Alle inzendingen over geven

Ik kan je een leven met inhoud geven. Nooit meer verveling. Nooit een saaie dag. Altijd avontuur. En in slaap vallen met een lach.…

soms , niet altijd, als je diep zit, en vrienden veraf wil jij er de brui aan geven, bijt dan op je tanden recht opnieuw je rug en na weinige dagen komt jouw zin om te leven terug.…

En als ik Je niet direct hoor, wil Je me dan toch het vertrouwen en de ruimte geven dan komt alles goed, want ik geloof bovenal in Jouw liefde.…

Mensen geven me soms een raad te vechten in het leven hoop dat het zo beter gaat maar of ik jou, dat durf te geven?…

Stil loop ik tussen wit marmeren kruizen van jongens die hier zijn geland achter mij de zee het uitgestrekte Normandische strand onder elk van deze symbolen van geven ligt een mens die vocht voor ons leven met een ziel en een gezicht denkend terwijl ik daar loop aan mijn leven zijn dood weet ik nog beter waarom een kruis…

Ik schilder schapen in het weiland en het bonte op een koe geef de zwaluw graag haar vrijheid daar is zij wel aan toe Ik teken ongetemde wolken in een hemel o zo blauw gun de zon weinig draagkracht druk haar geleidelijk in het nauw Ik portretteer enige knotwilgen groene haren in de wind paars met rode bloemen die geplukt worden door …

de aangeboden hand toont openheid vingers om te geven je lach straalt blijheid over samen eten ogen spiegelen zon in blauwe lucht vol zomerse verlangens zacht speelt licht in bruine tint over je gave wangen heb je lippen aangeraakt de hemel proeven staat helaas niet op de kaart…

Ik loop zeven keer rond de molen. Mijn enkels gebonden. Die steen is een verzoeking. Ik hang mijn zonden aan de wieken en wil eerzaam sterven, verlost van het spleen. De molenaar schudt zijn kop -Wat moet ik met een martelaar, wat is dit voor land waar iedereen mag malen, bestaat er nog zoiets als boerenverstand? - en steekt een…

Ik gaf je liefde Jij nam de benen…

Liefde in ons hart leidt tot om elkaar geven, een mooie wereld.…

je preludeert uit een veelvoud van donkere klanken probeert eigen lijn in toon te verglanzen zonder de schaduw van woorden in tot heden gespeelde akkoorden deze symfonie vertolkt nu de melodie van jouw leven dirigeer en bespeel de magie van het geven…

Soms moeten we iemand gewoon een compliment geven Iemand erop wijzen dat die het goed doet Iemand vertellen het gaat goed Positief feedback geven kan een mens veel goeds doen Je kan iemand een grote glimlach geven door heel simpel een compliment te geven Je kan iemand vertrouwen geven door alleen maar te zeggen je bent goed bezig…

Mijn Moeder Dochters en partners Kleinzoon Kleindochter Zussen Broers Ik vind Het Steeds Zo een klus Hoe Blijf ik Betrokken Hoe vind ik balans In het Geven en ontvangen Ik heb jullie lief En wens jullie De vrijheid Van het leven Ieder zijn eigen weg Vrij van elkaar Ook voor mijzelf Vrij zijn Niet van alles Moeten…

Zo leerde ik door deze erfenis dat geven eigenlijk ontvangen is.…

jij schuilt in dit verhaal woorden weten jou te verbergen ergens in een zin laat ik onverwacht liefde vallen jij wuift mijn letters weg en jouw ware aard ligt naakt in mijn schrijven…

