Alle inzendingen over het nog niet overdrachtelijk kunnen denken

Komt dat zien, komt dat horen op zondagmiddag 19 en vrijdagavond 24 december 2021 Maar nu naar gisterenavond Het is maandagavond 15 november 2021, rond de 7 graden 1ste repetitieavond Projectkoor Westerkerk, Amsterdam o.l.v. Evan Bogerd, de Cantor-Organist Het is dus midden in de herfst in de derde golf van de wereldwijde pandemie: Covid…

Mijn tederheid mijn verdriet mijn lied is als het geluid van een zeis die door tarwe maait een lied dat muren naar beneden haalt, je mee neemt naar de hoop van de zon overgoten rivier troost in de opeenhoping van mensen waar de dood rond maait de ziekte om zich heen slaat bevend huilend naar adem snakkend de mensen…

Voor mensen geboren worden laten voorgangers alles na. Onze voorlatenschap. Overleveringen die weer herinneringen worden. Nagelaten boeken over wat voorouders dachten. Levensreisverhalen zijn het die niet versleten raken. Levenskunsten zijn het die blijven voortbestaan. Onsterfelijke geesten die ze hebben gegeven. Nalatenschappen zijn…

toen ik terugkeerde naar het noorden liet ik mezelf horen: harder lager heser ik werd wakker zonder stem ik reisde naar het licht sprak zacht iedereen leek te luisteren ik was zachter voor mezelf zong een toontje lager ik leerde zwijgen 100 dagen stil hoe het was het stemde tot nadenken…

Ik zag vlinders vliegen hoog in de lucht een van die vlinders is stiekem gevlucht Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik en heeft daar mijn lichaam stil in gebruik Soms dan kan ik hem voelen ik voel 'm dan fladderen mijn buik door krioelen Het vreemde is het beestje ontwaakt alleen als JIJ mij stiekem aanraakt…

In berusting van verlies voelt het liefhebben als groeien in verdriet waar men de hoogste toppen van het leven wil bestijgen het dal van tranen ziet waar kluchten witte meeuwen in schier onbewolkte luchten blauw woorden van oeverloze liefde schreeuwen verder laten dragen hemelhoog in dagen van stille berusting zullen woorden zwijgen…

Van oudsher was de kermis in de stad Een reden dat omwonenden verkasten Nu kiest men ook vanwege Zomergasten -Zodra de zomer komt- het hazenpad Zo'n vlucht scheelt gauw een maand lang redetwisten Met plaatselijke loungeroomsocialisten…

Een overdrachtelijk schip zonder anker drijft doelloos en in verwarring naar de kust waar Samaritaans gezang en mededogen oprijst voor een doorgeschoten enkeling; hij die het overleefde. Geboden kansen echter niet benut. Hersenschimmen zaaien twijfel. En dan is hij weer thuis.…

DEN HAAG - De overdracht van het hoofd van de Ghanese koning Badu Bonsu II wordt met de verklaring die morgen in Den Haag getekend zal worden, eindelijk tot een feit gemaakt. ------ Het hoofd van Badu Bonso is weer weg Dat hadden wij ooit van zijn romp geslagen Nu mag het terug naar Ghana van Verhagen Maar wel na weken diepgaand…

Anderhalve meter niet normaal mondkapje niet normaal slechts een triootje op visite niet normaal je handen stuk wassen niet normaal om 21 uur laatste horecagasten niet normaal voetbal, kerken, theaters blijven beperkt en dat is niet normaal maar het is tijdelijk laat ik die stip aan de horizon voor u zetten, landgenoten, wereldburgers…

de feiten: het corona beleid is alles behalve in België goede raad van virologen blazen politici de lucht weer in. de bewijzen: gezondheid wordt stilaan naar plaats twee verschoven vele zaken mogen reeds vervroegd terug open. de nasleep: het slijk der aarde komt ter sprake geen geld meer in het laatje. te doen: de staatskas heeft…

Dipjes kunnen maar best niet te lang duren Weer een smile van hier tot in Tokio. Dat roer in eigen handen nemen, Sturen en bijsturen. Dansend hart zo zelfzeker Sleuteltje dat elk gesloten kooitje opent. Isolatie of eenzaamheid laat je toch zelf maar toe Frustratie, enkelingen kicken erop. Sterkte dit hen niet te gunnen Gezond egoïsme…

klok hakt zich een weg door de nacht en knabbelt de seconden van mijn leven waarin niets gebeurt maar in ieder geval is de nacht gratis in de nacht of beter gezegd: de ingekeerde dag wanneer buiten de motor van de waanzin tikkend afkoelt en de aanwezigheid van de voorouders haast tastbaar is in mijn kamer en mijn schuldvraag zwaar weegt denk…

Word jij ambassadeur van ons bedrijf? Ben jij zo iemand die zich graag laat sturen, bereid tot onverwachte overuren, al wordt het negen uur in plaats van vijf? Je krijgt, dat garanderen we gewoon, nooit minder dan het minimale loon.…

