Alle inzendingen over het kind in jezelf

Ze hadden je op je knieën gekregen, je innerlijk kind naar boven gehaald, maar ze lieten je alsnog verrekken. Nazorg was hun een zorg. Dus verviel je in dezelfde groeven van het kind in jezelf onderdrukken, omdat niemand je bij de hand nam en de ruige wereld vol volwassenen kindonvriendelijk op je in hakte.…

Vaak is het verlangen naar een kind Het verlangen naar het kind in jezelf Wat je wellicht, hoogstwaarschijnlijk Met het badwater hebt weggegooid Een vers bad is dan broodnodig Veel zal je zelf moeten afspoelen Van je af laten glijden, achterlaten Want ander krijgt je kind geen kans Niet het kind wat geboren wordt Noch het kind wat in je…

voor jezelf…

een rondje zachtheid wandelen met het gevoel van de zachte kracht lopen in zachtheid behoed je voor bitterheid in barre tijden weet dat je niets weet neem het kind in jezelf mee leer net als een kind schouder aan schouder een mars tegen de hardheid of een ommetje wandel met zachtheid het zachte zal je troosten vermijd bitterheid…

Leef Jij lief kind Vertel me Wat voel je Ben je eenzaam Heb je angst Sluit je niet op Jij lief kind Mooi ben je Van binnen Van buiten Eerlijk en lief Spreid je vleugels Proef het leven Deins niet terug Pak mijn hand Ik voer je mee Naar momenten Vol van liefde Geef je bloot Vrijheid roept Jij lief kind Breek jezelf los Uit je wereld…

: “Dat kinderen en dronken mensen de waarheid spreken” nou dan vergis je in alcoholvrije kinderen maar bovenal in het blijvende kind in jezelf!…

En even het kind in jezelf weer ruimte scheppen en durven vertrouwen.…

kinderen van jezelf daar groei je mee op je herkent de karakters hun sterktes en hun zwaktes wat ze nodig hebben dat ontdek je gaandeweg andermans kroost opvoeden vraagt om lef en vertrouwen jouw veilige wereld te openen om vallend en opstaand samen ontdekken te kunnen wat een fijn thuis kan zijn wie zich zo wil laten raken heeft de…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

ik vul de kuip tot aan de rand schuif schoorvoetend in het hete water zoek in mijn hoofd het laatste woord van een moeizaam gedicht laat mijn gedachten stilaan varen, dobber en drijf weer als een golvend schip geniet van het pure moment waarin het spelend kind met rust wordt gelaten…

geloof wat je wil maar verander nooit je dril God laat je wel stil…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

Wanneer men luistert naar zijn ziel dan begint taal zowaar te leven...…

Ik houd van mezelf. Ik heb altijd aan mijn ziel, zonder roepnaam of lichaam de trouw beleden. Het was, is en zal zijn: een loflied op mijn expressie, totaal. Totalitair zal men alleen nog praten en napraten. Het zijn de hiaten der mens. Ik bezit nu, momenteel een heel scherpe ooglens!…

Die mierse zondag nam ik, je trapte me onbesuisd en ongesuikerd m'n comfortzone uit, de trein naar het Poolse oerbos. Onderweg Dostojevski’s badnotities lezend, telde ik zielen en dorpsoudsten, dutte ik kadansgewijs in en droomde van wolven in Bialowieza. In Bielsk Podlaslki, mijn ziel leeglopend In een plasje bier op het stationsbuffet…

stormen imiteer ik of het brullen van een woeste rivier als er een bruine beer komt laat ik hem in bomen klimmen om de honing van de bijen te stelen ik zoem vervolgens een leger boze bijen die hem steken op zijn neus en knieën tot brommend de beer huilt van pijn dan vertelt wanhopig hun moeder mij dat met al die spanning en het lawaai de kinderen…

Niets is minder waar, het kind in je kan de volwassenheid sturen. Maar jij voelt dit vaak als heel zwaar, je durft jezelf niet meer te " verduren". Vreemd je eigen verloochenen, dat jij je afsluit voor jezelf. Je toegankelijkheid laat ontgoochelen, zeg nou zelf.…

vroeg het kind in mij. Ik antwoordde haar: Je bent er om elke dag meer van jezelf te gaan houden.…

Zolang je je vastklampt Aan een ander Als een kind Ontkennend dat Je volwassen bent Maak je een slaaf Van jezelf…

Ik gun mezelf een frisse bries Met zuivere lucht, veel zuivere lucht Ik zou gaan jubelen en juichen Mijn armen wijd Ik zou de frisheid naar binnen zuigen En ik zou huilen Heel veel huilen Ik zou huilen Tot ik niet meer kon Ik gun mezelf een open veld Met bloemen, heel veel bloemen Ik zou gaan huppelen en hollen Mijn benen in de lucht…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Mijn kind, wat ben je stil, zo in jezelf gekeerd. Mijn kind, wat ik slechts wil is, dat je van mij leert, hoe jij je uiten kunt en komt voorbij het punt van je eigen innerlijk leven. Mijn kind, wat ben je stil met je geloken ogen.…

Het leek alsof hij bleekte bij aanschijn van Gods glorie in de zonnige harengloed van Geert Wilders. Het heeft alle schijn van een modeshow: de foto's, de apenpakken mèt glimlach in camera's. Slechts deze uiterlijke vertoning stinkt in duisternis, want gouden wiegjes bekleed met diamanten stenen... schenen elke beeldspraak om eerlijkheid…

Kijken door de ogen van je kleinkinderen doet je vooral kijken naar jezelf wat voelt als het kind dat je was en spelenderwijs weer bent met hen en door hen je kleinkinderen…

diep van binnen durven kijken in de roos de puurheid diep verborgen niet ikzelf die daar voor koos die tederheid, ontluikend nu...maak ik de keuze ...en pluk mezelf vanaf dan zijn het niet langer doornen die mij beschermen ...maar ikzelf…

Als je 't met jezelf eens bent, ben je iemand, die zichzelf kent. Als je met jezelf kunt leven, hoef je niemand verantwoording af te leggen, alleen aan jezelf, eerlijk gebleven. Eerlijkheid, is een prioriteit, zowel voor jezelf als voor een ander.…

jezelf geven zonder te worden gezien is als vrijen met je kleren aan jezelf geven zonder te worden genomen is waar het in een relatie om moet gaan jezelf zijn zonder jezelf te verliezen is een waardevol bezit jezelf kennen zonder de ander te vergeten is waar voor mij de kern zit…

Dromen zijn over magie is uitgewerkt Alles ooit op zijn eigen tijd Kan niet beginnen te denken aan herinneringen uit het verleden Wil niet stoppen te leven Andere tijd, nieuwe plaats Voelde me goed ver weg te zijn Kan niet terugkeren Blijf wie en waar ik was niemand gaat met me mee zal je missen... goede kant van mij…

Wees je zelf Er zijn al andere genoeg Doe wat je wilt Ook als een ander het niet vroeg Doe wat je wilt Je ben je eigen baas Ook al denken alle andere Wat is het toch een dwaas Doe wat je wilt Volg gewoon je eigen wegen Ook al zijn andere er nog zo tegen…

Maar iedereen die dit ziet, ziet je bent jezelf niet. Je doet alsof, je haat, je bent niet trouw en eigenlijk geven mensen niet om jou, ze geven om wat je doet, ze geven niet om jou. Je hoort gewoon jezelf te zijn, dan ben je pas lief, dan ben je pas trouw, dan ben je pas geliefd, dan geven mensen echt om jou.…