Alle inzendingen over hoop OR sterkte

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Verdriet verlamt ons beiden Maar sterkt ons samenzijn Al mijn toewijding ten spijt Ik zie het licht verdwijnen Een zachte schaduw glijdt Over , neemt al mijn pijnen Mee, mijn vol hart schreit Ze is nu gelukkig en tevree Een stukje van mij is Voorgoed met haar mee.…

nou mevrouwtje, heel veel sterkte het zal je lot maar zijn die superhoofdprijs bij de buren bezorgt je postcodekoppijn…

Houd hoop en moed er maar in God gaat met je mee in dit leven Hij wil je steun en sterkte geven God geeft jouw leven weer zin.…

bereid en waardig om brood en wijn te ontvangen dat de ziel loutert en sterkt hier kunnen we ademen omhooggetrokken uit een zee van onrust in de voorhof van liefde daarvan zingt de dichter in de gouden avondstond…

Want bij welke stap in het leven ook al sinds mijn doop vrees ik geen wanhoop, dat is wangedrag van de hoop.…

Ik ben blij dat je haar accepteert Zweven van geluk Jij terug in mijn leven Je hebt nu gezien wat het betekent Om niet bang te zijn om zwak te zijn Je sterkte ligt in stilte Ashani was wijsheid puur Zal ze ook altijd blijven Voel nooit pijn wanneer anderen je aanvallen Jouw sterkte ligt in hun onmacht Zie je hoe het werkt?…

De dagen zijn lang, te lang voor haar Nog ampel twee weken tot kerstmis Ze denkt vooruit: aan 't nieuwe jaar De lege stoelen, het zware gemis. De dagen zijn lang, te lang voor haar De nachten vol kommer en kwel Ze denkt vooruit aan 2016 Ach: eenzaam, verdrietig en wel: Geen boom, versiering of anderszins Geen vrede in haar hart Geen kerstbrood…

vrienden levenspartner, familie, kennissen, lieve buren en bloedeigen kinderen om je heen "You always walk alone" Iedereen sterkte met zijn of haar zwakte!…

Het gepasseerde uur is voorgoed ongeplukt is zij verschrompelt van het niet naar jou toe vallen op felle sterkte stort het in herhaling om zonlicht te breken storm is de tegenwind de kijkende pijn voorbij…

haar sterkte en trots waren steeds te bekoren nu is haar leven verloren verloren in tijd het heden ongrijpbaar verleden niet tastbaar verdwaald in twee levens soms meisje, soms vrouw…

Hoe verloren ik mij ook waan in dit naderend sterven , het sterkt me in mijn hoop dat er in het zonlicht nieuw leven zal ontstaan. Dit seizoen ontroert me met haar goudbruine broosheid. Ik loop zachtjes met haar mee en neem dan geduldig afscheid.…

Het is die levenslust welke ons sterkt maakt we voelen ons dan één zonder dat het ons zo raakt.…

Hoeveel kans op 'n miljoen Geschat volgens kenners Vrees voor vele renners Bedankt voor het gezwoeg Sterkte van gans de ploeg Nu WE-RELD-KAM-PI-OEN !…

Vechten tegen je eigen lijf Maar ook met je harde schijf Wat spookt er door je hoofd Is er iets waar je echt in gelooft Heb je nog vertrouwen Om weer van je lichaam te gaan houden Maar je bent bang De kanker houdt je in bedwang Je knokt en je bent sterk Maar deze ziekte woekert en doet zijn werk Je weet niet iedereen gaat er aan dood…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

Ik lig zo stil aan u als kind aan moeder, mijn dode levend lief, en hoor hoe zacht het kloppen tikkert van uw zachte hart en 't bloed hoor 'k ruisen als water zoetkens doet er. De sterren bloeien langs haar zilvren baan en blinken met het licht van duizend glanzende ogen, de heemlen om hen, als heerlijk hoge togen van blauw-zwart marmer welvend…

