Alle inzendingen over grens

De lange weg, vol met hindernissen is met veel omwegen bewandeld met fatsoen en geweten gehandeld. Hoe kon je jezelf zo vergissen? Als de druppel de emmer dreigt te doen overlopen komt plots de oplossing ergens uit geslopen; volkomen onbegrijpelijk waar vandaan maar ze garandeert je een voortbestaan. Je stort je opnieuw in het echte leven…

De droom was echt, euforie zonder grens… Misschien omkeerbaar…realiteit en de wens Blijft mijn droom de kleurplaat kleuren, terwijl de realiteit het zal verscheuren Ik wil je kwetsen, je boosheid tarten Jou in kwaadheid verlaten, zodat ik kan herstarten Ik wil je omarmen, jouw liefde aanschouwen.…

Menswaardig gaan dat was jouw wens geen redden meer aan dat was jouw grens geen hulp op tijd dat was jouw schrik gelukkig een arts bereid met respect en begrip prachtig ben je in slaap gevallen zo vol vertrouwen zo rustig we weten zeker dat zo dood gaan jou goed is bevallen…

Een laatste herinnering blikt zijn oog voorbij tranen vloeien rijkelijk in het donker van de nacht waar hij nog altijd wacht op het fragiele wezen van de groene wouden in het nevelrijk bestaan dan heft hij zijn zwaard doorklieft zijn hart zijn bloedend hart zonder haar wil hij niet leven en even in een laatste moment ziet hij haar…

De droom was echt, euforie zonder grens… Misschien omkeerbaar…realiteit en de wens Blijft mijn droom de kleurplaat kleuren, terwijl de realiteit het zal verscheuren Ik wil je kwetsen, je boosheid tarten Jou in kwaadheid verlaten, zodat ik kan herstarten Ik wil je omarmen, jouw liefde aanschouwen.…

Waar stopt de grens van het filosoferen, met een rondtollend hoofd in een lichaam dat veroudert? Is het zinvol je hersenen te voeden, met de kronkels van een onbegrijpbare geest? Kunnen we echt nog diep nadenken, als het goed is en geen voldoening mee hebben?…

kijk terug naar jouw woorden die geen weg meer vinden bij mij je aangesneden zinnen worden afgedaan en als je duizendmaal blijft zwijgen verstijf je door kilte op de grens van diepte in een soort ruimteloosheid, zinloze stilte het zet mij aan het denken lopen er rillingen over mijn rug word ik teruggegrepen naar oude beelden breek, sluiten…

Op het grensvlak der Provence in een atelier in Saint-Rémy viert men staand op een receptie de grote Prijs der Poëzie Diezelfde bonte avond voor een zeldzaam stille nacht kwam als vluchteling een alpenkraai gevlogen naar de westkust van Bretagne met in haar rugzak een kastanje als talisman om niet varzakend te vergeten waarvan zij…

toen te eng dwingender dan ooit hun vleugels openden zag ik ze in hun steeds verder kijken de grens overschrijden op zoek naar een tijd zonder knellend keurslijf…

weedraadjes van het hart accentueren vreugde verblijdt en leed gelaten gaat stapwiegend mee in sporen van herinneringen die kleuren vertonen met sleutel omranding aan de oever van tijd ooit zien we elkaar weder…

in het spoor van mijn pen schrijf ik voorovergebogen de woorden die opgaan in de opluistering van poëzie voorspellend alle grenzen voorbij het belichaamt mijn geheugen in trance klom het uit de baarmoeder het viel languit neer het huis werd voller en voller er was geen weg terug geen einde, geen samenhang alleen een alfabetisch hoofd…

Dag Ben je er weer? Hoe lang is het nu geleden? Dat ik je weer heb gezien? Dag, ik ben er weer Ik ben hier iedere dag Te kijken en te wachten Tot ik je weer zie Dag, Ben je er weer? Ik vraag me af hoe het met je is Waar je zoal bent geweest En waar je nog van droomt Dag, ik ben er weer Ik wil wel met je praten Maar ik weet niet…

zo ver weg maar toch ook niet harten dragen mee de merel zingt ook daar ons vriendschapslied een treffend deuntje een verstaanbaar verhaal over de grens van onze moedertaal o, stille dromer speur, proef, ontwaak in die illustere zomer ik schrijf een blauwdruk witte onveranderlijke lijnen in vergeet-mij-nietjesblauw en…

