107 resultaten.
Een ongelezen boek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 139 ik weet geen wereld
voel me altijd zoek
heb vreemde gezichten
in een hoek op de omslag
van een ongelezen boek
beweeg in jacht
bejaag met souplesse
ga op pad als
stemmen mij bevelen
dwingend zonder vraag
denken kan ik niet
in het geroezemoes
van twisten die in
spanningen gaan gisten
dan barst ik hysterisch uit
zie mezelf vliegen…
DE BEJAARDE
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.167 In het spionnetje spiegelt
iedere morgen zelfde tijd
een wat trage figuur zich af
sombere blik
extravagant gekleed
een grote snor
opvallend haar
je vraagt je af
en gist
wie is dat?…
jij de grand-cru
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 278 ik wist van jou
maar iedereen belooft
zijn trouw aan kerk en vaandels
wat zo onschuldig leek
bleek in realiteit jong
hout in nieuwe takken
jij zocht een stam om
weer te enten ik wilde groen
en druiven zonder krenten
samen gisten we tot tafelwijn
jij de grand-cru en ik gaf jou
mijn laatste druppeltjes azijn…
Beweging
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 20 ik ben
altijd de
onverwachte
beweging
geweest
in je blik
zag je ogen
verschieten
als richtingen
of snelheid
wat te raden
lieten
jij wist niet
altijd hoe ik
mijn tijd
zou vol maken
giste naar wat
ik zou gaan doen
jij freakte
controle in
aankomende
maatregelen
waarbij het gevoel
betrapt werd gebruikt
jouw turen beheerste…
Aanpakken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Alleen die beerput staart me naar -
die riekt, die walmt, en gist, en galmt -
Zand erover. Ik ben klaar.…
Vriendschap dichter
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 172 Ja, daar gist het bier.
Wanneer de dichter uitgesproken is.
Wanneer ons vuur gloeien blijft.
Wanneer duister lichter wordt.
Wanneer de stilte valt.
Zo verdicht zich vriendschap.
Zo worden vrienden dichter.…
Grijs perspectief
netgedicht
4.0 met 531 stemmen 135 ik ben in de
mist verdwaald
kan de omgeving
niet meer tot
echt leven wekken
licht glinstert
in duizend kleine
kleuren maar
laat het bestaan
niet live gebeuren
er is geen zicht
in grijs perspectief
waar ieder naar de
goede richting gist en
zo de juiste weg verliest
nooit heb ik de
moed snel opgegeven
weet dat leven ooit…
Bladerdeeg
gedicht
3.0 met 29 stemmen 10.116 Ik denk van wel
want
in de bakkerij van het leven
bladert deeg de boeken
gist altijd het bloed
rijst lust de pan uit
poedert meel als sneeuw
spat het slagroomvlokken
uit wel twaalf spuiten
trompettende olifanten.…
herschikking
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 735 groene kralen krioelen op mijn bord
kronkelen door de gaten van mijn ogen
in een even van onachtzaamheid
vervloeien ze tot soepig viscoos groen
wentelend en kerend in langgerekte wervels
wringt zich een bruisend kolken
binnen worden elementen weer atomen
gisten elektronen hun kansen schoon
onafgebroken trillend zoeken
naar nieuwe…
Huidhongerpijn
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 38 de zaal is leeg
verlaten rafelt
gordijn perspectief
nog is er niets
ideeën worden niet
geboren in een wereld
die zijn fundamenten mist
wel waar leven samen gist
afstand heeft intimiteit
ten gronde gericht
in verboden zijn groeit
geeuw en huidhongerpijn
info tolereert geen
tegenspraak het niet
gehoord worden
maakt mensen kwaad…
Hazepad
gedicht
3.0 met 6 stemmen 27.941 Het zijden overhemd zakt door het geraamte
het sjaaltje vat vlam
zijn lach gist na op zijn lippen.
Nu wordt hij geïntoneerd, niet de vleugel.
