Alle inzendingen over harde wereld

zonder idealen , in koude harde wereld schreeuwt een kind in de straten, maar niemand die hem hoort. iedereen loopt hem voorbij, niemand heeft hem in de gaten, en er is niemand die zich aan hem stoort.…

In deze harde wereld vol ellende en verdriet ben ik vaak onzeker. En vertrouw ik niemand niet. Wat is er dan nog over in dit harde bestaan. Om met mijn hond als vriend door het leven te gaan. Mijn hond kan ik echt vertrouwen. Zij geeft mij vreugde en plezier. En haar liefde zou mij nooit berouwen.…

zelfs nu kruipen ze terug in mijn pen, bang voor de harde wereld die mijn woorden zou laten verdwijnen in het niets.…

van rust verlamd en ontspannen geef ik me over aan de wereld van leegte waarin fantasie en droombeelden domineren opgeschrikt door de bel doe ik mijn ogen weer open en aanvaard mijn terugkeer in de harde wereld van de realiteit…

Een harde wereld is het gevolg.…

Nog onbelast, zo komen wij op aarde, vers uit een schoot de harde wereld in met hoop daarin te winnen aan waarde, rechtop te staan, te zijn met iets van zin, omhoog te gaan vanuit een laag begin. Soms zit het mee. Geboren voor ‘geluk’ zo lijkt het dan. De ladder gaat niet stuk. Zo’n mens klimt op, geniet de gunst van macht.…

een kleine denkfout verwoord door een jonge nog onschuldige meid die de harde wereld nog onvoldoende kent tot hen die haar in elkaar hebben geslagen voorwaar geen kleinigheid lieve schat wat zij blijken dat kunnen we niet laten zijn vroeger niet en ook niet heden ten dage dat moet in de kiem worden gesmoord zij die in wijze woorden gevangen…

De vrede omarmt me als een satijnen jasje fijn Maan en sterren omfloersen de soms harde wereld, ragfijn. Schattige kaarsjes, ik waan me in wonderland Het hoofdje lekker leeg, zorgen heel ver aan de kant. Even een sprookjesboek nemen, waarom ook niet. Een lief stemmetje prevelt: meidje, geniet!…

wereld die zich als een valse wolf om ons heen grenst met water langs hun mondhoeken zoeken ze naar de meest kwetsbare prooi dat zich onder ons bevind genadeloos maken ze een einde aan een oneerlijke strijd dat is veroorzaakt door ons schrikbewind…

In deze harde wereld van zinloos geweld, misbruik, manipulatie en verderf. Vertel mij jouw gedachten, zuiver mijn denken, we praten al zo lang, misschien in stilte zullen zorgen verdwijnen misschien in stilte zal vrede heersen in een andere dag, in een andere nacht kunnen we samen komen.…

Als jij eenzaam in je bed ligt en stille tranen vloeit, omdat je liever een man naast je wenst, voel dan hoe ik zachtjes naast je kruip en de harde wereld buitensluit.…

In zo'n harde wereld met een kleintje, alleen Zo'n moeder wilde ik niet worden, waar moesten wij dan heen? Dertien weekjes, ouder zou jij niet worden. Want mamma koos ervoor om jouw rust te verstoren. Alleen fantasieën is wat er over is gebleven. En een verdrietig iemand, die jou de hele wereld had willen geven.…

wereld verdwijnen in de verte de zon zien schijnen dat is wat ik wil.............…

Even terug, terug naar een veilige haven Om daarna uitgerust, gesterkt en vol kracht Weer de harde wereld af te schaven En te vechten tegen de dwingende macht. Dus laat me nu af en toe toch even kwijnen Ik ben echt geen gek die leeft in’t verleden Al moge de tekenen soms tegen me schijnen Ik sta heus wel stevig verankerd in het heden.…

In deze harde wereld sta jij altijd paraat. Huilen kan bij jou nooit kwaad. Man wat ben ik blij met zo iemand als jou. Zo iemand als jij vind je niet gauw. Ben ik weer eens gedumpt door een vrouw, Een helpende hand in die leegte en kou en jij bent degene die ik vertrouw. Wij hebben iets waar anderen jaloers op zijn.…

Je bent net op deze harde wereld en nu al ben je een sensatie. Jij bent zo klein en kwetsbaar, maar toch ook zo compleet. Ik kijk naar dit mensje en het lijkt of ik alle zorgen vergeet. Die ondeugende oogjes lijken te zwemmen in een blauwe zee. Als het te druk wordt neemt jouw bezorgde mams jou mee.…

jouw lieve ogen deden vast heel wat harten sneller slaan maar zo hard als het mijne is er vast nog niet gegaan…

Kon ik mijn woorden van liefde vrede genegenheid door het papier drukken zou ik het doen keihard opdat men ook de achterzijde zou kunnen lezen zelfs voelen zoals blinden gevoelig braille lezen doordrukken de wereld in en dan opnieuw misschien.…

Opgepast er vallen kastanjes hard-op Vallende takken een auto is een verwittigd man waard…

Als een okkernoot niet te klein en niet te groot juist om te kraken…

koud warm het waait in de gang wervelt langs de trap omhoog hoger dan ik kan zien het stormt nu kan alleen maar volgen in haar zwerm ik laat me meedrijven op de golven koester de zon en ga kom steeds dichter dichter bij die horizon langzaam op weg naar het ultieme einde…

De wind speelt een spel een spel van " wie het wint" De wind speelt met gevoel en als je net buiten was: Weet je wat ik bedoel! De wind, waait met pure kracht ik waaide temet om toch is de wind mijn grote vriend want weet je wat ie kon? Mijn muizenissen laten verdwijnen!…

Heel hard lach ik om de mensen op deze wereld. Heel hard lach ik om hun liefde, hartstocht en haat. Heel hard lachen, om wat ze niet kunnen laten... Heel hard lachen om hun gebruiken, gewoonten, feesten. Heel hard lachen om verslavingsgedrag... om 'fouten', om menselijk onvermogen.…

goedemorgen wereld…

Gelukkig ben ik nog altijd sarcastisch Het is hier fantastisch Prettig weekend allemaal…

Hij is ons zwaarste middel, dus vertrok De koning naar New York om te bepleiten, Dat Nederland, gestaafd met harde feiten, Wel recht heeft op een plek vóór op de bok. Het liep verkeerd, de wereld is soms hard, Want daar werd hij met Donald Trump verward.…

er zijn zoveel mensen op de wereld mensen geven me haat mensen laten me alleen en daar word ik zo hard van als een steen…

hij neemt mij hard en schopt zijn kinderen op de wereld maar hij heeft wel een klein hartje vroeg mij eerst hoe ze moesten heten…

Soms moet ik zo hard huilen wanneer wij denken dat dit het beste is. De wereld begraven in geld, religie en macht. De dwazen blind. Ik wou dat ze zagen hoe hard ik huilen kon.…

waar zijn zij de door weer en wind en hard labeur vereelte handen zo hard, zo zacht voor mijn kleine hand verweven in de jouwe geruststellend gevoel een baken in de immense mensenzee de vijandige wereld kon mij niets ik mis ze sinds lange tijd zij boden mij rust en bescherming…