520 resultaten.
Laatste vlucht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 687 En zwevend over vroegere
huizen en tuinen, nog steeds
doordrenkt van de heimwee
van weleer, spoed ik mij
langs lanen van schoonheid
en voorbij verdriet naar het
langzaam dalend avondrood.…
Weerzien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 Haastig zwermt zich
wat waar is en daar
en hier steeds.
Hijgt vooruit en
duwt vlijend
in argeloos passen.…
Kus me langzaam (Suavemente besame)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 375 Zij zoent me langzaam
alsof
wij alleen thuis zijn
Zij kust
adembenemend
als een echte minnares
Zij zoent
haastig
met de vingertoppen raakt ze mijn huid aan
Haar kus maakt
vannacht
elk woord overbodig…
ultra zweefmoment
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 283 het lopende pad
onder haastige voeten
kronkelt eenzaam door
ultiem en onverslagen
mijn run stilt de honger
naar vrijgegeven grenzen
knielen voor het unieke geluk
is houden van voldoende zweet
dat deze kilometers lust…
bestemming
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 250 ik hou van gedichten
die door denderen
als treinen
schoonheid is bijzaak
hoofdzaak is dat
het confronterend is
zoals spoorbomen die
voor je neus neerdalen
om haastige treinen
voorbij te laten gaan
en ons daar achterlaten
met de dromen over
onbekende bestemmingen…
Hommelrijm
gedicht
3.0 met 623 stemmen 202.466 Laatst vroeg ik aan een hommel:
'waar gaat gij heen met spoed?'
ze zei: 'ik ga naar Zaltbommel,'
ik dacht: 'wat rijmt dat goed'
toen riep een tweede hommel:
'en ik moet naar het Gooi',
ik dacht: 'wel-voor-de-drommel
ook dát rijmt wederom mooi.'
------------------------------------------
uit: 'Dan heb je geluk' (2001)…
onrust
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 461 ginds de groei van onrust
als bij het naderen van een trein
met onbekende bestemming
zet de signalen op veilig
zodat de trein met gezwinde spoed
hier snel voorbij zal zijn
waarna dan wellicht m'n wens
nog in vervulling kan gaan
'het grote verlangen naar dat
wat wij gemoedsrust noemen'…
Uitzwemvrees
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 92 “Ik weet nog heel goed dat het zeer doet,”
sprak tegen haar kuiken, ma meerkoet,
“maar langzamerhand weet je zeer goed
dat het zelfs voor jou echt een keer moet,
dus ga uit mijn nest met wat meer spoed,
wees een grote koet en creëer moed
want ik wil nu plaats voor nog meer broed.”…
Waterloop
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 Zoals water
loopt
door akkers,weiden
lente maant tot spoed
Je kunt
haar route goed
volgen
met het blote oog
Kwam winter
niet met buien
van sneeuw en regen
opzwepende wind?
Maar water
loopt
in greppel en geul
tot aan
haar laagste punt.…
Het riet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 155 je man van mos die je ook deze nacht
met bekwame spoed het riet in sturen zal.…
Door troebel water
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 310 Mijn zicht is beperkt
Ik zie alles wazig nu
Nu jij er niet bent
om mijn ogen te openen
en alles weer voelbaar te voelen
Ik heb wel gemerkt
dat ik soms te haastig doe
Heb geen rust gekend
om mijn ogen te openen
Begrijpen wat ze bedoelen…
vallende bladeren
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 367 Wat zonnelicht
over vallende bladeren,
een glimp in de straat
van een kind dat roept,
twee geliefden die
luidkeels lachen
en zoveel mensen
die haastig verderlopen;
naar waar?
naar ergens?
een hartslag
die aanhoudt
en duurt
al vallen de bladeren…
De buren
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 715 De buren zijn vandaag haastig vertrokken.
Zo heb ik uiteindelijk toch nog
kijkend uit het raam van de flat
met hen kennis gemaakt.
Zag nog net de achterkant
van het verhuisbusje
aan het einde van de straat.
Hiernaast trekt nu niemand
de WC door.
Wat een eenzaamheid!…
Eigen wijze
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.827 op eigen wijze
deelt het kustlicht de nacht in
zolang het opvalt
bij opkomend tij
werden tekens uitgewist
indrukken bleven
de vuurtoren schetst
arabesken op de muur
maar is zo haastig
--------------------------
Leporello van Gerrit Westerveld…
We maken ons om veel dingen druk
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.810 We maken ons om veel dingen druk,
die nodig zijn voor ons vermeend geluk,
we stomm'len haastig door de wereld, 't leven,
en trappen, wat begon te bloeien, stuk.
