Alle inzendingen over het nog niet overdrachtelijk kunnen denken

Corpus van gedachten Samensmelting van geest en ziel Axonen versnellen Het zelf en het wiel Elk moment in tijd Gevangen in traagheid De impuls sterkt aan Tot het moment van vrijheid Overdracht en remissie Stille duisternis ontfermt zich Het luide vonken bedaart Tot de herhaling, eeuwig…

Strepen kunnen wel, maar lusjes? Een mens loopt al vaak kreupel voor het hart daartoe noopt, mooi woord. Een verbindingskunstenaar heeft dan zijn touw paraat en knoopt, denkt na pitriet, ach ja en raffia - de wereld buigt. Hebben we de handjes netjes gevouwen? Heeft iedereen de opdracht van verleden week al af? -------------------…

de dichter nam de badkamerolie veel te vroeg, hij zat niet eens in bad en kwam toen hard ten val met zijn hoofd tegen de rand van de lavabo, hij wou het baden vanuit een andere hoek benaderen nu kwam met de buil het dagen dat hij de cue dusdanig had verspeeld…

Het was de nacht die de schone dag reeds aankondigde. Ik stond al op, verwachtte veel van het leven. Het was en is een helder geven als je weet waarvoor je leeft en geeft. En ik was de vroegste, telkenmale om ieder te laten zien dat vastberadenheid en zachtaardigheid samen tot nieuwe en mooie stromen van energie zouden leiden ter bevrijding…

Vaak moet ik denken, aan mijn ongeboren broers en zusters. Aan kinderen die nooit geboren werden. Aan voorouders die het licht nooit zagen. Vaak moet ik denken, aan al die levenden die wel geboren werden. Aan hen die te jong gestorven zijn. Aan hen die het licht niet langer kunnen zien. Vaak moet ik denken aan ons stervelingen.…

Ik ben dankbaar dankbaar,omdat ik hier leef met jou, ja jij bent mijn liefste daarom ben ik toch zo dankbaar voor de jaren, die ik leef met jou ik ben zo dankbaar alles, dat wat jij me geeft doet me streven naar geluk geloven, in de toekomst dat kan en mag niet stuk!…

Ideetje van ons aller CDA: voor mensen die naar knalvuurwerk verlangen de bommetjes door klokgelui vervangen, dan wordt het toch nog feestelijk. Nou ja ..... Ik zou maar niet op klokkenluiden gokken. Ik vrees dat men de drank wel luid laat klokken.…

Een kerkvorst noemde onlangs de condooms Als middel tegen Aids beslist niet veilig En uiteraard geloof ik dat dan heilig; Ik moet wel, want ik ben oppassend rooms. Daarom gebruik ik nu een nylonkous En zo ben ik weer roomser dan de paus.…

In nevelen gehuld zie ik je dagelijks nog lopen, wenkend van die verre overkant. 's Nachts zit je tussen de sterren weggekropen, en bestrooi jij mij met betoverend zilverzand. Ik reik dan vanuit mijn dromen naar boven, vang het op met slechts één hand. Want de andere hand hou ik gesloten, die is voor jou fotootje hangend bij mij aan de wand…

mens in een mens het is het gevolg in het vervolg het is het gaan in de voortstuwing der tijden het zijn de tijden in, de tijden door, de tijden van het is het oneindige, dat nooit einde vindt zo zal het zijn, blijven en voortgaan in een nooit aflatende harmonie een weerspìegeling van gezaaid en geoogst een uitkristallisering van begin in overdrachtelijke…

Blokkeert compassie soms uw denkvermogen? Schroom zeker niet om mij te steunen, hoor Ik moet als dichter ook de winter door En bied u bundels voor uw mededogen Dus koop mijn werk - voordat ik omkom - snel Hoe? Google dan mijn naam + .nl…

Ik spreek het nachtelijk hart Aan en vernoem mijn slaap In de schotel van het gedragen Servies waarmee de nacht me een Vroeg ontbijt aanbiedt Ik mis het beleg, het brood en zélfs Het erbarmen om mij dan toch Ter ruste te willen leggen, doch Niets spreekt het duister aan Ik kan slechts nog dwalen met Mijn geest, bakkeleien met onwelwillende…

Om zijn woede te koelen laat hij gewetenloos degene die hem het meest nabij zijn bloeden geen band met navelstreng kan het verhoeden O konden ze hem maar genezen om weer een normaal mens te wezen met een warm kloppend hart en plezier in het leven met al wat dierbaar en lief is om hem heen O konden ze hem maar genezen wat zou dat…

'k Moet niet klakkeloos meer denken, dat wat wij ooit meekregen van huis uit dit ook aan de jeugd men 't zou schenken want nu, nu lijkt de spiegel dus een ruit. Een ruit waarin men niet kan spiegelen slechts doorkijken, mits gezeemd een spiegel echter, voorgehouden is de toekomst niets meer vreemd.…

