Alle inzendingen over hart van de luchtspi

Twee witte meeuwen liggen op je schoot Rein zonder verdriet Je gezicht is een aangeschoten vogel Die verdwijnt in het riet Zwervende in de nacht Waar ik op je wacht Maar dat weet je niet…

Toen jouw steel werd afgebroken En mij een kale plek nog bood Trachtte ik vergeefs opnieuw te bloeien Maar die plek bleef alsmaar dood Nog steeds probeer ik te ontluiken op die plek Maar het blijft een zwarte vlek Die ik op mijn steel zal voelen Tot je mij weer ontdekt…

Uit de gesloten crèche van Pieterburen Zijn onlangs een stel zeehonden ontvlucht Die Lenies harteloze stalen tucht Daarginds niet langer meer konden verduren. Dat weet ik omdat ik thuis in mijn bad Een dag of wat twee onderduikers had.…

’t Zijn droeve tijden als de oorlog woedt, Als mensen men slacht lijk dieren, Als mensenbloed bij beken vloeit. Als vrede en liefde liggen geboeid Als haat En kwaad, Als nood En dood Grijnzen en vloeken en tieren. 'Waar is nu toch mijn arme man? ‘k Verga van angst! ik sterf ervan! Ach! wat verschil bij ’t voor…

Neem niet de brede weg die iedereen gaat neem het smalle pad dat is speciaal voor jou en de smalle poort is de poort waar alleen jij doorheen kunt gaan. Jij vindt jouw weg zonder anderen achterna te lopen jij bent daarin uniek op jouw camino pad.…

Tweeduizend achttien is vandaag begonnen De vrede is op aarde neergedaald Geen honger meer, geen ziel is nog verdwaald En iedereen heeft het geluk gewonnen Ik wens u hoe dan ook een prachtig jaar! Doe aan de liefde, en omhels elkaar…

't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt, Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen, Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen, Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt. Oranje wortels, druiven als violen Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt, Roodwangige appels, welig opgehoopt En bronzen peren heeft hij aanbevolen…

Huwelijk versjteerd door een muizenissen-muze Nauwelijks bereik- en onberekenbaar Soms toegankelijk niet te begrijpen Vaak uithuilen, zonder resultaat Wraak is de passie die meestal net als een puzzel Lastig onbetrouwbaar onuitvoerbaar is Hoop schuilt in leven goed te doorgronden Veeg dus ook mijn tranen van geluk…

Wat is het hart zonder haar? Zonder haar woord, zonder haar licht, wandelen we in duisternis. Met haar in ons binnenste zijn we Vlam, Vuur en Licht! Liefde laat zich niet verklaren. Liefde gebeurt aan ons. Voor haar is niets onmogelijk. Haar glimlach, Haar zwijgen, Haar zachte hand. Haar onuitputtelijk beminnen.…

Natuurlijk sta ik graag stil met Pinksteren bij de uitstorting van de Heilige Geest die van de drie-eenheid God, de Vader, Jezus de Zoon en hun Heilige Geesten natuurlijk sta ik ook stil met Pinksteren met de (ver)werking van ieders eigen geest die van mijn en jouw unieke zijn, dus op anderhalve meter, handen wassen en/of in quarantaine…

Een teder gebaar en een aardige glimlach kan bevrijdend zijn.…

Jij wisselde jouw hart in voor mijn hart zomaar, na al die tijd bleef ik daarom geloven en dromen. Jij bracht me verder.…

“Dit hart is lek, het bloed valt niet te stelpen, Als ik het dichtnaai helpt het echt geen steek”, Sprak de chirurg die Holleeder bekeek, “Hier kan alleen een transplantatie helpen. Wij zullen hem het hart van Endstra geven; Dat is in onze vrieskast vers gebleven.”…

Ooit was je een laaiend vuur Dat mijn ik bij tijd en wijle Verwoestte, of ik wilde of niet, Dan ging je weer liggen, En stopte ik je veilig weg In mijn onderbuik, Hoofd dat moe was Van het blussen van branden In de bovenkamer, enige woonkamer In dit onbehouden huis, Veertig jaar verder zijn we nu, En af en toe steek je de kop…

