Alle inzendingen over hippie kreet

Hartenkreten Kreten van binnen Willen eruit Soms niet wetend Welke woorden dan Maar gewoon maar beginnen te schrijven Geeft al rust en connectie met mijn hart…

soms, als ik in de dood verblijf en het schimmenspel zie om mij heen gonzen eentonige geluiden zij hebben het sterven gemeen geen woord of gebaar kan mij dan raken ik ben, zonder iemand te zijn voel, zonder kreten te slaken…

Het gordijn beweegt door een opengeklapt raam kruipen kreten naar buiten zij slaat beide handen voor haar verwrongen mond hij slaat de hand aan zichzelf het gordijn beweegt…

Ogen ontmoeten geslaakte kreten stilte verstomd blikken verdwaasd Herkennen 't zelfde moment de onmacht het onbereikbare Treinen vertrekken in verschillende richtingen ...…

Nauwelijks bedwongen een zucht, een kreet, herademing, en nieuw wordt ieder ding.…

in de wachtkamer hoort men plots een speld vallen een ferme kreet klinkt een mevrouw op naaldhakken stormt geprikkeld naar buiten en loopt helemaal leeg ---------------------------------------------------- toelichting: Bij de acupuncturiste in opleiding...…

-kreet.…

Capaciteitsvergroting is de kreet. Aan het milieu laat men zich niets gelegen. Alternatieven? Daar komt men niet mee. Misschien is “niet van huis gaan” een idee.…

Ik ben veel te jong om toe te geven dat we beter zouden moeten weten dan te vegeteren met de kreten. Verhard door een pijnloos leven. We hebben veel liever een god van goud En alle monniken zijn oud.…

Een vreemde huivering verbergt mijn klauwende kreten Verpulverde angsten worden in duizendvoud ingevreten Een korst van tijd bedekt mijn geharde lijf Mijn ernstig hart weet met het allerlaatste licht geen blijf…

de zon naakt een einder tegemoet onwaarschijnlijk roze wolkend goudbrokaat sissend onderuit in een zee van waaierend uiteen gaan eens houdt het op oplichtend een laatste kreet de nacht wenkt…

In een kreet van geluk, schuilt een zachte stem. Dit gevoel kan niet meer stuk, hij houdt van haar en zij van hem. Nooit gedacht dat dit bestond, en dat liefde zo verloopt. Nooit gedacht dat ik je vond, nooit gedacht maar wel gehoopt..…

Je hoofd vol, Je dagen leeg, een kreet van ongeloof, waarom? Eens in de toekomst, Als je hoofd weer leeg is, Je dagen weer voller zijn, Zal je waarom een plaats vinden in je hart, en daar tot rust komen.…

En woeste kreten: Harmsen is er weer!…

Dat taal vernieuwt was altijd al een dingetje Een nieuwe kreet wordt ergens gelanceerd En als hij links en rechts wordt gewaardeerd Wordt hij ineens een lievelingetje Toch zal ‘verdwijnwoord’ vaak de toekomst blijken Van termen die nu fris en fruitig lijken…

moeilijk ben je te vinden vooral in een hooiberg nochtans je hebt een oog maar je ziet er niet door soms kruip je er doorheen en dan heb je geluk mensen slaken kreten wanneer je kunt prikken dus voor mij… kan je eeuwig stikken…

Licht bij de vleet nu jij de wereld binnentreedt en van de prins geen kwaad nog weet Dat je vanaf je eerste kreet tot aan je laatste ademtocht dat licht mag toebehoren Zo wordt in jou een nieuw mens geboren…

Hoor de kreet die niet wou huilen zie de tijd dan ook vóór want achter is sowie- so echt minder mooi Haast, ingehaald door passie hoe snel ook ingepland rust nu weergekeerd…

Wat Paulusma ons destijds heeft voorspeld, Wat hij al in de herfst heeft staan te brallen (Hij liet een kreet als ‘horrorwinter’ vallen): Bittere kou en veel natuurgeweld. Voor Piet komt er een horrorwinter aan: Van SBS mag hij dit najaar gaan.…

De Oglala Lakota krijger Crazy Horse streed met losse haren als van een hippie en hij had een bliksemschicht op zijn voorhoofd geschilderd wat deed denken aan de Noorse God Thor Gek Paard was zo gek nog niet en hij won menige strijd met de blanke cowboys en cavaleriesoldaten totdat ze hem op zijn zevenentwintigste met laffe kogels de grond…

vlerk Een gesmoorde kreet, een breuk, haar vlies..!…

Dus hoor je ook die harde kreet: dat iemand het echt niet meer weet zeg maar niks en denk maar stil 't is het kind, wat 't anders wil En ga daar maar niet tegenin.…

Maar wat ze nou bedoelen met die kreten Is iets wat Joost als enige mag weten.…

Vanaf de kleuterschool wist ik het al Ik was niet normaal Ik maakte geen kabaal Ik was anders, zo anders Hoorde ik wel hier thuis Was dit mijn huis Toch sloeg ik geen kreet Terwijl ik van me afbeet Maar als ik thuis was Huilde ik me heel zachtjes in slaap…

Losse flodders en loze kreten; niets van betekenis vult hier en daar ’t papier. Mijn geest dwaalt steeds naar elders, ergens te ver van mij en deze wereld.…

Mijn naam is Vleugel ik ben uw piloot Wanneer u mij een rauwe kreet hoort slaken Moet u zich daar maar niet bezorgd om maken Dat komt, de purser zit bij mij op schoot En zij heeft voor de deur een fikse bos Dus handen aan de knuppel, remmen los!…

Vooral pygmeeën ambiëren zeer De grote aandacht trekkende gebaren. Luidruchtig gaan ze, denken ze, tekeer: Maar uit hun mond komt ijl geruis gevaren. Ze zien zichzelf graag midden op de markt En slijten daar verschrompelde problemen (Met moeite hier en daar bijeengeharkt) Voor nieuwe passies. Roest voor diademen. Al 't minder kleine is…

Een traan verraadt de pijn Een kreet verraadt de wanhoop De wanhoop begint te winnen Van jou eens zo stralende gezicht Door de harde realiteit getekend Wordt jou geen andere keus gelaten Dan rust te vinden in het onvermijdelijke lot…

Ik zoek naar woorden, de kreten smoren. Ik zoek naar woorden, voel me verdoofd. Ik zoek naar woorden, van geluid beroofd. Ik zoek naar woorden, maar vind ze niet. Er zijn geen woorden voor intens verdriet.…

Zwoegend zoek ik naar wat woorden Ben vandaag niet goedgebekt Zinnen die finaal ontspoorden Of waarvan de clou was uitgelekt Ik stootte maar wat ijle kreten Taal valt toch altijd op zijn plaats Maar het is kwaad kersen eten Met een dichter, achttienkaraats…