Vloek niet, o vloek niet de zon, m'n broer, die zo zwaar draagt uw last, touwen en lijnen zijn om u getast, hoog glijdt de boot in de zon. Rafel van kleed hangt naar neer van uw borst, uw ogen en slapen zijn wild omvloten, maar de haat, de haat uw oog ontschoten 0 vloekt de zon, vloekt de zon op uw borst. Bittere man die…

wat ben ik eigenlijk nog voor jou geen klank meer uit je mond een gezicht tot op de grond je hart zo kil en koud eens waren we goede kameraden maar dat was al vele jaren geleden we waren met zo weinig tevreden ook sterk zelfstandig en vastberaden we hielden van de gouden zon maakten reisjes naar die landen waar ik hoopte dat die zon, je…

in rouw en verdriet krom gebogen Het mensenhart is verduisterd met kwaad dat brandt als zout in een wond Kerstmis komt eraan; mistletoe en dennengeur voor het hout gekruiste raam zien we de kaarsjes staan Het stralende licht van het kindje dat in de kribbe ligt voor een nieuwe start met licht in ‘t hart Wanhoop veranderd in hoop…

ALS ik nu ALS hoor denk ik weer aan Rob, Verdomd veel sterkte jongen, zet hem op!…

Voor jou zet ik mijn masker af Met jou speel ik geen spel Je mag me zien zoals ik ben Maar bang maakt het me wel En hoop dat jij dan ziet Dat ik gewoon ben Die lacht om haar verdriet Ik heb geen muren meer Omdat jij net zo kwetsbaar bent Leg ik mijn wapens neer Voor jou zet ik mijn masker af Aan jou geef ik mij bloot Ik werp…

Mij leidt geen gids, als het eigen gemoed, mij schoort geen steun, dan d'enk'le trouwe handen die mij opbeuren als de kracht bezwijkt; mij sterkt geen afgezant uit beet're landen dan soms het ruisen, als een vleugel doet, van zachte hoop die langs mijn wangen strijkt.…

Even hield ik me vast aan een klein strengetje hoop maar dat is nu gebroken. Mijn maag zit nu in de knoop de harde waarheid is uitgesproken. Beter worden zit er niet meer in dat kregen we te horen. Behandelen heeft ook geen zin zonder de strijd aan te gaan hebben we al verloren.…

de ijzige stilte doorbroken door alweer een reeds vertrouwde gedachte het is voorbij maar ik leef nog voort als een bloem die geplukt is, voort bloeiend niet wetende dat het einde nadert. de weg naar vernieuwing niet gezien. achter mij daalt het stof net neer de omgeving valt me nu niet meer op ik ben één met het landschap...verdord, gebroken…

Waar zwakheid en weerbarstigheid elkaar bestrijden in een ziekte opzoek naar evenwicht. Met geloof in hulp van God zal ik dit dragen. Mij geschiede naar uw woord. De tijd door God gegeven, zal ik voleinden; zolang dit aardse leven zich voltrekt. Doorleefd gebed gesterkt tot aan het einde hoopvol wachtend tot ik samen val met Hem.…

denk niet dat een gekko met miljarden trilharen plakt aan het glazen plafond wat jij doet met gebroken nagels ingescheurd tot op het bot met hetzelfde effect harpoenen van weerhaken voorzien je noemt cactus dus de naalden prikken in de huid zou willen dat ik zonder je kan de zon komt op, de maan gaat onder in jouw naam, uit mijn vlees…

Vertel hen over reizen en over de weg de eerste kleine stapjes en dat na de bocht opnieuw een pad en een knik verschijnt lopen een ander woord voor bewegen lijkt Talent voor wat dan ook geen garantie voor geluk, gezondheid of rijkdom blijkt Haten en beminnen, ervan weten en er niets aan kunnen doen, daaraan haast kapot gaan Er is niets mooiers…

Leven Leven. Over leven. Is overleven over. Of is leven overleven. Overleven is ook een leven. Maar leven moet te leven zijn. Met kanker leven moet te overleven zijn. Voor een familie met kanker moet leven blijven. Voor een familie met kanker moet leven leven blijven. Die kanker beheerst veel levens, maar laat kanker nooit overleven.…

Bekend is het oude verhaal van de dwaas die een woning op zand had die spoedig een grote puinhoop was maar het huis van de wijze man stond op een betrouwbare rots hield bij storm en onweer stand mijn geloof staat echter op los zand waar keien en kiezels in liggen steeds vraag ik of die stenen zich broederlijk mogen verenen tot een onwrikbare…