Alle inzendingen over gevoel OR reden OR machtig

Nee, redden kan ik je niet, je bent té ver heen, ik moet je laten gaan, maar écht achterlaten, dat lukt me dus nog niet, je blijft in m'n hoofd en in m'n gedachten, wat kan ik verder nog verwachten?…

ook al is mijn nek gekroond met een hoofd het leidde niet tot zuivere rede de schepper had mij dat trouwens ook nooit beloofd Gode zij dank…

Een onzin is een zin Die niemand hoeft te schrijven Het is zo zonde van de tijd Want hij zal niet beklijven De rede daarentegen Heeft zo veel meer betekenis Het begrijpend onderscheiden Dat gezonde mensen eigen is…

Heerlijk dromen vrijheid zonder schuld zonder zonde madeliefjes rijgen bomen beklimmen spellen spelen één tot zeven wie zal mij een kusje geven spel en nooit te oud hoepelen, tollen, verstoppen dropveters stelen er touwen van vlechten droptouw springen volwassen overgeven aan passie los van rede irrationeel zonder schuld.…

Uithollend je betoog is daar nog het geslepen tegenargument dat woorden niet konden weerleggen, het ongehoorde, ondermijnend al wat vertrouwd je zinnen zeggen. Afwezigheid voorwendend tot je zwijgt houdt het zich klaar. Wat je aan leven maakt zo bagatelliserend tot een speech voor lege stoelen, niet iets wat je met overtuiging houden kan.…

kijk ik lach de heelheid van mijn tanden vertelt een verhaal uit ooit toen knekels nog een huis waren bovengronds scharen zeven vogels en een blauwe lucht…

Vanuit het riet Openbaart zich een lied het refrein gaat zo het leven krijg je kado Iedere dag is het feest als je maar tussen de regeltjes door leest Meer Goedemiddag dan vaarwel ik lees je en zie de vrede ontiegelijk snel alles komt goed En alles heeft een reden…

Met de pijn van de geboorte Wordt het gevoel geboren - Woorden en verstand Ontbreken nog, ogen die Zich onvast richten op De mens die voeding geeft - Groei die volgt kent een Tweestrijd tussen voelen En denken; daarna Een nieuwe wereld: Denken, rede, ratio nemen Bezit van de frontale cortex, Gevoel wordt uit dit huis Van lieverlee…

woorden zonder reden braken jou ons gevoel sloegen in met de kracht van een orkaan in de windstilte die volgde, verstilde de storm van gevoelens zonder woorden zonder bijna te spreken en zonder te begrijpen waarom bleef slechts schaamte en spijt over deze woorden zonder reden gedreven door angst en verleden…

hoopvol noch verdrietig leven is dé reden om te dansen ook al lijkt het troosteloos en nietig…

de reden van het lijden is het leiden van de rede…

In het helderste licht in die prachtdroom zag ik jou nog altijd aankomen, naar me toe treden slechts met één enkel gevoel overeenkomstig met één enkele reden: vrede!…

, geëmancipeerd, gevoelig hebben apenstreken kortom de vrouw is adorabel…

Alles in het leven heeft een reden Er worden veel dingen op ons pad gegeven We ervaren geluk we ervaren pijn We ervaren liefde en verdriet We ervaren wanhoop en geluk Elk gevoel heeft een tegengevoel Het komt allemaal met een doel Alles in het leven heeft een reden Of door ons zelf of door een ander gegeven Maar alles gebeurt met…

Als alles mij te machtig is zintuig ik naar de Vader, beleef ik Zijn getuigenis. In 't diepst van die geheimenis komt Hij mijn ziel steeds nader als alles mij te machtig is. Zo straalt Hij door mijn duisternis, vormt Hij mijn levenskader, beleef ik Zijn getuigenis.…

