Alle inzendingen over gouden kooi

Er is goud aan de bomen en zilver in de zon, haar spaarzame warmte nauwelijks voelbaar.…

Daar hing de gruwel goud verguld tussen pronte zachte prachten trillend vrij geknoopt met engelen geduld grote prille reeënogen lachten aan het kruis geen greintje schuld.…

Machtiger dan de dood is het leven want waar de dood een einde is begint het leven iedere dag opnieuw zonder goud of aanzien zonder koninklijke pracht maar de macht om met datgene dat je wordt gegeven te doen te laten te leven.…

Nu door zijn gouden tip de dader hangt Wordt hij met praatgeld ook nog eens bedankt.…

Een nieuwe Gouden Eeuw ligt in ’t verschiet: Bataafse xtc en nederwiet!…

Ik heb voor Donald Trump een gouden tip Voor als hij eens een spelletje wil spelen. Waarbij ik hem in mijn gedachten zie Als speler van het spel Monopoly.…

Hij flikt het weer, die slimme Italiaan: Verbaasde hij eerst met een gouden plee, nu heeft hij lachers maar ook kopers mee met zijn verlokkelijke muurbanaan. Wie zou, met lege winkels in het land, niet blij zijn met zo’n kunstwerk aan de wand!…

Een gouden greep: de peuterboerderij! De ouders naar het werk, het kroost speelt buiten, de BurgerBoerBeweging: niet te stuiten.…

Je rood kan me verbranden Het goud zou me verblinden Het groen laat me knielen, voor jou Dus weer ga je voorbij En ik kijk na, zie hoe je dansend door het leven gaat Elke dag kijk ik naar je uit, zie je gaan En hoop dat ik dapper word en je spreken mag…

schuimende, zeebeestjes bedwelmt met parfum van zilte stilte de grote zilvermeeuw zwenkt krachtig zijn fluwelen vleugels op de adem van de winden, en schreeuwt en schreeuwt, fel en vuurrood schittert de heldere voederstip, onder de scherpe punt van zijn gouden snavel…

'n Gouden hartje heeft mijn hond, Ieder mag hem dolgraag lij'en, Tussenbeide kan hij vleien, Hij kan lachen, hij kan schreien, Ieder mag hem dolgraag lij'en, 'n Gouden hartje heeft mijn hond.…

Kijk naar het goud Daar tussen die rijkdom Glimt een godin Alsof ze altijd glom Kijk naar het goud Als jij maar van haar houdt!…

(voor Lucebert) Ik zal je een engel wijzen een met gouden vleugels dubbele ogen en een mond vol rozen.…

tong likkend een duister gras ondersteboven in een woudmoeras, of daar in zilveren ketenen gekneld met goud bespat verzonken vrouwenspeld. ----------------------------- uit: 'Merencolie', 1993.…

Al goud en zon zover mijn ogen dwalen, Leve die pracht in zangen en verhalen.…

Groene weiden, gouden velden en blauwe luchten ziet men zelden zo groen en goud en blauw als in het kleurrijke Haspengouw. Kapelletjes, hoeven en kastelen, het landschap gaat nooit vervelen. Ik ben zo fier als een pauw op de gulle en contente mensen die elkaar al het goede wensen.…

wordt mijn goud betaald Verveling leegt mijn ziel van levenslust Mijn hemel dicht, mijn zinnen uitgeblust Mijn hart verkild.…

Een stoet van zwarte pakken schrijdt daar plechtig in gouden ochtendlicht en deftig begroet de kleine hond. Waarom doet een wolk het gouden licht verzwakken? Er klinkt een lied, het knapenkoor verdeelt het doek in zeven vlakken. De jongste jongens zingen voor, weer schrijdt de stoet van zwarte pakken. Zijn ogen gaan de hoge kerk door.…

De schemering vergleed tot nacht een nacht met enkel donker zwart ‘t Leven had louter droef gebracht dat zich ook vestigde in mijn hart De nacht bevroor van eigen koud wijl wind gleed door ‘t naakte riet Voor mij leek zij ’t mooiste goud goud, dat gehuld bleek in verdriet De maan keek over wolken heen edoch trok zich direct weer terug…

Liefste, de laatste gouden dagen wuiven ten afscheid en wij merken het niet, De bossen en de struiken dragen hun laatste tooi en in het riet schuilen de vissen en hun trage vinslag verraadt hen niet.…

door merg en been ze knagen aan je naam en laten je niet gaan voordat hun honger is gestild jij weer levend bent gevild nog blinkt het goud in zinnen en in strofen maar het plezier in schrijven is nu langzaam aan het doven…

O dagen, dat weer d'aarde is uitgeweend, nu goude' oktober klaarde, ik ril en peins, o dagen, dat 'k met Haar werd vereend: wat schreit er toch in u? wat schreit er toch in u?…

Dit is pas helder water, dit is zuiver goud. Als ik zo mag worden later, word ik graag heel erg oud.…

En nu de wonde bijna is geheeld Wordt andermaal een gouden plak verspeeld.…

zeg me dat ene zinnetje neen spreek het nog niet uit strooi het als flinterdunne streling over de naaktheid van mijn huid wacht ik wil het goud van zwijgen straks mogen letters met zilverklanken stijgen kom nu - doe maar - zacht…

Sommige momenten zijn onbetaalbaar onberekenbaar onbewaakt onbepaald onbeschrijfbaar onverklaarbaar waardevol tastbaar goud zo’n moment was zaterdag Café Esprit Amsterdam Jij en ik ook ik besef dat ik met jou met ons voorzichtig moet zijn en zal zijn…

Er wordt geen slag meer om de arm gehouden De wet wordt niet met voeten meer getreden En ook de gouden handdruk wordt vermeden Door hen die ellebogenwerk vertrouwden Het voetvolk zegt verbaasd: ´Nou breekt mijn klomp, Het kabinet is nog alleen een romp´…

Nachtkaarsjes flakkeren rond de gouden maan schijnbaar tot morgenzicht jarig bij ochtenddauw waar het present naast me ligt jouw dromerige gestalte ademt het cadeau van de nieuwe dag ik heb je lief…

Lang nadat mijn ziel langs de vingertoppen van het hiernamaals kroop, ontdek ik dat achter de kinderen van ons wakker bestaan bloed doorzet en onder ons vredig komt van ‘s morgen goud tot schaduw’s laat.…

Geen grootse dromen dromen maar mild worden als de kleuren die in goud en rood de bomen sieren.…