Ik hoop dat het nog lang zal duren lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word. Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren maar met woorden van troost schiet ik nu te kort. Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin, ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…

stukjes leven vlocht ik tot mijn matje kleur deeltjes van een ander die pasten bij mijn geur ze leerden me het leven vooral hoe ik moest geven wie ben ik nou is er niet méér te wensen dan de kleur en geur van andere mensen ben ik zelf niets de schaduw slechts van anderen doe ik vandaag nog iets…

ik zou zo graag willen, dat jij je hart geeft aan mij, ik zou geen dag meer verspillen, want alles wat ik wil ben jij, maar toch ben ik bang, om jou kwijt te raken en te verliezen, want ik ben geen rijke man, die jou alles kan geven wat jij uit zou kunnen kiezen, alles wat ik jou kan geven, en dat staat nu zwart op wit, is de toekomst…

Geven geef mensen bagage en geen rugzakje Leven!…

Wanneer we ons aardse paradijs verlaten. Wanneer we overlijden. Wanneer bedoeling weer toevallig wordt. Wanneer energie weer loslaat van de stof. Hebben we de liefde wel liefgehad, bemind, voor al wat leeft en niet toevallig was? Hebben we wel bedankt gezegd, herdacht, hetgeen de liefde ons heeft geschonken? Hebben we het voorrecht wel beseft…

Die Voskuil, wiens geweten het verbood Als schrijver van een flutblaadje te praten Is eindelijk na weken vrijgelaten; Hij zit niet meer op water en op brood. Goddank, want allengs wordt zo’n man een held Terwijl hij enkel roddels heeft verteld.…

Het was niet... precies altijd wat ik moest doen maar toch deed ik het. Het was niet... altijd duidelijk edoch, het werd helder, steeds helderder. Ik wist nooit alleen te zijn in dit spel, ook al was er een sterk gevoel van menselijke eenzaamheid. Ik wist, dat er immer een vangnet zijn zal... Het was niet... altijd de manier waarop ik…

Ik ben het woord en zoek de woorden die bij me willen horen in de zin die ik wil horen als de stilte mijn woorden weer teruggeeft.…

Kijkend in de spiegel aan de wand Gepolijst in een kader van hout Dromen twee blauwe ogen Dansend jouw wereld binnen Duizenden cellen denken slechts aan jou Enkele sterren vallen voor mijn wensen Mijn ogen dromen verder. Vertrouwd Doe ik een wens, zonder te eisen Natuurlijk is bijgeloof naïef. De Zwakte van de ziel die via foute signalen…

Tijd voor wassen, woordenstroom gestoord door bloemist aan de deur bos voor de buurvrouw kadobonnen in dichtersbrij - een laag blijft dichtbij het uur afbreken voor K. een gele denkhoed, emmers vol liefde, handen en armen - meer heb ik niet te bieden, plus ongenoemde eigen ervaring ik ben er, als ze gaat maakt ze rechtsomkeert…

jij hebt de handen gezien die alles willen geven cadeautjes in de mooiste kleuren waar je ogen aan blijven kleven warme muziek die ja zegt tegen jouw nog niet voltooide keuze je overhaalt het toch te doen en je een lach geeft met een zoen pas buiten in de nog steeds gure kou voel jij de twijfels weer maar wordt blij als jij…

ik schenk mezelf iets, door het jou te geven, zachte woorden van satijn als eeuwige momenten van even zij komen uit overdadig niets de eigen pijn verlichten door de ander het goede toe te dichten waar tranen drogen door een milde lach zo groeit een droomwens langs rozenbogen tot een mooi en bloeiend mens en raak ik…

ik lig alweer met mijn tanden op straat, maar het geeft niet want ik geef niet op te geven om omdat dat nou eenmaal in mijn natuur ligt ik sta op, stof af koop nieuwe en ga door zo gaat dat, ik kan niet anders ergens is dat voor mij beslist…

Geef je elkaar de ruimte dan leer je elkaar waarderen En waar je elkaar dan tegenkomt daar valt weer veel te leren!…

Liefde geven is liegen. Liegen is geluk zoeken dat niet bestaat. Ik ben weer alleen en mijn eenzaamheid lijkt op jou als jij verdwaalt in onbereikbare dromen waar woorden je betoveren en toverspreuken je niet meer wakker maken zolang ik spreek.…