Geestdriftig is er bot bij bot gelegd Voor die Tyrannosaurus rex in Leiden Een machtig groot reptiel uit vroeger tijden De koningin der dino’s, zogezegd Natuurlijk zegt haar naam in feite niks Maar heel toevallig heet dat boegbeeld Trix Toegift!…

ik ben overleden in het diepst van mijn zijn te ver afgegleden te groot is de pijn ik ben hier zonder reden ik hang maar wat rond zoekend naar een gevoel dat niemand hier ook vond vaarwel jij die ik liefhad het is nu voorbij treur er niet om je had toch niks aan mij…

Raar, het gevoel wat ik krijg als zij naar mij kijkt , dat gevoel is verliefdheid is mij ooit geleerd. Als ik met haar vrij heb ik wat mijn hartje begeerd, ze is dan mijn minnares, van iemand anders wordt zij niet. Terwijl ik na de daad het plafond bekijk voel ik me raar, ik voel me machtig en onzeker tegelijk, maar eigenlijk bang.…

ineens en het heeft geen naam het is alleen jouw eigen gevoel…

Plaatsloze emotie gevoel geruïneerd hoe te redden wat te redden verstoorde wereld opgeschrikt. Watervloed na watervloed Tsunami ongekend. Niemand weet wat deze stroom nog later doet. Aarde wakker watervloed.…

Het gevoel is weg, het leven is uit je gelopen. Nooit zal je terug komen Alsjeblieft laat het los.. Alles. Je leven, Je hoop Niets zal je redden, Niemand zal je dwingen, want alles is verdwenen, wat er ooit heeft plaats gevonden. Niet kan je nog wat doen Niemand kan je redden. Alsjeblieft laat het los.. Alles.…

Wat de tijd niet helen kan, wordt door de rede achtervolgt (?) Seneca…

Een radde tong brandt los in tomeloze zinnen en verplettert de rede. De zon op vrije voeten rijmt de maan voorbij in stijlrijke strofen. De hemel preekt blauw, machtige metaforen bergen aan de papieren horizon. Mensen boeken reizen boeken reizen mensen naar verre lettergrepen.…

De mensheid is totaal bescheten en gebeten door de Rede die U aan ons laat knagen!…

Het is zomers buiten zonnestralen verlichten de lucht toch zo koud van binnen diep in mij en slaak een zucht wat is de reden dat jij bent weggegaan naar het dal van de doden of juist de tunnel des lichts zo ver weg bij mij vandaan misschien was het je tijd wel zoals je zelf zei maar ik heb je nooit gelooft enkel de kou die jij hier…

Jij ben degene die niet ziet, ik geef me over, aan jouw angsten voor het donker red mij niet.…

Je ogen zijn geopend het einde komt in zicht je weet dat je gaat verliezen toch heb je je altijd op winnen gericht Je hebt ervoor gevochten je hebt er alles aan gedaan maar niemand kon je redden je moet de hoop nu laten gaan Tranen in m'n ogen tranen van de pijn die pijn die ik zal voelen wanneer jij er niet zal zijn het einde is…

Trek niet in twijfel dat rede, dat rede, dat rede, dat rede. Een vlieg loopt van de rand naar het midden van het tafelblad en weer terug, volgt enkele centimeters van de zijde, steekt de leegheid van het vaalwit weer in, probeert opnieuw wat ik niet weet en vliegt dan op. --------------------------------- uit: 'Tramontane', 1996.…

De rede van de dichters is niet de rede van de troon, de troonrede is van Beatrix de dichtrede heel gewoon, de troon zul je ons niet zien bestijgen, wij zullen immer met beide benen op de grond blijven, ook rijden wij niet in de gouden koets met een vierspan ervoor, wij doen het met de benenwagen, maar we gáán ervoor!…

als de vale dood grijnzend en kletterend bloedrode modder besmeurt met doodskreten en stank schokkend en ratelend kinderen verscheurt wolken zwarte vogels hakkend en plunderend het levenslicht verduisteren geschiedt ooit een wonder verandert dodelijke haat in liefde zullen we naar rede luisteren…