inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.789):

bellenblaas

een helm berooft zijn hoofd
van licht en wapperend haren
moeder neemt hem mee

voor de eenden in de vijver
heeft hij geen oog voor
vogels en bomen evenmin

zijn hand omklemt een flesje
met de andere houdt hij
de blaastuit vast

dit is zijn heilige Graal
de onvaste stappen van een
onwillig lichaam zijn vergeten

het innerlijke kind geluidloos
betoverd blaast de wereld in
vorm en kleur doorzichtig mooi

glimlachend ziet de moeder hoe
haar kind zich steeds opnieuw
in magie verliezen kan

voor even betovering
voor even bevrijd

... Ik ontmoet in het park zo nu en dan een moeder met haar bellenblazende zoon. Het volwassen kind maakt in het park mooie reizen met de magische zeepbellen. Betovering is nooit ver weg. ...

Schrijver: J.Bakx
21 november 2020


Geplaatst in de categorie: reizen

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 124

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)