Alle inzendingen over honingzoet

Ik drink haar lippen als honingzoete wijn en voer mijzelf dronken…

dauwdruppels op een bloemblad honingzoete nectar als de kus van een vlinder op kersenrode lippen…

blozende in voorjaarstint Gebed in een hart van goud proef ik honingzoet... Henk…

Uit haar zachte mond klonken sirenen, gezang zonder woorden, zo stapte ze uit haar ziel, gebaarde met de ogen en haar lippen - vast besloten, alsof ze mij haar zegen gaf zo sprak ze, wacht met wikken niet te lang, het wegen ligt in een zachte vrucht te rijpen van een honingzoete pit.…

Het bitter en het zout van jou bespeuren aan mijn hart en dan wat honingzoet verzinnen. Zo is beminnen een overdaad aan vlagen, geuren, proeverij. Soms mijn bittersweet, meestal mijn puur, altijd mijn jij.…

In liefdetranen, hoe brak ook, Te smoren, is honingzoet.…

honingzoete geluiden zoemen rond machtige mangroves kakelbonte bijeneters verbloemen zoutzwetend blad waterleven bloeit onder de schaduwarmen van het woud dat ooit uit vruchtvocht van de oude aarde is gegroeid…

Puur sap stroomt je tegemoet rood en lekker honingzoet je ligt in de glinsterende zon verleidelijke vruchten fantastische zuchten kussen tussen fluitenkruid als in een droom zo zacht en loom een aardbei voor de lentebruid.…

met vlinderende vingers streel ik de zijden bloemen op haar zomerbloes knoop knoop na knoopje los en proef om beurt de honingzoete vruchten in de tepeltuintjes van mijn lief en laat ze teder rijpen op het dartel puntje van mijn tong…

Pennevruchten plukken in opalen vazen schikken citroenschil geel uitgeknepen naar gelei een honingzoet geluid zomer 1980 getuigenis afgelegd van indrukken gevloerd in deuken snel vergeten dat ook warmte afbreekt waar opgebouwd wordt.…

Als dagen versleten in sneeuw in stilte om de nachtwenk schreeuwen en jouw honingzoete belofte in een duistergrauw gewaad langs het heimweebed mag slenteren op zoek naar de juiste toonzetting van verloren woorden toevertrouwd aan ’t innerlijk behang ik zal niet citeren.…

Het was een gewone zondagmorgen jij verzorgde het ontbijt thee met een beschuitje het was een gewone ochtend net als anders maar zo vrij honing op een broodje op zo`n doodgewone morgen raak je weer totaal verliefd dat wordt liefst nooit doodgewoon.…

je was nooit zal nimmer zijn zoals je vandaag te beleven staat één en al honingzoete sfeer waar vele vlinders naar toe worden gelokt en hoe weliger je gaat wuiven net als ik niet meer willen wijken tot de dag ondergaat je helemaal vergeten raakt of zal ik je vannacht nog dromen…

Ik droomde van een honingzoete taart en van mijn geliefde aan tafel. Het was dus niet zo lang geleden en het was geen droom.…

Een rijpe, tropische vrucht Mijn lief: Ik zal je plukken Ik zal je ruiken Ik zal je proeven Ik zal je smaken In duizend Honingzoete dromen Zal ik De jouwe zijn…

mijn heilsbloemen dragen vrucht, wenken gedachten vangen lucht voor vogels tegen kromheid van aarde plantaardig huichelgeil en nepkonijn, strek tot uiterste waanzin, ruik honingzoet hars, druipend uit wonden ontwaak uit ontboste droom, kruid van vochtige gronden…

Elke poging op mijn scherpe tong gestrand wil ik nu een maatje vinden mijn hart is leegstand beu Ik maak honingzoete zinnen op zoek naar wie mijn koek wil slikken, zich laat verstrikken in mijn plakkend web Maar één voor één glijden ze door mazen, geen trek in suikerspinnen ik blijf alleen en dat smaakt bitter…

laat ik me los in de fantasie waar tijd stilstaat hoe echter dan echt dan wie ook ben jij tillen samen nevels op drinken hetzelfde zoet zachte licht zien de ochtend blauw ervaren aarde als een honingzoet bed ons blijvend vasthouden een drijvende kracht dat me telkens terugbrengt naar jou…

