars voor zielenrust…

zand kriebelt tussen de tenen de zon omlijst de avond langzaam sijpelt 't nieuws dat er een vliegtuig uit de lucht geschoten is door mensen spelen in de zee, honden rennen langs de vloedlijn vol ongeloof herhalen de beelden zich terwijl de zon zich neerlegt in de oh zo kalme zee…

juist op het moment dat ik je het meeste nodig had waarin ik zo graag jouw stem had willen horen jouw oogopslag had willen zien werd ik op mezelf teruggeworpen mijn veilige wereld onder mij vandaan gerukt niets leek meer op wat het was als in een kapot geschoten huis zat ik te midden van de scherven waar lijm geen soelaas meer zou bieden…

Peutertijd de eerste stappen zijn gedaan wat je aanraakt krijgt een naam de bakens worden meer en meer verzet je wil, als een bloem nog in de knop, doch zichtbaar reeds omhoog geschoten, zoekt grijze grenzen op de spiegel van je zijn is ijl en transparant de landkaart van je leven zonder vaste rand je zoekt je kijkt verwondert…

De Frogertjes, nu al bijna van de buis Hebben volop van de armoe genoten En zijn de voedselbank te hulp geschoten Nu genietend van luxe en weelde thuis De voedselbank is, voor mensen in de bijstand Nu een bank die niet in een crisis is beland ...De Frogers veroorzaken een run op de voedselbank.…

gisteren fluisterde de wind haar woorden toe na een warme nacht vielen ze als rijpe vruchten in haar schoot de zaadjes van het goed luisteren hadden wortel geschoten juist het on uit gesprokene werd koesterbaar in de palm van hand en hart liefde straalde uit twee paar mensen ogen zo mild en zacht…

Wat jou op een bamboespies Werd aangereikt, spons Gedrenkt in gal en azijn, Om je uitgedroogde lippen Te deppen, verschraald door De blakerende zon, door Het schuldeloos opgehangen zijn, Stroomt hier in ongekende mate Door de loopgraven van een aan Flarden geschoten menselijkheid, Waar kinderen hun onschuld verliezen, Onomkeerbaar…

In een groen, groen, groen, groen knollen-knollenland Daar zaten twee haasjes heel parmant En de één die blies de fluite-fluite-fluit En de ander sloeg de trommel Toen kwam opeens een jager-jager-man En die heeft er één geschoten En dat heeft naar men wel denken denken kan De ander zeer verdroten…

Nu, Dertig zomers later En nog meer meters hoger, Kan ik er moeilijk nog omheen: Ik denk dat hij hier blijven zal Op deze plek Waar ook ik wortel heb geschoten. Ik vraag me enkel af Wie van ons twee Als eerste voor de bijl zal gaan.…

Enthoven heeft flink naast het doel geschoten En loodste zijn bank richting het moeras Toch wordt deze braverik van de klas Niet door Wouter Bos naar de kant gefloten Vreemd, voor zijn benoeming volgt geen wanklank Al past hij beter op de reservebank …Michael Enthoven is benoemd tot commissaris van de ABN terwijl hij zijn eigen NIBC Bank…

waar plotseling wind het kabbelend water striemde tot golven een vlucht statige ganzen dook in gakkende paniek gezellig geroezemoes uiteen geschoten werd door dodelijke stilte daar verloor zon haar kracht werden levens vermoord dat moment waar waanzin hoogtij vierde werd abrupt in bloed gesmoord…

als een vallende ster bij heldere nacht kwam het déjà vu plots langs geschoten met het gevoel: ik was hier lang gelee 's nachts bij deze poort op deze plaats terwijl ik daar nooit geweest kan zijn het lijkt wel of de geest een eeuwigheid bestaat als deel van meer personen of onderdeel van meer levens in een steeds veranderend patroon…

ik sta stil bij de gelegde bloemen voor degenen die door een laffe daad het leven lieten in Nice ik sta stil bij beelden die de wereld in geslingerd worden over een coup en zij die het leven lieten in Turkije ik sta stil bij de MH17 die twee jaar geleden uit de lucht werd geschoten en zij die het leven lieten in Oekraïne…

keizerlijk gekroond literaire schuinsmarcheerders zagen zich verschoond van alle talen taken regelgeving en ook regels enzo meer was lappen aan de laarzen die marcheerden door wat zinnen punten komma's tot kabouter provocaties liever lieverdjes gaan pesten en de tijger hellebaarden likten al hun wonden want hun tijd was reeds geschoten…

op het slagveld van poëzie waar inspiratie word gemangeld woorden blijven hangen in opperste onbenulligheid waar zinnen aan flarden worden geschoten in grenzenloze onmacht gedichten sterven in echo van adem uitgeperst in huivering van gezichtsveld maar gapend met mijn mond open en in mijn simpel verlangen en met mijn muze op schoot…

over de zee, ren spring over kogels, vlieg ben weg van de aarde af-geschooten De tijd trekt door. maar jij bent alleen. geen mens om je heen. de tijd trekt door. maar jij blijft staan.…