Met maar een beetje straling van ‘t schraal opwarmende helle hemellichaam, je rakend met licht in troostende sfeer, komt er hoop op vooruitzicht, op geluk ontkiemend in lente. Alsof een dakvenster een blik gunt uit nog winterse donkerte, een licht gevoel van verandering zacht jeukt onder dikke kleding, onbestemd iets in de lucht hangt,…

ontstaan van hard karton gepakt met herinneringen er schifting is ontstaan van bewaar, oh ja dat en kijk nu eens ruimte heeft gemaakt vele uren achter geregel van hier naar daar er sleutels wachten op nieuwe avonturen nieuwe deuren nieuwe muren een ander uitzicht een ander ochtendlicht datums die steeds veranderen van definitieve overdracht…

In quarantaine zit ik potverdorie Op zo’n intense, grote klereboot ‘k Zit veertien hoog, nog hoger is de nood Ik zit in ’t schip, ben zeeziek, wat een story Ik weet het best: men is ook thuis besmet: Er heerst daar onverholen binnenpret!…

Is denken in verleden tijden. Geloof in verwachtingen, spiegelt onze toekomst voor. Hoop, die nooit doet leven. Tussen verwachting en herinnering, wacht de werkelijkheid op ons. Hier vraagt aandacht om aandacht, tussen druk doen en rustig laten in. Tegenwoordige tijden zijn hier nu. Zijn even eeuwigheid geworden.…

toen een roodborst riep dat het morgen was verdween de vage kleur van dromen mijn hart barstte haast, door overgaan vol nieuwe adem in gestrekte ledematen kwam dit lijf op gang goedemorgen wereld je bent ingeluid door hoop, gezongen door de zuiverheid van dauw, op oude nacht ik vertrek nu naar de dag -en wacht tot aan de stille overdracht…

Ons denkraam is de maat, waarmee wij meten waar het om gaat, als wij iets lezen of iets horen, waar wij van genieten of ons aan storen. Het vermogen open te staan, voor wat in een ander's hoofd om kan gaan, brengt vaak de juiste woorden naar je mond, maakt de scherpe kantjes rond. Gooi de ramen open in je hoofd, verruim je blik waar je…

Jezelf willen verdedigen, terwijl niemand je aanvalt. Dat is agressie. Defensie is niet vredelievend. Giftige tongen en laffe wapens, zijn de wortels van het kwaad. Oorlogen beginnen niet ver van huis. Geweld leeft in doodgewone mensen. Bij vredelievende mensen zoals wij. Bij liefhebbers van de liefde. Bij haters van de haat. Afgunst…

Voorbij onrust heerst innerlijke vrede. Voorbij tegenstrijdigheid groeit saamhorigheid. Voorbij de tijd, voorbij gisteren en morgen, leeft eeuwigheid. LUISTER! aandachtig, naar vogels die blijven zingen. ZIE! met open ogen, hart en ziel, hoe witte wolken blijven drijven. GENIET! van het wonder van muziek. Elk moment opnieuw.…

Schrijf mij vrij, schrijf mij blij ken en herken mijzelf een versleten ontevredenheid geketende geest in alledaags lichaam innerlijke eruptie´s leiden tot inzicht verkeerd begrepen overdracht het lijden door het leiden van onbegrip naar begrip het leren door belering met de handen om te straffen te zegenen en lief te hebben het opgeheven…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

denk na doe wat met liefde alles met liefde voor jezelf voor een ander normaal zijn hoeft niet normaal kunnen zijn wel probeer oplossingen met vrede en verbreed je bronnen denk als een ander denk als je zelf maar pleaase, denk, denk gewoon…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…

terwijl de mist optrok bij heuvel 369, kwam de rauwe waarheid van de natte nacht in het licht. hij liep naar de heuvel die hij nog niet kon zien, maar wist wat hij daar zou aantreffen! dood en verdoemenis. links lagen twee boots, in die boots zaten twee voeten, afgerukt van het verschroeide levenloze lichaam dat verderop lag,…

Teentjes, hielen en wat een blaren - nauw ook eng Voor mezelf wat te strak, te rechtlijnig ook vrij streng? Vaak erg wijs te filosoferen ook relativeren Nooit brood of bed hoeven te ontberen. Mijn zegeningen tellend, gewoon tig De universiteit van het leven is krachtig en erg machtig. Dromen zijn niet steeds bedrog mits ze wel eens waarheid…

De grote Europa Oorlog die begint in Nederland want Nederland is niet alleen de poort van Europa maar ook de kont van Europa het stopcontact van Europa en bovendien met de meest geavanceerde vervaardigde chips van Europa Te weten De Maasvlaktes Rotterdam De Vuilverbranders Amsterdam De Eemshaven, Groningen Veldhoven, Brabant In…

Het werd een marginaal bestaan. De mensheid bijna uitgestorven. De aarde woest en bijna ledig. Een kleine groep is doorgegaan. Mensen leven in angst en beven. Giga giganteum is nu de baas. Homo wordt gefokt in oude stallen. Als plaagdier kan hij overleven. Ooit was hij dominant. Echt? Dat was 5000 jaar geleden. Nu door Giga wreed geknecht…