Weersgesteldheid kent de mens, maar ook de bij tijdens zijn honingzoet vermeien. De natuur kent onze wens. Zal ons onder veel gezoem koninklijk met zijn honing verblijden.…

Het was een prachtige dag Waarop zij aan kwam waaien Met haar bries die mij zacht streelde Landden vlinders in mijn buik Ze proefde honingzoet de bloem Waardoor ik dan ook totaal ontluik In haar natuur het wonderschone De zuivere geur die zij mij brengt Tilt zij mij op boven het gewone In het zweefmoment dat zij mij schenkt Dagen…

Ik mis jou en mij met blozende wangen het voorjaar verkennen en de lente ontvangen Ik mis jou en mij met honingzoete dromen de zomer in zweven en van nectar bekomen Ik mis jou en mij met zonnige humeuren de vruchten zien rijpen en de herfst smaakvol kleuren Ik mis jou en mij met verstrengelde armen de winter trotseren en elkander…

De dageraad, het licht, de zon Een warme zachte gloed Een slimme hand, een gulle lach die weer bewegen doet Een lome aai langs mijn gezicht Je hete zware lijf Lanzaam rollen in het licht vanuit ons nachtverblijf Een druppel zweet, zo honingzoet Je krullen op mijn borst We hebben elkaar net ontmoet Gelest is onze dorst…

Geef mij de diepte van jouw zinnen geef mij de knipoog van jouw hart Dan geef ik jou mijn levensritme en alles wat mij steeds verward Geef mij de kracht van jouw verhalen geef mij een teken van jouw zijn Dan geef ik jou mijn harteklanken van honingzoet tot ambrozijn.…

de meester van bel nummer twee wil om drie uur negen stipt zijn honingzoete kamillethee de dame met de migraine dat is bel vier geeft om een ontbijt à la carte geen zier dan heb je mister culinair onder bel nummer zes die eet pasta met een steakmes en de meid in het souterrain kan dit alles wel aan zolang er verse oesters en…

Het honingzoete licht van de zomerzon glansde in haar ogen Eindeloos ver verbleef haar blik vertoefden haar gedachten Eenzame roos, zo onbereikbaar dichtbij In haar hart schrijnde een traan een smart die niet wou wijken Ze vertrouwde het me toe op een avond in het amberschemer van een bruine kroeg Verloren voelde zij zich…

het heeft geen zin te wachten tot een eeuwige zondvloed zal louteren tot dagen vervagen in welbehagen zelfs dan blijven verdroogde rivieren dor en zal de einder geen honingzoet dragen zelfs als ik snak naar koelte in verzengende hitte zelfs als ik honger naar warmte in koude duisternis zelfs dan laat ik mij verblinden door verzonnen dromen…

Ik heb een weg bewandeld de geur was honingzoet Het veld voor ogen helder mijn lusten tegemoet Een rem uit mijn verleden fluisterde mij iets in Hoe sta jij in het heden ten opzichte van het begin? Ja, ik was bijna weer in het dal dichtbij de groene weiden!…

Zwartfluwelen ogen, lippen honingzoet, je haar een donker persianer van het zachtste soort en een koffiebruine huid. Steeds als ik je,soms na onbehaaglijk onverdraaglijk lange tijd, weer zie word ik opnieuw verliefd op jou. Een weldadig warm gevoel doorstroomt mij wanneer je me begroet en zegt: "Dag Oma."…

elegantie schoonheid wat simpel speelt op de achtergrond in de transparantie van zachtheid bespeeld met jouw deinende ogen in een lichtval van begeerd geluk, reikend over de horizon waardig wentelend in warmte van lichtpunt brekend en schuivend in kleur van rozerood geliefde schoonheid in wezenloos diep in gratie van honingzoete…

Jij bloeide als een roos in mijn hart Zacht als zijde beminnelijk van kleur Vol van liefde en intense tederheid Omgeven van een honingzoete geur Jij overspoelde mij met golven passie Benevelde de lucht vol van verlangen Mijn gedachten enkel en alleen bij jou Jouw beeld in mijn dromen gevangen Jij voerde me zachtjes naar het paradijs Liet…