Uit het zuidelijk Schiet men nogal duidelijk Altijd maar weer mis.…

de tedere glans van 't intens groen fluweel maakt herfst aanvaardbaar…

ik vertoef op de grens van twee werelden de luwte van de zomer nog duidelijk in het hoofd zo voelbaar de tierige herfst met zijn troosteloze hangende mistdruppels aan de berkentakken toch, ik zie de vogels genieten van de noten langs de bosrand de laatste bessen geurig en zoet en ik sprokkel de goesting een aanvuring, de moed…

Als niets meer veilig is Als niets meer heilig is Als spotten met mensen Die hun enig kind verloren Aan een door-en-door Zieke maatschappij Gewoon gevonden wordt, Dan zijn we de grens gepasseerd Die we als beschaafd land Als laatste nog intact Willen houden, en zijn we Een samenleving geworden waarin Alles inderdaad waanzinnig…

Jouw waardigheid strekte zich ver uit buiten jouw parochie in de kerk heerste jouw vrede.…

als uw gedachten gaan zwerven woorden als sneeuwvlokken smelten onbereikbaar de wereld in wazen u tracht om helder te zijn doch uw ogen verschralen achter groezelige brillenglazen o wens… mochten dan daar in de stilte onze harten elkaar aanraken nog even ver van die andere grens in dat ogenblik, een beetje voelen vasthouden aan…

Ik sta op de grens van de waarheid Maar nog in het grensland Met links grazige weiden En rechts de roodverbrande resten Van wat waarheid had kunnen zijn Als niet de bedrading van mijn gedachten Was doorgebrand, gedachtenstroom Die zichzelf electrocuteerde En die er voor gezorgd heeft Dat ik wel mezelf, maar nog niet De universele…

ik wil je ogen zien drinken van het koele water dat je hart verkilt dieper in je ziel zal ik me overgeven tot de bodem gaan samen zullen we de grens verkennen verleggen als een wens bang voor weidsheid angst om te verdwalen reikend naar een nieuwe tijd want ik wil jou in een apart begrijpen en kijken wat er komen gaat…

Is het spoor bijster In de doolhof van zijn Brein - Alleen de schedel Nog weet grenzen Te bewaken, Uiterste grens waarachter Leegte gaapt en waarin ooit Voorgoed vervangen Wordt door nooit…

Forse vertrouwensbreuk! Grashoff en Meijer weg Plotseling zat in de kabel een kink Typisch, zo lijkt me, een Chlorofiliegeval Kijk maar goed uit Want GroenLinks is soms link!…

In het snelsonnet van vandaag hebben enkele doorgewinterde noorderlingen zich op zeer voortvarende wijze onledig gehouden met de toekomst van de honderden miljoenen kippen, varkens en koeien... Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje ________…

Hoe vaak stonden er tussen droom en daad Niet praktische bezwaren - zie de mens Doorbreekt hij in zijn leven ooit de grens Waarmee hij als taboe zichzelf verslaat? Wilbur en Orville vlogen met hun kite Eerst heel gewaagd, maar achteraf best (w)right…

Een vogel, vleugels gereed Om te vliegen in vrijheid Zoals de vogel al weet: De zwaartekracht raakt haar kwijt Op de rand van de grens tussen...…

Op de grens van vandaag naar morgen Op de rand van waken naar slapen Moet ik een neergestorte droom borgen Alle duizend duigen bijeen zien te rapen Op de grens van ongeloof naar inzicht Op de rand van hoop naar vrees Zie ik de schade die is aangericht Voel de pijn die uit de puin verrees Ik zie je nog dag en nacht Want je bent met mij verweven…

geen hand die naar je reikte geen wimper die bewoog slechts trilling van de tijd in alle stilte ben je over de grens gegaan alleen leegte…

op de grens van wolk en water waar de horizon verdwijnt wacht de nacht van vroeg of later tot opnieuw het licht verschijnt…

De grens nadert snel maar dat geldt ook wel voor de Mof uit de andere richting.…