De ideale vrouw die ik zoek, heb ik niet kunnen vinden. De ideale man die ik ben, evenmin. Vreemdelingen vond ik, die ik helemaal niet ken. De liefste vrouw, die ik een beetje ken, is de liefste moeder, voor onze kinderen. Mijn eigen moeder, hield echt van me, onvoorwaardelijk, zoals ik ben. Ideale mannen zijn trouw, zoals honden…

winkel vol venijn dat delen wil ik niet in pijn ogen haken stekels weer ordenen in vakjes en ook de slakjes die ik veel te vaak op woorden leg verpak ik nu in zakjes berg ze in de kluis ik wil een schoner huis natuurlijk is venijn te koop maar voor ik naar de klanten loop is er mijn lach een etalage vol plezier warmte in mijn overdracht…

Alle tijd van de wereld trilt. In een druppel water. In een korrel zand. In de kosmos. In energie. In een cel. Eeuwig leeft alle tijd van de wereld. In dorre woestijnen en in oceanen. Ook in een mens die gestorven is, en in onze herinneringen leeft. In een aandachtig levend mens, die alle tijd van de wereld heeft.…

Ik heb de dood 'n plekje gegeven een plekje aan mijn zij zo volgt die altijd mij en went steeds meer aan 't leven!…

een smeulend vuurtje en wat as de overblijfsels na een brand een kortsluiting in het leven herinneringen die vlug, onaangekondigd mijn revue passeren maar dat is nog geen reden om al dat andere moois uit het verleden zomaar te vergeten!…

Zo scherp van smaak, zo zoet van name! Spraak-vormers, eij, hoe gaat dat samen? 'K weet niet hoe 't anderen verstaan, Ik proef er niets most-aardigs aan.…

Smorgens opstaan, heel gewoon, onder de douche staan, heel gewoon, ontbijten en koffie, heel gewoon, tussen de middag een boterham, heel, heel gewoon..... Smiddags nog een bakkie, zo gewoon, zorgen voor een prak of zo ...zo gewoon, na de prak weer een bakkie, tjonge wat gewoon, een avondje tv ach ach wat gewoon, maar wat zijn we…

Waar ik blijf denken vallen mijn woorden stil als ik je zie oogverblindend zo mooi van buiten maar ook diep daar binnen je weet me te bereiken door er te zijn aan je te denken zo fijn met je te praten te luisteren naar je laat me je voelen mijn warmte is er voor jou…

ik heb een tomeloze drang tot schrijven halfbewust schrijf ik deze woorden mijn woorden paren omgevormd en barend in zinnen vanuit mijn taaldomein bedien ik klankkleuren mijn woordmacht wortelt op het draaipunt van mijn denken gerijmd of ongerijmd sporen van woorden op weg van oorsprong naar begin…

De zon vlijt zich neer in de armen van de zee De nacht jaagt de dag op de vlucht en de vogels zwijgen als het licht verdwijnt Je kunt alleen nog krekels horen Je kunt denken aan geld, je kunt denken aan goud De jaren die vervliegen en aan de dromen die vallen en opstaan En zoeken in gedachten naar het grote waarom Maar ik denk aan niets, ik denk…

Denken vluchtig... Denken diep... Denken geloven... Denken hopen... Denken verwachten... Denken weten... Denken begrijpen... Wanneer is het eens stil in mij ...?…

Met een ruk tot stilstand komen Kijkend naar de wereld om je heen en beseffen dat je weer te snel ging voor iedereen…

Uitgekristalliseerde gedachten vinden ruimte en gebakken stenen dromen in woorden papieren krachten verharden nadat ze zijn verdwenen de vergeten uitwerking een keten onder dikke lagen ijdel massa overstroomt de oevers van het weten zoekt meer dan wolken, het licht en manna ik schop tegen muren ik wil breken door blinde obstakels te bevrijden…

‘t Verkleurde licht van sterren roept het universum te weerleggen het tegendeel is ook, beroept zich op zijn recht niet te ontzeggen gepatenteerde feiten nemen de eigen ruimte in, de stelling om stelling, houdbare systemen veroordelen een andre velling donkere materie blijft verhuld voor het oog maar is niet te negeren althans, het vreemde…

ratelen der raden in werking houdt zo gauw de leegte dreigt mijn web is klaar maar 'k span voortdurend draden over de afgrond waar het monster hijgt Maar nu is het genoeg, dit eeuwig tarten zou 't zijn-probleem ooit op te lossen zijn door na te denken?…

verstilde impressie Belevenissen van deze dag leggen zich murmelend neer Met iedere stap verwijdering van dingen zoals ze zijn Langzaamaan valt verloren geheugen fel op haar plaats Duisternis dekt toe, wat ik zo zoet, alleen voor lief nam Opent blind een vergezicht aan wat ik niet wilde weten Met steevast ritme, ordening, schreden in het denken…