Alle inzendingen over het web

de spin weeft zijn web het web logt wereld wijd wijdt in tot globe taal taalt niet naar stilte…

kleef woorden in een web zuig ze uit klinker huid en plet de zinnen het losse vel verwaait de zijden onbeschreven het web herstelt de honger is gebleven…

Als men zijn eigen web goed spint ben je altijd veilig…

Wanneer iemand mocht trachten in ons domein te treden, wordt hij gevangen in het web en hoort tot het verleden. Daar is ook vrijwel niemand, die ons nog werk`lijk kent, want achter elke web zit toch een vreemde vent. Jesaja 59:6…

het web gespannen van kleverige draden vindt zijn slachtoffers…

Ik raakte verstrikt in het web van je woorden die je weefde met ragfijne akkoorden tot gevleugelde gedichten die m'n ziel raakte zijdezacht maar het bleek een illusie en viel uit je web met verpletterende kracht…

ik beland in een web van een bitter tweegevecht zo graag zou ik willen dat je bij me kwam om mijn pijn te stillen en gewoon de moeite nam luisteren naar mijn gevoel zien hoe ik lijd begrijpen wat ik bedoel maar ik ben je kwijt alleen liet je me vliegen alles was nep nu hang ik te wiegen gevangen in het web…

gedachten bij jou blijf Als een duivel in mijn fantasie Blijf jij in mijn gedachten zweven Jouw web door mijn verlangens weven Tot ik alleen jouw wereld zie In jouw web ben ik gevangen Een wereld die ik nog niet ken Ik vlucht niet want ik weet, ik ben In het land van mijn verlangen…

in web gevangen hangen de vliegen (s) vlug, aan een zijden draadje…

Web in ochtenddauw Schitterende juwelen Geweven schoonheid…

golven gevangen in het web van getijden bestuurd door de maan…

gevangen in je web van verslavende liefde wil ik enkel nog je prooi zijn…

Nijdig als een spin daar zat ze stil in haar web onverbiddelijk…

Radiogolven spinnen rondom mij een web -- van lege ruimte.…

heb uit handenvol herfst draden gepakt wilde mijn web ermee weven heb ze geplakt met luwte en zon in de regen glansden ze prachtig maar de druppels werden te zwaar zij scheurden de lijnen aan flarden ik laat ze waaien zoals het hoort maar de kunst van het web heeft mij altijd bekoord…

een gesponnen web doorzichtig als Brussels kant, klassieke bouwstijl…

de dagen lengen Koning Winter blijft nog wat hangen in een web…

voor ‘t keukenraam drie dagen al een kruisspin roerloos in het web…

Een grote kruisspin contemplatief op zijn web doet zich heel vroom voor…

als verlamd zit ik machteloos gevangen in het web van mijn loerende gevoelens…

Condens in het web winter op de achtergrond weer zonnig gestrand.…

Met zijn web kan de spin nooit een kat vangen een reden tot spinnen…

Stijfjes in haar web Zit een goudkleurige spin Geheel onopvallend In een schepping van koper en tin De spichtige vorm van haar poten Vier stuks aan elk haar zij Is in het juiste patroon gegoten Geheel keurig op rij Haar web weeft zij aan bronzen bladeren Elke herfst weer hetzelfde ontwerp Binnen haar vaste kaderen Het is al sedert…

Gevangen in jouw web kreeg de stilte gewicht onmacht liet mij balanceren op de draden van het web ik leerde mezelf kennen zag nieuwe kleuren en ander licht de wind heeft mij los gewaaid gewichtloos vlieg ik verder zweef op de thermiek op geleide van de wind…

even de draad kwijt val dan ragfijn als een spin terug in je web…

Spin pakte rode herfstdraden weer op, spon snel een doodlopend web…

Ook spinnen houden het voor bekeken hun web loopt leeg nu schuilen in kelders en in spleten…

(haiku) spin wacht met geduld in z’n pas gesponnen web op wie er inlogt…

zij spande haar web laag bij de grond waar het krioelde van ambulant leven neuzelde en peuzelde flikte en vlooide een lieve lust in bedenkelijk emplooi maar prooide in ongeremd gaan een kwaliteit die zij liever liet staan zij koos voor meer stijl in hogere regionen een flamboyante stek het web werd kleiner luxueuzer gesponnen…

ik schreeuwde maar mijn woorden raakten op het web verdichtte tot een strop heb alles afgesloten dwaalde doelloos door mijn huis wachtend op de kortsluiting met thuis ik raakte aan de eerste trilling van het web zag langs de trekdraad licht voelde in mezelf weer een sprankje leven…