Alle inzendingen over gezichten

En dus wordt naast dat ding voor het gezicht Het dragen van een burka straks verplicht.…

dromen herinneringen een beeld voor mijn gezicht gedachtes flarden alles aan het licht beloftes die mij zijn beloofd waarin ik vroeger heb geloofd ruzies situaties gesprekken in mijn hoofd filosofische gedachtes die mij hebben verblijd gelukzalige eenzaamheid…

Dat moet toch wel een klap in het gezicht zijn De canon wordt op scholen niet verplicht De vensters zijn te dwingend, te gericht En moeten eerder gelden als een richtlijn Uiteindelijk blijkt dit langverbeid gebaar De som van vele stemmen door elkaar…

Te veel onthouden Heb ik - en toch Te weinig van mijn Leven geleerd Te veel woorden, Te veel gezichten en namen Uit mijn hoofd geleerd Beter dan wie ook Te vaak heb ik zo veel Goeds mijzelf onthouden Mijn leven niet meer Dan 'n dunne damp - en Maar net in stand gehouden…

De één gaat financieel op z'n gezicht, een ander houdt zich niet in evenwicht. Vandaag een held en morgen uit de gratie. Mijn Nederland, wat is er aan de hand? Nu vindt men zelfs Frans Bauer irritant!…

Haar open gezicht speelt met het laatste restje jeugd als zij dansend en argeloos nakende lente ontvangt wanneer hij zijn daden wast in verspeelde onschuld worden deuren té laat hermetisch gesloten…

Wat is dat toch de tijd die in oude namen lichamen resoneert over de klinkers van Zutphen alsof het is afgesproken ik hoor je tijd in gezichten een naam spreken de wereld is ineens oud geworden toen die nog jong was in veren van zijn kleed.…

Met de snelheid van jouw licht en mijn kracht staan we samen sterk bestand tegen de geweldige storm die ons dreigend nadert voelen we de eerste spetters op ons gezicht en prijzen onszelf rijk…

Daar sta je dan, een grijns op je gezicht, niet weten wat je zeggen moet, niet wetend wat ik zeggen zal. Dan plots, je grijns verdwijnt, je ogen leeg. Is dit dan het einde vraagt je mond. Maar gevoelens toon je niet, heb je nooit getoond en zal je ook nooit tonen.…

Dat is van zijn gezicht wel af te lezen. Zelf zou ik er niet echt versteld van staan, als hij de bondscoach werd van Zuid-Soedan.…

Nevel en mist mysterieus gezicht langzaam zweeft het boven de aarde als een zeepbel spat het uiteen het blijft een wonderlijk fenomeen de zon laat dit sprookje verdwijnen die wil vandaag ongehinderd schijnen.…

een ziekenhuis een kamernummer en heel veel genummerde spuitjes heel veel wit van lakens en schorten en zijn gezicht een bel die niets doet behalve vervelend teuten bezoek dat meelijden veinst maar zich niet kan inleven en ik die wacht op beterschap…

De tranen biggelen vanuit mijn ogen en stromen langzaam over mijn gezicht. Ze blijven gaan en komen vormen een gedicht over je leven : anders, alleen , zuiver. Heel stil word ik na zo'n bericht…

Het is een tijd van dreigende berichten De crisis groeit, bekommerde gezichten Om mijn bedrukt gemoed wat te verlichten Mijd ik de media en ga ik dichten Zolang de euro nog niet is gestrand Hou ik mijn kop maar even in het zand…

heb je schaduw belicht het wit gezicht stribbelde tegen zonder contrast net uit de kast dat transparant helder alles bloot gaf in enkele vegen was nog wat laatste donker gebleven met warmte en liefde heb ik ook die voor het voetlicht gekregen…

het is mij vandaag niet gegund het leven woorden te geven zij bleven zweven kon slechts hun alledaagsheid bevatten ze niet met linten en opsmuk in schoonheid verpakken misschien kan ik morgen weer dichten en uw gezicht met een glimlach verlichten…

ik schets je uit mijn hart in rijke kleuren en boetseer je in perfectie hoofdje, handjes voetjes, lichaam hartje, ziel ik vorm jouw gezicht in gedicht maak je verlangend in expressie hoe zou het zijn hoe zou jij zijn als je nu eens voor mij stond…

Hij trekt zijn allervrolijkste gezicht Als hij daar met zijn busje aan komt lopen. Ofwel de voordeur zwaait dan voor hem open, Ofwel de voordeur blijft hermetisch dicht. Hij is niet van een wereldvreemde sekte…. De Hersenstichting hield weer haar collecte.…

Er is berusting die wil doden, nadat ze mijn gezicht heeft weggenomen. Alles verdwijnt. Zelfs de duisternis trekt op. ------------------------ uit: 'De gang', 1979.…

Altijd met het gezicht Naar het verleden Dat ik voor alsnog Niet los kon laten, Dat tot dusver alles Overheerst, domineert Alsof de toekomst in het Geheel niet bestaat, Ben ik uiteindelijk Zonder het zelf te beseffen Achteruit mijn toekomst In gestruikeld, mens geworden Met de rug naar de toekomst…

In stukken glas Weerkaatst de zon Met onzekere kras Contouren op plafond Trillend verschijnen Scherven gezicht Grillige lijnen Van eigengericht Spiegel gebroken In de nacht Haat ontloken Uit onmacht…

Vol en koud hangt mijn jurk die niet past bij de kleur van mijn gezicht. Ik probeer te verbergen ruimte leegte diepte zin. Op die plek in mijn hoofd sloeg een steen mijn hersens in.…

hoe daar opeens het gevoel van lichter was opgetild uit een moment de lach de ogen haar gezicht mijn kleine kind zo vrolijk en zo teer en jij met slechts twee woorden snijdend door mijn ziel zette mij terug neer…

Maar let daarbij ook eens op zijn gezicht, Dit er zo uit te persen valt niet licht.…

Regeringsleiders en politici: Hondstrouwe blik, gezichten uitgestreken, Die nu naar Panama zijn uitgeweken Met heel misschien wel een miljard of drie. Waar in dat land - heel politiek correct – De buidel nog veel verder wordt gespekt.…

Zo af en toe volg ik de nieuwe mode Bekijk de foto’s in een styling blad Kledij, make-up, het haar, ik wil nog wat Met name in de voorjaarsperiode Nu ben ik voor de wenkbrauwtrend gezwicht Net als bij iedereen is ’t géén gezicht!…

het virus overkomt ons rakend tot in de kern maar, niet jezelf kwijtraken blijven verlangen naar de lentebomen met de vogels dromen luisterliedjes binnenlaten de lach van een gezicht we hebben de liefde in de kleinste dingen allemaal licht…

dit snelsonnet een heerlijk licht gedicht want ja, gedonder is er al genoeg dus graag wat lichter is wat 'Men' mij vroeg vandaar dus dit poëem, mijn mild gezicht dit vroegste snelsonnet tot nu, is ijl dus veel plezier, ik wens den lezer heil…

De heerlijke warme zonnestralen bedekken mijn gezicht. De mensen worden vrolijker. De natuur is wonderschoon. De lente is nu bijna voorbij En dan is het eindelijk zomer.…

Als ik neerhurk in het roodgekleurde avondlicht mij de tranen druipen langs ‘t gezicht Ga ik als een volwassen bruid naar mijn geliefde uit Zo vurig heet dat ik mijzelf vergeet de hemelgloed die alle heiligen stralen doet…