't Rode Leger Onder aanvoering van Poetins generaals Misstaat Geenszins in een co- medy van faam Mijn hart voor Rusland, alwaar ik drie Keer ben geweest, kapot- geschoten door een machtswellusteling die (vooralsnog) met zijn 'zakmes' landje(s) pikt...* * Hoewel Oekraïne stug is, niet opgeeft en dit ook voor de overige landen, voormalige…

ik wil niet weg voeten hebben wortel geschoten in het losse zand dat als strand schelpen als juwelen verbergt ik kan niet weg handen dragen verwarmde stenen in elke kleur de wind geeft geur de zon is baken is leven ik moet niet weg ogen kijken oneindig ver mijn huid proeft zout hier word ik oud wil ik blijven met jou…

we hadden niets meer te verhullen het vuur ontstak door lichaamstaal wanden weken, leegte liet zich vullen kwartsext-akkoorden op ons manuaal de warmte was omhoog geschoten waarden ontstegen elke schaal circuit was even niet gesloten een zucht ontluchtte integraal de vlam ging uit was onbewaakt nu mis ik de hitte van je huid en warm…

Vandaag heeft Nederland aldus besloten:  - Geen plek meer voor Van Bommel in de basis - Dat onze spits tegen de Duitsers Klaas is - Er wordt van nu af ín het doel geschoten En het geheime wapen in dit plan; Bij corners, eerste paal: Ad Koppejan ------- Heel Nederland bemoeit zich met de de opstelling van Oranje tegen de Duitsers.…

Bij lang niet alle strafschoppen wordt de bal in de hoek van het doel geschoten.…

er is paniek als het onverwachts knalt uit het publiek een eerste vluchtgebaar pakt handen samen snel weg uit de hel ze vallen zonder op te staan rood vloeit hun gedaan weer ligt de wereld open maar er wordt nog steeds geschoten samen maakt de kansen groter om de chaos te gaan overleven na dodelijk besef scherpt adrenaline…

alleen de langste sprieten van de grasmat buigen onder felle tegenwind zichtbaar zijn de sporen die maatschappelijk verval in het weidse land getrokken heeft het snel door bochten maaien maakt modderpoelen in het al jong gekneusde gras eindelijk knakken zij die jarenlang hun zaad hebben geschoten in de luwte van het onverdiend succes…

op de omslag van de bloemlezing 'het kind is de vader van de man' prijkt een foto van de dichter Wilmink ooit geschoten door Hans Vermeulen Wilmink in een kek suede jack in de bloei van zijn leven zo ook de kracht van de bundel liedjes gedichten en vertalingen persoonlijk lees ik de bundel nog altijd met veel genoegen maar tóch kan…

wie weet hoeveel de aarde torst op de aangestampte hei palen met mokerslagen geïmplanteerd in haar uitgemolken borst wie weet hoeveel gewapend beton de hoogte in geschoten haar grond verduisterend waarop handel in drijfzand floreert wie weet hoeveel schotsen schuren boven laaiende vlammen die aan haar longen likken, er stervuren zaaiend…

dans om te leven achter een muur van badkuipen dansend met jouw eigen schaduw daag je hem uit, jou te volgen tot dat kogels klinken niet dat ze jou kunnen deren in deze straten waar je ooit woonde dansend op stuk geschoten dromen al weet jij niet door wie is er niemand die jou raken kan middels jouw dans verdedig jij je tegen het kwaad dat…

sommige bogen kunnen andere dan weer niet altijd gespannen staan klaar om wild te schieten mocht de gelegenheid daar de meeste bogen hangen stil als geschoten trofeehoofden aan het haakje in de schuur waar ze schrijven over het stof dat hun pezen allengs bedekt mensen munten soms uit in hun gebrek aan weten dat ook bogen moeten bogen…