Alle inzendingen over hoedje

te zijn aan de zee waar een bal van vuur de einder kleurt zo oprecht en puur het is goed te zijn in het verhaal van de rollende golven de zeester en het koraal het is goed te zijn rond het kasteel het geknede zand dat ik met een roze hoedje deel het is goed te zijn bij de ontelbare meeuwen te luisteren naar het karakteristieke…

hier kunt ge nog gaan langs de tarwevelden, luisteren naar ratelende populieren, dromen met een luit op uw rug, klaprozen blazen en de blaadjes drogen op een hoedje van stro steken luisteren naar de koekoek die uit een stiekem hoekske naar de dorpen roept waar in volle staminees het volk zich laaft aan de geuze - lambik, kasseien blinken…

Hoe oud in nieuw de bar collecteert in heuse kuise kousen, het hemd de rok nog nader komt tussen beschonken navels, waar eender, maar dan onbedekt, het staren is begonnen Hoe oud in nieuw het kruis vertaalt in bellen per mobieltje, gemixte tijd een hoedje draagt langs krukken Replay-heupen, waar lol of lust geen fooien schroomt voor rammelende…

Onder het loof van lage eiken, de bodem golvend als een duin vond ik je, je hoedje trots opgericht, als een lichtbruine tepel, glanzend in half licht, vochtig nog van morgendauw.…

is de lof der zotheid losgebroken in ons vette nederland en men naakt doch met een hoedje paradeert als malle loetje om goedkeuring van de keizer en het volk nog niet wijzer de democratie verteert hoor ik reeds het zacht gespin als de kat zijn nagels scherpt aan het behang van het fatsoen en het kwaad zijn schaduw werpt in kristalheldere…

Het was een amusante foto van een stranddag uit ons leven waar wij staande in de storm jassen hadden uitgedaan waar ik die dame mij herinner al op leeftijd - die toen even nog van ons dit kiekje nam maar onderuit toen is gegaan Haar hoedje waaide door de wind waar zij bleef liggen in de regen met die camera van mij die ik weer snel had…

het is weer als vanouds ze spelen hun spel weer over ruggen onder één hoedje de enige saamhorigheid dat nog bindt de poppen zitten met hoge gesteven boorden om hun hals te wachten tot ze worden opgewonden de sleutel omgedraaid ze praten en lopen over de planken een lieve lust toonbeeld van vermaak voor het decadent publiek…

Vooral haar blik intrigeert onder dat rode hoedje, het mysterieuze dat er achter schuilt. Zal hij zijn schuilplaats stilletjes verlaten, haar rechtuit vragen, verlegen als hij is durft hij het niet en kan slechts naar haar hersenspinsels raden.…

Vooral haar blik intrigeert onder dat rode hoedje, het mysterieuze dat er achter schuilt. Zal hij zijn schuilplaats stilletjes verlaten, haar rechtuit vragen, verlegen als hij is durft hij het niet en kan slechts naar haar hersenspinsels raden.…

Omkoopschandalen, wie kent ze niet of samen onder één hoedje spelen zolang ik er niet in betrokken word kan het me eerlijk gezegd niks schelen. Maar kom je aan mijn lieve vrienden dan kom je automatisch ook aan mij kom dus niet aan iets wat me lief is want zij en ik zijn samen wij.…

een kaart een taart een hoedje een toetertje en een cadeautje het mag hoort erbij zoals deze welgemeende wens lang zul je leven tel op deze dag niet de jaren tel wat je deed en bouwde tel de liefde door en aan jou gegeven tel op deze dag niet de jaren tel de vrienden die je verzamelde tel de herinneringen tel op deze dag niet…

Geen reacties bij het in elk opzicht geslaagde, m.i. toch alleszins chapeauwaardige (waar blijft het hoedje?) snelsonnet van Theo Danes van vandaag?…

Het laatste streepje op de kalender gezet zenuwachtig ga je naar bed stilletjes versieren pappa en mamma de boel natuurlijk ook je eigen stoel en je hoedje van papier dat hoort er bij als je je verjaardag viert je ogen stralen al van pret als je wakker wordt en je komt uit bed dan begint voor jou het feest eigenlijk ben je een beetje bedeesd…

Twee olifanten waren aan het feesten Ze gedroegen zich als olijke beesten Voor het feest hadden zich verkleed De een had een hoedje op De andere bloemen op zijn kop Hun kleding in vrolijke kleuren Er was ook muziek bij dit feestgebeuren De ene olifant werd vijfentwintig jaar Dit wordt feesten reken maar Ze stonden op hun achterpoten te swingen…

Huilend stond het jongetje daar Vuile sporen over zijn snoetje Om zijn nekje een kleine gitaar Z’n hoofd bedekt door een hoedje Daarnet was er een bominslag De krater lag rokend aan zijn voeten Het leek zo’n mooie warme dag Maar ze zaten net in de aanvliegroute Hij had zojuist zijn liedjes gedaan Applaus gekregen van een vol terras Nu…