Wie verliet daar zo schielings de woning
zonder om te kijken naar het kind
dat de man nazwaait die het werd?
Waarom kiest iemand voor vernietiging?…
Hoegaarden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.245 Hoor hoe hier het witbier gist
langs de boorden van de Gete
waar zich broeders in geweten
van hun godstaak devoot kweten
met een sluwe brouwerslist
Zie hoe tarwe werd gedrenkt
in het water der meander,
opgekruid met koriander
tot het troebelt en verandert
en zich koel en mistig schenkt
Merk hoe rijk ons Brabant was
kom in zijn toontuinen…
Boekreis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 383 zoals het water zoekt
neemt en geeft
vernielt en bouwt
in ijs en land
beeldhouwt
onderweg is
in gouden watervallen
waar wonderlijk warm
geisers gisten
niet te luwen
haast huilen
en spuwen
dansen waterzuilen
naar de heldere lucht
een weer oude spiegeling
in gele en rode bergen
zocht Jules Verne
hier het middelpunt
een…
De fijnste kamermuziek
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 169 ik heb de bloemen
van lente en zomer geplukt
alle kleuren verzameld
maar wit bracht geen geluk
de vruchten van herfst geraapt
een sprankelende drank gemaakt
maar door de gist
deelden wij kater en vlagende mist
harde noten gekraakt
tot de fijnste kamermuziek
maar in de wind verwaaide
de melodie slechts tot flarden
heb in mijn leven…
Drank
poëzie
3.0 met 3 stemmen 3.394 Wee hem die Christen heet en Christi drank ondrinkbaar
van hem wijst en veracht: die is geen Christen mens:
de dood gist rondom hem, en 't is de smert des lijdens,
die 't gisten van de dood, als hoppe, stelpen moet.
1866…
VOORTSCHRIJDEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 In de laatste jaren
wellicht afgelopen eeuwen
verdwijnt het noemen van God
langzaamaan
uit het dagelijkse leven
maar
als allerlei onzichtbare
heilzame microben
die leven en werken
binnen geperste druiven
met zijn allen
het edele sap
doen gisten en rijpen
tenslotte
de verlangde wijn scheppen
dringt
Zijn hemelse wil naamloos
door…
Mafketel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Wie schiet nou op een ooievaar
ben je dan niet wat vreemd
als je vanuit je autoraam
zo'n dier te grazen neemt
Wat gist er in jouw hersenpan
of mist er, om het even
als plotsklaps jij een kogel vuurt
op zo'n symbool van leven
Zie daar de vogel, levenloos
mascotte van Den Haag
zo uit het leven weggerukt
door een geschifte blaag
Mag lijen…
De eerste mist
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 ondergaande zon
hun vachten kleuren
fragmenten uit
delen van de dag toen
zon nog warmte had
nu ademen zij
wolkjes lucht waarin
fantasie creaturen op
de vlucht doet slaan
en dieren rusten gaan
in hun eerste slaap
zacht blatend en
verdwijnend in het
laatste rood schurken
zij lichaamswarmte aan
elkaar terwijl de eerste
mist naar dromen gist…
croissant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 614 gist weekt in lauw water
deeg rust en rijst op de schaal
door een klam doek bedekt
ik kneed de gladde bal
die nog stijven moet
jouw duim drukt een klonter boter in zijn hart
nu ligt hij uitgespreid
met meel bestoven
kromgebogen maar gaaf
schuift hij in de oven
ingesmeerd met eigeel
hij dampt nog wat na
van rooster naar bord
Naar…
het verlangen naar fado
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 282 hoe dikwijls zocht ik niet vergeefs
naar klank en kleur maar vond
ik slechts verkeerde woorden
hadden wij maar fado in ons land
dan kon ik mijn gevoel vertolken
en schrijven over donkere wolken
van opklaring en zonneschijn
maar calvinisten zoals wij kiezen
uit de grijze brij die in
de pappot staat te gisten
bij toeval tref ik soms…
Meer dan een Meer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Wanneer het in mijn kop gaat gisten.