Wanneer we onze status verliezen. Wanneer bezit wordt afgenomen. Wanneer illusies breken. Met de dood voor ogen. Wanneer onmogelijkheden mogelijk worden. Zoals mensen die opnieuw worden geboren. Zoals ijs dat brandt.…

hij rookt een sigaar het dagelijkse leven sluipt zacht naar de nacht luisteren naar Bach het lijden en het sterven het gewicht van spijt het hart loopt over Bach brengt veel in hem teweeg hij dooft de sigaar een drukke dag wacht aankomst van volle wagons stille mensenzee ongezien dichtbij ongehoorde smeekbeden Bach’s erbarme…

Een veelvoud aan korreltjes. Moeilijk bijeen te houden, glippend door de vingers, vallend op de grond. Om aarde te worden, bodem van waaruit wij leven.…

Afwas die in Geen maanden Gedaan is, Vuil verspreid Over alles dat Keuken heet En wat op het Aanrecht staat Bedekt met Vet en vuil - Hier is uitbundig Geleefd, en Werden grenzen Overschreden - Maar Jij kijkt Toe, in vrede, In liefde, omarmt De mens die in Zijn eigen huis De weg is Kwijt geraakt…

van mijn hart...…

Deze hartenkreet draag ik op aan Maria van Ginneken van Heart to Heart Coaching, Counseling en Relatietherapie, die ik spontaan van hart tot hart ontmoette op de Blaak in Rotterdam.…

Als mijn woorden jou verstillen je raken diep van binnen in zinnen die beroeren met gevoelens heel intens Als ik je even vasthoud met een pakkende emotie in een innige omhelzing dan voel jij mijn stille wens Als mijn bedoeling overkomt in klare taal die niet verward dan vind jij in mijn zwarte inkt dat ik schrijf van hart tot hart…

De paus weet het gevoel van kerst te raken De makke schapen eten uit zijn hand Uw hart is leeg, zo preekt de man pedant Het is nu tijd voor geestelijk ontwaken Ik hoop dat hij het licht ziet en dan voelt Dat hij uitsluitend hier zichzelf bedoelt…

Heldre gouden maan Avontuur hangt in de lucht Wachteres der min…

Ik heb een vijand, zelfs in deze dagen al is dit ook niet christelijk van zin, maar 'k ben gekwetst tot heel diep binnenin en weet niet meer hoe dit nog lang te dragen. Maar plots heb ik de lente weer gezien en langzaam groeit vergeving zelfs misschien. Snelsonnet…

Nu in Zijn heden kan ik niet ontkennen de ware Davidster in mijn hart te koesteren... ...koesterend totdat de Stralende Morgenster Ons - de Bruid - komt verzamelen en bij elkaar brengt. Hij is de Enige; de Herder Zelf, Yeshua (Jezus). Amen.…

Daar staat ze dan op de foto nou ze hangt wat voorover op haar balkonnetje wat ik ook zo graag had gehad ze woont in het huis naast dat van wijlen mijn ouders met een dak met een zonnetje wat ik haar zo graag weer gun daar stond ze dan in mijn Amsterdamse Parool neen t’ is geen lolletje een gebroken hart ze werd de dichteres van…

Ooit was het zo mooi, zelfs wanneer je weet, dat het geen zin meer heeft. Soms is de prik echt helemaal uit de fles. Soms kunnen mensen gewoon niet meer door één deur. Dan kunnen ze uiteraard beter hun eigen weg gaan. We hebben maar één leven. Voor eeuwig aan elkaar blijven kleven met tegenzin is nutteloos. Het gelukkig worden zonder elkaar…

Onneembaar kloppend fort, zelf ingenomen. Een wapen schiet tekort als de pijn moet komen. Als de liefde is ontloken, het hardste steen gebroken, en de moordkuil dichter wordt. Dag dromen.…

Verdoken tussen de kussens van je hart gevuld vol veren zo licht zo zacht als je handen die zich ook nu om de mijne verstrengelen als een stille verbintenis voor oneindige liefde waar zelfs harten te klein voor zijn…

O, geef het hart nooit onverkort want zij, wat men ons ook verteld, leggen hun hart in het spel. En wie zal het te spelen wagen als liefde hen met stomheid heeft geslagen? Hij die dit schreef hij weet het tot zijn spijt, want hij gaf heel zijn hart en was het kwijt.…