Je danst en hebt een hoedje op. ’t Is heus! Maar wat later kwamen de dilemma’s en barsten in de glazen bol van toen: de dooi trad in. Het leek zo dwaas dat ’t smelten kon. Niet weten wat te doen. ’t Ging over in een ondoorzichtig waas: geen lente meer waar ik me mee verzoen.…

Het was een ongewone dag waar ik een hoedje mij zou schrikken toen ik thuiskwam van de markt na een drukke winkeldag en in de binnenspiegel zag na wat gehaaste ogenblikken hoe door zomerzon gesnoerd een zak met appels lag te stikken hoe een volle zak met appels lag te broeien op die dag en er zo vastgesnoerd en wel zoet in een kinderzitje…

een hoedje komt omhoog uit het zand glanzend in de het zwakke zomerzonnetje glimmend als een bruin ballonnetje nog onwennig balancerend voor de juiste stand hij valt me op, naast het pad, tussen de bomen een der eersten die ik in de Maashorst heb ontwaard mijn laatste foto heb ik voor hem bewaard is ’t niet een schoonheid, die opeens tevoorschijn…

Laat het strooien hoedje zwieren Op ’t kastanjebruin! Pluk een knopje in uw tuin: Dierbre, wij gaan lente vieren Op ’t hoge duin.…

Zijn hoedje was hem afgewaaid. Zijn bek lag heel lang op de grond. Van suiker hield hij zeker niet. Ik dacht niet dat hij me verstond. Je moet onthouden Dat iemands oude ogen breken Als oud glazuur. Het bleken Haar wimpers zelf die toeklapten Vastkleefden en haar uitpakte.…

mijn gedachten beperken zich tot een en een is drie dat u mij nu zult verachten is iets dat ik thans niet zie mijn beeld van u is ook vrij saai u bent een oen zo duidelijk, kant en klaar nee , mijnerzijds, heden, geen enkel gedraai daarbij bent u een van die vrouwen die van de privé of libelle een zondags kleurloos hoedje…

Appelmoes met frietjes een halve kip en een kroket ‘n limonadeglas met twee rietjes op mijn hoofd een hoedje gezet ik ben jarig, en dat is o zo fijn ‘k krijg cadeautjes en zoenen en iedereen schijnt er ook te zijn.…

Verschiet mij een hoedje van een heer. Ik laat me niet foppen deze keer maar er staat te veel volk rond hem? Inderdaad Johnny Voners was ook in Gent.…

In de kleinste kurketrekkert een rankje omhoog, bloesemt een groen hoedje ernaast, piepklein de druif, wordt dat een toetje of zelfs wijn, trosjes overal rondom, merk wit, onbekend, blad wijduit, een groots vlechtwerk naar de zon, bol bladerdak dat zo zoetjes, vol kietelende tentakeltjes, moet je zien, wat een wingerd, weelderig, verlekkerd…

Nationaal hitteplan Dit is echt weer Nederland ten top… Drink veel water en zet een hoedje op Er wordt een hittegolf verwacht Het Nationale hitteplan is van kracht Houd je maar koest en houd je maar koel Lekker niks doen in een luie stoel In de schaduw en uit de zon Met je voeten in een waterton Alsof wij allemaal niet weten: Een mens…

’t Hoedje schijnt-je wel te staan, Of ge woudt uit vrijen gaan. Wou-je ’t weeuwtje van hier naast, ’t Olijk weeuwtje licht behagen? Maar ze is veel te jonk van dagen, Baasje, ’t is uw dochter haast! Grijs en bruin, wáár dat ge ’t vindt, Dat is zout en peper, Vrind! Zet die krullen uit uw hoofd!…

Jurkje, tasje, hoedje. Families zo groot, ouders vruchtbaar als Gods aarde. Ik heb het zien gebeuren dat dochters lossloegen en jong vastgeprikt werden. Een matras, op een landje langs een watertje, aan de hoge boezem. Prikkie jij bent hem! Kinderen hadden ze al vroeg. Jong verboden, jong gedaan.…

met haar fan getrouwd maar voelt zich niet mislukt Want hij blijft haar fan, haar zingen kan niet verstoren Al zingt ze nog zo vals, hij heeft geen geluid in z'n oren Maar hij kreeg 'n gehoorapparaat en kon toen geluiden horen Vanaf die tijd ging 't mis, kon zij 'm niet meer zo bekoren Hij hoorde haar valse zingen en schrok zich toen een hoedje…

Het is nooit één woord dat het leven vergelijkt het zijn er vele, het zijn vele gezichten verwrongen of versplinterd, met stoppels of met lichte make-up, met haar eraan of een hoedje dat nergens bij past in elk gezicht een kistje van huid in elk kistje dat open kan een schat van vlees en bloed waarmee elke bewering tot leven kan komen, elk…

, zei ik, en zij schrok zich een hoedje, maar ze vond het wel heel grappig. Bij Amersfoort stapte zij uit en op een snelle, zeer charmante manier groette ze me oprecht en schonk ze mij op lieve wijze een innige glimlach.…