Wanneer ik ben vastgelopen op mijn pad.
Dan wil ik weten wat de wijzen wisten.
Weer verlang ik naar dat stille meer.
Daar ga ik zitten op een houten bankje.
Het water stroomt er als mijn eigen leven.
Onzichtbaar blijft de geheime levensbron.…
Waardering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 368 (die soms welverdiende en te lang uitblijvende
van een kind voor z’n ouders of andersom)
Waardering moet soms rijpen
als een druif aan z’n struik
De zon moet haar met
licht en warmte bestrijken
Dan in vaten liggen gisten
Rust het daar voorlopig uit
En dan na jaren van beklijven
proeven we wat we nog niet wisten
en niet zagen
Verblind…
Tintelende maand
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 235 Myriaden zaadcellen aan het gisten,
ontvouwen geleidelijk hun eigenschappen:
Pasen gepatenteerd.
Ook jij werkt aan je levenssappen
in een hoekje van de zon,
bespiegelt X, wat je aandrijft,
wie je uiteindelijk aanbidt -
Iets energetisch echter
wil éerst dat jij vibréért...…
De ratten
gedicht
3.0 met 66 stemmen 21.181 De Rotte gistte van bederf. -
Uw fierheid heeft geen kamp gegeven:
ge hebt het vaal gespuis verdreven,
nog: de boerin op eigen erf.…
INCOGNITO
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.110 mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist
wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal
een atlas op een onbekende schaal
de aarde hult zich in een dichte mist
het rookgordijn van een illusionist
die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal
en kan verdwijnen voor een volle zaal
op een manier waar het publiek naar gist
ik tover telkens als…
Tweedracht en veel twist
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 182 ze belagen
je kasteel
stropen bij de boeren
loeren naar de ophaalbrug
ondermijnen torens
grijpen koeien bij
de horens zaaien
tweedracht en veel twist
ze willen jouw geheimen
uit de kerkers van je geest
de donkere gewelven
waar het gist en donker mist
je kunt niet met ze delen
die dimensie is te groot
waar norm en waarden heersen…
NIEUWE JEUGD
poëzie
2.0 met 5 stemmen 814 Niiewe jeugd, als uit een kan gegoten
Gele wijn, gist mijn schedel binnen
En ik voel mij opgeheven en gestoten
Naar de wisseling van een nieuw beginnen.
Lachend ligt de wereld, en volkomen
Weet ik mij aan al wat leeft verbonden,
Wat mij scheidde werd mij afgenomen
En ik heb mijzelve teruggevonden.…
Wie weet zwijgt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 Dat hij niet denkt, maar gist.
De mens die weet wie denkt,
moet nog uit niets ontstaan.
Hij die het meent te weten,
heeft de waarheid niet in pacht.
Het de dood,
die vol vertrouwen op hem wacht.
Wat blijft is het heilig niets.
Is geest en sterrestof.
Is mogelijkheid,
die onmogelijk wordt herboren.
Niets gaat nooit verloren.…
Mijn liefste
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 2.554 Jij kunt, wat nog geen woorden heeft gekregen,
slechts gist in de gewelven van mijn geest,
benoemen vóór het de diepten is ontstegen.
Zo is het al die jaren al geweest.
Kom, lief, ga mee. Van ongebaande wegen
op onze reis leren wij nog het meest!…
het etiket gaf je een bed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 539 je fonkelde als vuur
in glazen vol met dromen
de druiven rijpten zuur
maar uit het bocht
dat zijn herinneringen gistten
fermenteerde liefde puur
troebelheid vermistte de
verspilde jaren zon op dronk
nasmaak van de eikenhouten fusten
herkenbaar aan de fles
werd je geschonken aan de tong
je was nog jong door onbedaren
het etiket gaf…