Alle inzendingen over herfst OR natuur OR sterven

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Overdosis herfst Sterven op zijn sterfst Weemoed op zijn weest 't Was. Het is geweest…

Wat leefde, leefde om doodstil te zijn bij de strijd van het laatste blad voor wie het twijgje wind een storm was en dat, half gestorven en verkleurd, zich wanhopig vastklampte aan moeders schoot, zo nauw verbonden aan de onzichtbare aarde, die, in nevelen gehuld, niet in staat was het sterven van haar laatste kleinkind aan te zien…

Novembermaand al stervend in bijzonder avondlicht ontlokt een herfstig diepe toon nu 't winterse zich neervlijt in duister en in kou. Onstuimige geesten jagen mijn gedachten vluchtig door 't heelal als rijkelijk gekleurde bladeren. Nieuw leven ontstaat weerspiegeling in evenwicht.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Dat zijn de wetten van de natuur, de vier seizoenen, de wet van het leven. Dus nee, we sterven niet. We laten onze bladeren los, we bezinnen, we vernieuwen, en bloeien weer op.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

jij herfst met jouw verdriet van sterven jij bent zo mooi zo echt als ik je zie wil ik me voor eeuwig in je schoot werpen om eindelijk veilig te zijn ja herfst jij bij jou wil ik zijn omringd door jouw bladeren je geurende kleuren alsjeblieft, herfst mag ik me in jouw schoot werpen ik zal heel stil zijn doodstil…

Ik houd van al die goudbruine schakeringen die heimwee en nostalgie uitstralen zodat mijn breekbare warm wordt gehouden Het is de herfst die in het lichaam is ingedrongen, mijn eigen tuintje waarin haar magische natuur metamorfose zal ondergaan op elk ogenblik, een vorst nabij.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Hallo herfst, Ben je daar weer. Weet je nog De vorige keer... Je blaadjes vielen Neder zoals mijn hoop. Steeds kaler werd de wereld Steeds kouder werd mijn hart. Gelijk met de natuur Viel ook mijn eigen winter in. Maar toen de lente kwam En de aarde warmer werd Bleef mijn wereld sterven, Als een slapende die geen ontwaken kent.…

zet mij in de stoel bij het raam, om na het geluid van de lente, het leven van de zomer, het sterven van de herfst, te wachten op de stilte van de winter.…

Wat blijft er over van zo'n blad: de geur, de kleur, iets van de nerven, iets dat verwijst al naar het sterven of naar het eind'loos levensrad? Zo leert de herfst ons wijze lessen in dood van bladeren en bessen.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Blad dwarrelt omlaag groen is veranderd in bruin eens dwarrel ik mee…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De kleurschakeringen nemen steeds meer de vormen van de herfst aan. Je kunt het nauwelijks geloven, maar het is echt zo. De zomer is bijna op zijn retour, heel jammer natuurlijk. Maar herfst is ook een prachtig seizoen met al zijn kleurrijke, vallende bladeren. Geniet nog maar even van die mooie nazomerdagen.…

Jawel, de herfst heeft de natuur gevangen - En toch staar ik afgunstig naar mijn tuin. De herfst komt immers alle jaren weer, Maar in ons leven komt hij maar één keer.…

Jawel, de herfst heeft de natuur gevangen - En toch staar ik afgunstig naar mijn tuin. De herfst komt immers alle jaren weer, Maar in ons leven komt hij maar één keer.…

Een vaarwel aan de zomer die langzaam sterven gaat als het blad verkleurt en loslaat van bomen en struiken. Die buigen voor het afscheid en zachtjes hun tranen wiegen als een allerlaatste groet nu de zomer plaats maakt voor de herfst.…

aan de grond ontsteekt de herfst enthousiast zijn vreugdevuur en dwarrelt het goudgele blad al knisperend rond deze vertekende warmteschijn van de natuur schildert met verve de komst van het koude front met opgloeiende vonkjes tegen ‘t koele lazuur…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

vergeef me bladerloze zomers vergeef me eeuwige herfst wortels schieten soms verder dan takken reiken niet altijd vergeef me de speling van mijn natuur…

Nu is weer een ander duren in de plooien van een tijd met vroege schemeruren en dakloze bomen in hun houterige pose ben ik weer gevangen in een vreemd verdriet om dat achterlaten van wie of wat ooit kwam of ging in vreemde traagheid sluit ik ramen en deuren de avond kijkt me aan met koolzwarte ogen ik moet met het donker de herfst weer…

Het wonder van het woord natuur brengt een ieder haar emotie maar wanneer ik kijk en luister, uur na uur voel ‘k bijkans een devotie! Dus val maar blaadjes, beloof me wel volgend jaar terug te komen!…