Alle inzendingen over hebben en houden

Het wordt vandaag wel vijfendertig graden Houd vrouw en kind’ren uit de volle zon Zet oma in de schaduw op ’t balkon En ga zelf in een teiltje pootjebaden En morgen...ach alweer veel tegenslag De weersvoorspelling: Zwarte Zaterdag…

Houd niet van de dichter je krijgt meer doorn dan roos je leven wordt niet lichter, en niet transparant, wél mooi verwoord elke schoonheid verbloemd of onverbloemd uniek elk stukje romantiek tranen en weemoed bij gemis een liefdevolle belevenis…

woorden zijn soms zo zwaar als stenen op je maag maar gek genoeg kunnen woorden ook vliegen dan zijn ze bijen die honing brengen en niets is zoeter om te proeven en om van te houden schat ik hou van jou tot aan het ochtendblauw de zoetheid van de ochtend is jouw zoete mond…

Houd die doos gesloten! In naam van de saaiheid. Als gebod van armoede. Open die brainbox! In naam van het avontuur, en het rijke leven.…

“Het is wel zaak” - zo Mike mij toevertrouwde – “Het gooien van de pijl op peil te houden”.…

mag ik van je houden in ballingschap als het moet ik zal niet dicht op je huid zitten, hoe graag ik ook bij je zou willen zijn mag ik je strelen met tedere woorden op briefpapier mag ik verschijnen als de hoofse held op het witte paard in je dromen en ontwaak je dan met een tinteling van vreugde en nagenot?…

Niets begrijpend van de wereld om je heen, zit ik naast je, niets beseffend van de stilte om ons heen, hou ik je vast, alsof ik je hier wil houden. Niets meer voelend van je omgeving niets horend niets denkend, niets, tot ook niets overgaat in de doodse stilte die volgt na je zachte ademtocht. Ik laat je los.…

Koud zo kil leeg zo stil Moe zo zwaar doodop zo maar Pijn zo ziek samen paniek Lief zo fijn trouw zo mijn Houden van hoeveel missen zo veel Komt goed ooit zie ik jou altijd weet dat ik van je hou…

de jeansblauwe bodywarmer destijds aangeschaft in Windemere (in het Lake district) houdt mij op frisse dagen nog altijd op temperatuur als je iets aangenaams zou moeten cijferen dan gaf ik een dikke acht als dank voor het warm houden van mijn bij vlagen zó kwetsbare lijf…

Zoeken, draaien, woorden op een schaaltje, blaadjes van een bloem: houd ik nog van hem ? Al die blaadjes van die bloemen afgerukt en weggegooid voor ‘t eeuwig vragen spel van ja of nee.…

de tijd tikt moeiteloos door de liefde klopt met elke hartslag de liefde weet wat verbonden is in het echt elke genoten dag de tijd geeft wij nemen wij houden wij trouwden wij weten…

Wichelend met woorden proberen kieren te dichten om de kou buiten te houden wat warmte te koesteren Kom lees wat dichterbij proef van de woorden en warm je aan de zinnen Verwonder elkaar telkens weer hier in je moedertaal met je eigen verhaal…

de dood is een allemansvriend hoezeer ik hem ook buiten de deur heb weten te houden hem niet op facebook heb geadd laatst nog ruzie met hem heb getrapt waardoor ik dacht nu heb ik je heeft hij mij toch te grazen genomen voorgoed ben ik ingeslapen maar proost op jullie vanaf daar waar de zon voor altijd schijnen zal…

Zelfs in je slaap bleef je van mij houden.…

nog altijd slaat ze haar vuisten kapot op muren die haar gevangen houden uitbreken dat is wat ze wil thuishoren, ze wil zo graag thuishoren, waar dan ook ergens bij horen is niet voor haar weggelegd hoezeer ze het probeert zelfs in deze druk bevolkte wereld knaagt eenzaamheid nog altijd rondom haar hart…

in de ruis van alledag sprokkel ik licht en lucht bijeen een stukje lucht zal open blijven ik breng de zorgen naar de slaap de wind blaast de woorden overboord de liefde houd ik vast noemt de witte steen mijn naam…

we kijken elkaar in de ogen als ik in de spiegel kijk we houden elkaar zonder vragen vast tot het donker wordt we zien wat verloren ging in de kakafonie het lawaai van het leven de stilte haakt ons vast aan de angst voor het einde…

Houd goede moed - nog negentien te gaan.…

Ik leid een deugdzaam leven, eerlijk, vroom, En ik begeef me niet op slechte paden, Ik houd me verre van verkeerde daden, Maar tóch heb ik geregeld deze droom: Dat ik bericht krijg als ik lig te dutten: “Bedankt dat je gestemd hebt op Mark Rutte!”…

Als je herinneringen en het leven dat je kent vervagen Je luisterende oor en troostende woorden zijn verslagen Houd ik je hand vast en zingen we samen Zie ik weer even je stralende ogen en kunnen we de dementie samen dragen…

in overgave hechten de wortels zich aan de muur de blaadjes houden als dakpannetjes het stenen bouwsel droog twee muskaatvinkjes maken een nest van groene blaadjes een goudvink knipt een blad bij het steeltje af in verbondenheid onvervangbaar voor elkaar…

Zij kunnen het bekijken want ik ga voor de goedwillende enkeling waarvan het hebben en houden zichtbaar slijt door overgave aan gemeenschapszin tegen alle druk van verplichtingen in.…

voor het raam en zie hoe de tuin niet is veranderd voor haar ben ik niet weggeweest de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht het is vreemd te bedenken dat zij mij niet kent, zich mij niet herinnert na al die tijd dat ik hier niet was ik de tuin was vergeten, zij voor mij niet bestond, is zij nog helemaal als toen hoezeer ik ook van haar houd…

Ik ken een lied dat niemand anders kent Het is het lied van mijn leven Ik ga zingend door het leven maar niet altijd harmonieus Ik dans op het ritme van passie begeerte verlangen maar kan geen maat houden Heb wel een eigen cadans Een eigen expressie van muziek…

Zo houden zij hun industrie gezond. Die lui gaan alle perken steeds te buiten. Het lijken nondeju wel farmaceuten!…

Een doodstille rivier Bewegingsloze paarden Ik zie jou hier En weet niet meer te aarden Een wind die scheert langs mij Heb zelfvertrouwen Heb jou altijd aan mijn zij En weet weer van je te houden Een tak in mijn gezicht Bloedrood langs mijn mond Ik ben voor jou gezwicht Hier in de morgenstond…

Welnee gedraag je toch niet als die wappies Dat geld houd ik niet zelf hoor, zegt van Lienden Heus...ik verdeel het eerlijk onder vrienden…

Diepe voren in de kop de botten kraken een rochelende hoest een stoppelige kaken een luier is overdreven maar helemaal droog houden we het niet vooruit, een spat water in het gezicht een kam door het haar ’t is weer toonbaar voor even.…

Hoe houden we ons lage landje droog? De zee zal onherroepelijk gaan stijgen geen mens wil koude natte voeten krijgen, de dijken moeten hoe dan ook omhoog. Al klinkt een kustmuur nu nog wat geschift, straks moet je naar het strand toe met de lift.…

De zuiderlingen zijn niet meer te houden, het carnaval moet doorgaan, coûte que coûte, het drinken, nee de drank zit in hun bloed, en van een knuffel word je slechts verkouden. Het gaspedaal is leuker dan de rem, Prins Omikron staat klaar in Zottegem.…