Alle inzendingen over in een kring van vuu

I. laat je ogen in ruimte dwalen er is plaats genoeg voor ieders verhalen zie de vlinders, vanwaar zijn ze gekomen misschien uit muziek in nog net niet verlaten bomen gonzend door losgeraakte momenten die als zwermen naar het onverklaarbare zwenkten ergens halverwege het zandpad van de wind bezongen door verbeelding en alles…

en een waarheid die ieder heeft gezien; een bewogen fabel bovenop het verlangen of door het aaien van een roze balsemien in beroezing en voltooiing van zinnen zijn talloze namen reeds eerder geschreven wanneer ieder ogenblik in liefde zich door het leven heeft omgeven het raakt je ziel gelijk de mijne verweven in een kring…

De wijze hoofden licht gebogen hun dunne lippen stijf gesloten zonder onvertogen woord op de vrije dageraad te wachten worden dromen in troost gesmoord en komen nieuwe manen de kringen weer verzachten.…

haantjesgekraai klinkt tijdens het messcherp gevecht in kring van bloedgeld…

Twijfel zo vaak Aan mezelf, Twijfel aan de Mens die ik ben In deze grote Speeltuin voor Volwassenen - Ben ik er wel, Vraag ik me soms Af, is er wel Iemand die me Ziet zoals ik ben - Pas als ik die Steen in de vijver Gooi op het dieptepunt Van mijn ik-gevoel Zie ik dat de kringen Die in het water ontstaan Direct…

Druppels dik als tranen Slaan met kracht van steen Kringen in groen water, Die ronden en botsen Tot de kracht ontbreekt.…

Sinds de dag je hand gleed uit de mijne loop ik door de vallei der woestijnen, waar ik alleen maar in cirkels kan dwalen om verloren te lopen in fata morgana's, op zoek naar het koele heldere water in de oase van de hoop, om de tere bloem der liefde in mijn gekomde handen in leven te houden, maar al wat ik vind is het vloeien van mijn zilte…

iets van steen valt in het water het gevolg zie je enkele tellen later een kring nog een kring en nog een grotere kring door de val van dat stenen ding en een klein gaatje in het water zo gaat dat met een bom ook met kringen omgeven verstorende gevolgen rondom vernielde huizen en menig leven en zelfs heel ver weg zullen velen de inslag…

de kringen die je in 't water zoekt zijn al lang verdronken zo ook de naam die je hem gegeven had vlak boven het natte oppervlak danst 'n libelle sneller dan haar schaduw doch dat ontrafelt haar mysterie zeker niet eenden trekken 'n nieuw spoor hoorbaar is je zucht bij het achterlaten…

het was geen vlucht je laatste zucht slechts een verplaatsen in uniek verbazen alleen de andere ogen keken ongerust enkele heel opgelucht na jouw loslaten je ziet ze staan uit die kring ben je weggegaan voelt hun verdriet maar weet jouw leven niet voor niets…

Kringen Boven ons Onder ons Naast ons en In ons In ons vaart de ziel ons hart Onze geest Boven ons Beneden ons En in ons Is Het heelal ER is geen toeval Er is een som der dingen Er zijn miljarden verhalen De stralen van de mensheid Zijn kleine lichtjes Op weg Ergens naar toe afscheid en welkom Dat is het mensdom In het heelal…

Waar pracht en praal Daag'lijks hoogtij vieren En zelfs het duurste Horloge met Kerst geen Voldoening meer geeft Daar is het heldere Kaarslicht vanavond Stille getuige in de tijd - De stille nacht Die warmte geeft In kille eenzaamheid…

ik voel vertrouwen in je armen in het bewegen van je vingers sierlijk laat je schoonheid vloeien in de zomer, nu voorbij het kringt in hoge twijgen en het diep gegroefde schors ontvangen over het water wacht het stromen, los in mij langs oevers en langs bomen, de brug van…