------------------------------------------
uit: Wij en Gij (kwatrijnen) (1947)…
verloren hoekjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 368 foto gemaakt van een
ogenschijnlijk verloren hoekje
waar de meeste mensen
haastig aan voorbijgaan
het willen zien
de tijd ervoor nemen
en vastleggen voor later
al die vluchtige dingen
even vasthouden
meer is het niet...
maar tóch…
DE JAGER
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.017 O jagerke, spoed wat uw gangen:
Ras is er een haaske gevangen!
‘ Waar mijner die buit, o, wat goed zou ’t mij doen!’
Zo denkt hij;
Met wenkt hij,
En pracht om een zoen.
Nu speelden
Verveelden
De honden zich dra,
‘t ‘Neen!’ zeide als: ‘Ja!’
O jagerke, spoed wat uw gangen:
Ras is er een haaske gevangen!…
ALWEERWOLF
snelsonnet
4.0 met 20 stemmen 1.195 Een jager sluipt geruisloos door het Waasland,
speurt traag, het hoofd omlaag, te voet naar sporen
maar sprint als hij die vindt met spoed naar voren
terwijl hij uitroept: “Jammer, maar helaas want
jij gaat hier ongenood niet wéér tekeer, wolf ”
en mept het dier morsdood met zijn geweerkolf.…
Pin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 Je hoort bij Albert Heijn soms rauwe kreten
Een klant wordt, net wanneer hij heeft betaald,
Met spoed door de cassiere achterhaald
' Meneer,mevrouw u bent uw pas vergeten!…
Speed - net niet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Zorgvuldig geregeld
De grote pakketten
Met speed die van
Het containerschip
Voor onze kust
Overboord werden gegooid -
Toen de maffiaknechten
De buit binnen gingen halen
Met hun super speedboot
Werden ze met grote spoed
Door douane en politie
Van al dat kostbaars
Beroofd -
Gevalletje speed
Net niet…
Compleet geluimd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 Nooit begin ik met haast en spoed.
Compleet geluimd begint mijn dag,
pas goed.…
VERWACHTING
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.308 Van der bergen steile wanden
Storten, met luidruchtig klateren,
Met een onverduldig branden,
Met onwederhoudbre val,
Alle Wateren
Zich in ’t dal;
Daarop scheiden
Zich de vloeden
Om de landen door te spoeden;
Daarop spreiden
Zich de stromen
Langs verscheiden
Bed en zomen;
Daarop breken
Honderd beken,
Met een daverend geluid,
Haastig uit…
Kinderen lopen niet...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 249 De kind'ren lopen niet, ze huppelen en springen,
doen twee-tot driemaal toe de weg die wij
zo haastig doen, maar helemaal niet blij;
die kinderen, zij tillen niet zo aan de dingen;
Daarom zijn zij tot voorbeeld ons gesteld,
wij die zo angstig zijn en vol geweld.…
sterrenplukker
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 2.718 in de schaduw van glitter
en licht, klinken nog laat
zijn simpele akkoorden
rinkelen schaarse munten
in zijn versleten hoed
lopen haastige stappen
in een kille stoet aan
hem voorbij
tokkelt hij met kleumende
vingers de sterren
van de hemel…
Stenen wanorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 brokken van bestaanbaar
blijken maskers met glas
angst, opstand en vergeten
uit deelwoorden te beitelen
wat overblijft is zitvlees
door een haastig schietgebed
als een klein gebaar
van onvermogend graniet
indien na jaren bovengronds
tot voltooid te vergruizen…
Het is koffietijd
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 137 Haastige mensen,
zijn hun diepe wortels kwijt.
Neem een moment om stil te staan.
Vertraag uw moderne klok.
Denk aandachtig na.
Het is koffietijd.…
Scheveningen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 247 Verscholen in mijn jas
waar het lichaam zichzelf bestiert
loop ik in een sukkeldraf
naar het einde van de pier
De toren ga ik niet beklimmen
het water lijkt me diep genoeg
een beetje zwemmen verzet de zinnen
daarna haastig naar de kroeg.…
haast..haastig...haastiger
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 145 haast is een haastig
gedicht zonder einde
de amechtige woordenstroom
die als een heel lange
goederentrein zijn weg zoekt
naar verre bestemming
tevergeefs echter
het doel blijkt onbereikbaar
het verlegt telkens zijn grenzen
zoals bij mij de haargrens
bij het ouder worden…
momentum
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 111 het komt wel voor
wat vaker dan voorheen
dat ik uit de tijd geraak
en in iets anders overvloei
zeker ik ben dan genoeg
heb binding met het
al om me heen
het lijkt of ik
uit een spoed ontwaak
de aarde draait niet meer
maar ik vertoef nochtans
in een surplace
als een lichte veer,
heen en weer,
totdat ik vaak ongewild,
voor even…
Nieuwjaar 2005
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 890 Ver, de horizon een oever
zonder overkant; en haastig,
een vleugelslag, wolken.…