Alle inzendingen over ik

In Aalsmeer's Karmelkerk van de Katholieken van die voormalige ketters wordt nu keihard oecumenisch gezongen met ritmisch handgeklap onder het toeziend kruis en oog van naakte Christus, ambassadeur van de VREDE! Gereformeerden, hervormden, doopsgezinden en katholieken in een rooms jasje met voor de gelegenheid een samengesteld koor…

Jij denkt misschien dat ik sta te vissen, maar ik heb geen vislijn nodig om de waarheid boven water te krijgen. Vandaar dat ik mijn hengel uitsluitend gebruik om in het water te roeren, zodat de waarheid achter de dingen vanzelf naar boven drijft. Het zit namelijk zo, dat het wezen van de mens niet kan worden begrepen zonder kennis…

Gehandicapte kinderen, volwassenen ze komen, ze zijn hier, ze gaan weer maar dan komen ze ook weer ze zijn hier voor de norm in hun vorm gezonde mensen te leren vooral lief te hebben ze zijn doorgaans veel verder ontwikkelde zielen als ze ogenschijnlijk tonen, uiten in dit leven ze offeren hun leven, dit leven op om ons vooral te leren…

Door schokken werd alles anders: Niets ligt nog op zijn plaats en weinig wordt nog herkend. Of was ik tot hiertoe zo blind en moet ik nu wennen aan ander licht? Eigenlijk weet ik het niet en anderen zeggen dat dit normaal is. Dan hoop ik toch gauw weer thuis te zijn al zal het huis andere muren hebben en zal de regen ook nat blijven maar…

Vandaag heb ik veel moois gezien: de mensen die elkaar ontmoetten, die liefdevol een ander groetten, vandaag heb ik veel moois gezien. Vandaag heb ik veel moois gezien: een zon die straalde van genoegen, de kinderen die om aandacht vroegen, vandaag heb ik veel moois gezien. Vandaag heb ik veel moois gezien: de mensen die vergeving schonken…

Er ligt een speelplaats in mijn hoofd braakliggende grond met verse aarde. De korrels roepen: heb plezier plant een zaadje, schilder de tijd. Heb erg in de tonen en noten bij deuntjes die repeteren herken je de instrumenten laat niets het geheel om zeep helpen. Beelden, niets is zo wonderlijk bomen worden heldere sterren kledingstukken…

Als het moet dan mot het maar het ontkronen van een niet mis te verstaan Aalsmeers Koor ze laten ons nog eenmaal kronen om elkander lof toe te zingen ter ere van Hem: die onuitsprekelijke Goddelijke kracht en ter ere van hen: de heren en dames concertbezoekers dan mag de stekker eruit maar in het donker klinken nog mooier,helderder, lichter…

Zij, hij, jij, wij en de grote Hij BACH IN MONNICKENDAM; Bach door generaties heen Ja, ze (1) was er bij deze zondagmiddag bij ‘Bach in Monnickendam’ op 6 oktober 2019 mijn moeder mijn dode moeder bijna precies 10 jaar geleden overleden op ruim 96 jarige leeftijd, 12 oktober 2009 ja, ze was erbij vanmiddag met ‘Bach in Monnickendam’…

een helm berooft zijn hoofd van licht en wapperend haren moeder neemt hem mee voor de eenden in de vijver heeft hij geen oog voor vogels en bomen evenmin zijn hand omklemt een flesje met de andere houdt hij de blaastuit vast dit is zijn heilige Graal de onvaste stappen van een onwillig lichaam zijn vergeten het innerlijke kind…

"Je bent nooit te oud om kind te zijn"…

in de haarspeldbocht van de tijd zie je daar jezelf omkaderd daar sta je dan in je pose van antiheld je onschuldiger, onwetender zelf zich naar de toekomst te zenden voor toekomstig bewijs dat, objectief gezien je dit ooit ook was en nu je vastgelegd bent in het felle licht één milliseconde vastgepind in het gouden uur moest ik een paar…

Zo´n stoel geeft een bepaald gevoel van macht Al draaiend hou je alles in de gaten Je laat ze soms een toontje lager praten Maar neemt altijd de regels goed in acht Ach Vera het is echt een slangenkuil Sommige mensen snoer je nooit de muil…

Als vrijwel dagelijks het nieuws Altijd wordt bepaald door vormen van terreur De tijd uur-na-uur wegtikt Met geadresseerde bombrief bij de deur Hoe kan tijd nu werk'lijk niet janken, terwijl onze wereld rücksichtslos zichzelf immer en altijd zal blijven herhalen...? Oorlog, geen structurele vrede Grote vraagtekens van de natuur Onvoldoende…

achter de lens legt iemand een vader en zijn kleine zoon vast hij laat me kijken naar het kind dat teer verschanst in het landschap van vaders armen rust zachte gebaren betasten het kindergezicht mollige handjes vleien zich op mannenschouders het geraakte hart wordt licht in ademloze tijd iemand achter de lens legt het weerzien vast…

Water stroomt onder mijn voeten. Grote golven spoelen over straat. Kletsnatte schapen steken over, naar een stukje grasland over een sloot. In de verte zie ik jou. Ik zwaai en roep naar jou. Je kijkt niet en loopt snel verder. Verder van mij vandaan. Waarom, het doet zo zeer. Dus roep ik weer. Je reageert niet meer. Er staat een auto,…