De besloten kring Geen vreemdeling erin Want die wordt gekeurd en bekeken Of de toon hetzelfde Timbre geniet Als de kring Die zijn kaarten in de handen heeft en aan de vreemdeling de geheimen niet prijsgeeft de vreemdeling heeft zijn eigen plek zijn eigen stek om tot de kring te behoren moet je die kunnen bekoren moet je een steen kunnen…

Eenzaam zitten zij te turen in hun glazen bol. Nog altijd in de toekomst gluren. Heksen geloven in hun rol. 's Nachts gaan zij uit vliegen. Witte wieven ziet men bij volle maan. Op heuse bezemstelen het luchtruim doorklieven om naar hun heksenkringen te gaan. Heksen staan voor hete vuren. Overdag brouwen zij dranken in hun grot. Een…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Opspattend water, kringen door hartstocht.. Het hemelwater valt als een zegen. Nu de passie is gedeeld, maar niet verkocht. Kringen van liefde deinen. Als baltsende vogels tegen het avondlicht.. Bespelen wij doorlopende refreinen. In de kringen van liefde weerspiegelt je gezicht.…

Geniepigheid wordt in veel kringen toegekend aan de wereld van 't kind ook stiekem gedrag veelal in gelovige kringen met heel veel ge- en verboden Geniepigheid in politieke kringen in een wereld vol volwassenen is stiekem gedrag zelfs verheven tot een Commissie met het grootste gebod tot zwijgen!…

toen zag ik jou, aan elke hand een kind, jouw lichaam krachtig, jachtig in de wind van frisse zomers wijdbeens zeker stond je daar het schoolplein vloeide terug tot waar ik enkel nog jouw blik ontving ik brak in zachter lachen uit en luidkeels klopte toen mijn hart jij zag mij ook, je keek en streek een kind wat door zijn haar, het…

Men wilde proberen De gemeenschap te decreteren, Zoals dat in die kringen heet. In de hoogste kringen Doen ze moeilijke dingen.…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

er werd een kindje in mijn hand gelegd, zijn haren goud zijn lach verweven met de mijne schier beslecht, met al dat fijne van een pasgeboren dag alles mag opeens nu bruikleen in mijn vingers snijdt want straks als hij weer weg is, voel ik spijt en ongeduld wonderlijk, hoe liefde thans mijn lach verguldt gehuld nog, in zijn vroege…

Ik voel mij als een steen geworpen, in een diepe plas De kringen ontstaan in het water, bij elke kring een beeld van hoe jij was. De kring, eerst klein en dan steeds groter Vertelt je leven tot waar het einde is Jou niet meer bij ons te hebben, is voor ons een heel groot gemis.…

zijn deze volle kring vliegenzwammen zou jij met november kunnen verzoenen…

draaiend en kerend: de vlinders om en rond, de vlinders vliegen fladderend om bij mekaar te komen de vlinders raken mekaar niet in de lucht dwarrelende pigmenten langzaam verdromend tot een schilderij voor morgen wanneer ze er niet meer zullen zijn wat vandaag is opgewonden zal morgen zijn uitgetold…

Daar werpt de Leie zich, wegeltjes volgen haar ijlings. Af en toe rijst een resto op: een kapel in dit bedevaartoord voor kunstenaars en minnaren. Bijna in de sloot omdat ik onoplettend op het land let. Met veel zin zou men opzettelijk verdwalen om nog meer te zien. De zomer snuivend ga ik binnen, leg een plaatje op, niet wetend dat…

Zwoel wacht de regen in het hangend vogelgefluit. Druppels donderen aan op de geluidsgolven. Fanfaregeroffel meldt hun komst met een zachte trom. Genietend van de laatste zon. Vertroebeld braakt de hemel verlossing, opgelucht schieten regengeuren op: de zomer wordt gereinigd. Weer TROMGEROFFEL bij het vallen van de guillotine, daar vloeit…