Verteert! dicteert de zelfbenoemde dichter zijn perplexe publiek Opdat ik u ongevraagd meer en meer ijdele spinsels dwangvoeder & de ziedende dichter wierp een misprijzende blik op zijn ondankbare toehoorders op de wachtenden in het tramhok lethargisch bijeen als lusteloos vee…

cynisme is een akelige kwaal maar humor blijkt een hele goede pil die helpt bij vele vormen van die gril ontwapent soms de asociaalste zaal homerisch lachen maalt cynisme fijn het veel te grote ego wordt weer klein…

Ik verlang geen rozentuin niemand hoeft me dat te beloven maar ik wil ook geen bed vol violen waarop ik moet knielen Weet u, ik ben al snel tevreden met grassprietjes tussen de stenen met soms een klein verrassend bloementje wordt mijn leven verrijkt!!…

Ik vertel alles. Jij kijkt me schuldbewust aan -- en ik begrijp jou.…

We gingen er soms met de fiets naar toe Mijn vader op zijn trommelrem-Gazelle De Posbank over, klimmen, dan versnellen Het doel bleek een verrassing: Burger’s Zoo Nu koninklijk. En ja dat ga ik vieren Ik woon in Utrecht maar… ik kom uit Dieren!…

I Vandaag zal ik eens erwtensoep gaan eten. Juist, in de volksmond ook wel snert genaamd. Ik kook het zelf, zoals ’t een kok betaamt, want erwtensoep uit blik is niet te vreten. In Honig-snert zijn ze de worst vergeten en bij de Unox -dat men zich niet schaamt- daar lijkt de snert wel uit de sloot gewaamd; alsof ze niets van smaakvervangers…

niet alles lezen wat er staat niet alles schrijven zodat je onbewust ruimte open laat – voor fantasie je niet al te duidelijk tot de lezer richten een gebrek? Of een opstap voor het genie of een door god gegeven reden voor een enkeling om zich creatief te uiten soms in ondoorgrondelijke gedichten…

Hoe zou het nu komen????? dat mannen, dat vaders, verwekkers zo vaak in het ongelijk worden gesteld als het gaat om ook hun biologische kinderen inzake omgangsregelingen, verzorgende taken zou het in het gegeven kunnen liggen van de maagd, de christelijke maagd Maria, zwanger van het kind Jezus maar geen seksuele geslachtsgemeenschap gehad…

Zij voelt zich een kind van God zij handelt en wandelt daartoe zij hanteert al haar gaven zij schildert er echt op los zij legt vast wat ze voelt zij dient daarbij een doel zij en God, God, zij en wij zij is mijn zus, mijn zus Margriet zij laat 'de Haan' niet kraaien zij schildert haar evangelie schaamteloos!…

Nog steeds Hoor ik je woorden, Fluisterend uit je mond. Draag zorg voor mijn kinderen Ze zijn nog zo jong. BLIJF!!! Schreeuwden mijn ogen. Maar je ging Naar ’t eeuwig licht. Nu, is je leven uitgewist als golven over 't strand. Verstrooid als as, verscholen in het gras nog steeds ontmoet ik je gezicht, bij iedere avond, teder licht…

Er valt heel veel op mij af te dichten op alle terreinen des levens uit je gerust, leeg je gemoed maar doe het wel in dichtvorm als je wilt, als je kunt, durft of een doorlevende hartenkreet dan valt het lichter voor mij als dichter maar wil je me echt raken op de man, de mens af ga dan maar tekeer of negeer 'gooi het badwater maar weg…

TEGEN DE SWAARGEESTIGHEYT Toebereidt door een Naaukeurige Byeen verzameling, Van allerhande verstandige SNEDIGE KLEMREDENEN, Klugtige Antwoorden, Zinryke Gedagten, Geestige Voorvallen, Koddige Loopjes, Snaaksche Quinkslagen, Scherpe Puntdigjes, en Aardige Bejegeningen Dienende tot een Vermaakelyke, en Eerlyke Uitspanning…

herrijzenis komt na het avondmaal. het gras moet eender kort, de gelaten uitgevlakt, gezang is van parkieten het exclusieve recht. binnen bonkt er dehydratie, de keel schort, de hand trilt het tekort, de gedachte zin loopt vast in de tot zin gedroomde gedachte. etterende letters. ook de gal heeft haar timbre. spugen om het uur, de emmer…

Neen het was geen splinter, splintertje waar ik in liep, ik liep in een balk van herkenning, erkenning, bekenning respect, verwondering en bewondering n.a.v. de toelichting op zijn boek ‘Confettieregen’ zijn inspirerende wervelend verhaal aan tafel bij de DWDD van TV-meester Matthijs van NIeuwkerk door Splinter Chabot, zoon van Bart daar…

Een drone zou het, het best, het mooist vastleggen De tientallen ouders die hun kinderen opvangen, halen Op de kruising Hazenstraat Elandstraat, Amsterdam-Jordaan Met fietsen vooral bakfietsen komen ze van 4 kanten aan Moeders en vaders zijn in aantal bijna fifty, fifty Onderling wordt er gegroet met hau, hoi of dag De Montessori-zelfontwikkelingsschool…