Alle inzendingen over inter-zijn

"Weledele, gij primus inter pares Zegt u eens eerlijk en oprecht wat waar is, Wij zagen dat van 't Catshuis 't einde daar is Gij weet toch dat uw Laagland in gevaar is?" Het schip van staat vaart zonder kapitein Gans Hollands vloot gaat jammerlijk verloren Zolang geen "Ik val aan!…

We kennen Rutte onderhand toch wel Tof, bij de hand, ad rem zelfs hier en daar Als 'primus inter pares' leugenaar Wie was z'n vriend? De CEO van Shell... Al die enquêtes zijn, geloof me, heus Puur voor de bühne, ja, een wassen neus!…

hoe ver woont de mens in buren ook al voelt men bij het passeren elkaars huid schuren de afstand wordt groter als woorden interen en ogen slechts inblikken raak mij niet meer ook in mij roept een stem om in te schikken…

Wie bij Inter Milan iets ondertekent, Wordt jaren later daarop afgerekend.…

Sluit de deur vegetarisch gemurmel met spekdikke ruggen sluit de deur ozonvretende vuilspuiters sluit de deur cultuur barbaren sla een geraamte op de muur en hang het te drogen je zelfportret…

hij groef en spitte alles om op zoek naar aandacht en waardering voelde zich de koning op zijn vakgebied als primus inter pares maar medebroeders had hij niet in volgen en begrijpen schold ze uit voor eigenwijzen aan een handvol dwepelingen en verdwaalden baarde hij zijn kennis en wat kunde dat was de aandacht die de wereld hem…

Balkenende Ging rollebollend over ’t tapijt De oppositie kon haar pijlen kwijt Op Wouters drie jaar regeer-ellende Wie wordt de primus inter pares in Den Haag? Geert Wilders wil het nu wel heel erg graag……

je draagt vaak wit omdat een andere kleur zo uitgesproken is het zet je zonder groet of weerwoord met een oogwenk in de hoek die jij nooit zal kiezen omdat de voorgrond altijd jouw domein zal zijn waar jij in chique wit de meest geschikte primus inter paris gaat blijken…

ik voel je al van binnenuit een vlinder die wil vliegen niet opgesloten in de spanning van een zachte buik jij slaat je vleugels uit wiekt van bloem tot bloem op jacht naar het ultiem schakeren van kleuren om het leven in al zijn volheid te proberen eet maar uit mijn hand jij de primus inter pares uit het vlinderland…

is een wandelende kaars druipend van het vet die laat je voor tijdelijk ergens in ommelanden voor primus inter pares gedreven met jouw strik zijn gang maar gaan het is zwaar pet je zit te watertanden je staat in de fik was het niet vermijdelijk hij is niet voor handen je zeurt evenwel niet dat doet hij ook niet het is voor eeuwig aan…

Ik dacht je echt goed te kennen hield mezelf blijkbaar voor de gek Kende je alleen maar eigenlijk van achter mijn computer plek We bespraken heel veel samen je gaf me een gevoel, zo vertrouwd Nu ik door heb hoe je eigenlijk bent zie ik dat als een hele domme fout Hoe kon ik in hemelsnaam denken dat ik wist hoe je ware aard was Had ik…

Proporties Groots is de wereld, zonder vergelijk In het heelal krioelen sterspiralen waarin je tijdloos glorieus kunt dwalen Wij zweven rond in 't ruime hemelrijk Hier in de winter, plaatselijke tijd op onze schaal van mensen, merels, mezen een miniscule cel van 't wereldwezen weerklinkt de echo van oneindigheid In poezie, het hemelstormend…

de boter druipt langs de rand op het gazon waar de zon ligt te preken tegen de ruis die het zicht belemmert het is warm, zelfs de kou heeft zich ontkleed en nestelt net iets te dichtbij zodat de korenmolen de wieken moet bijstellen om toch niet te worden beroerd door het beste moment van deze dag leef, leef schreeuwt een stem dichtbij…

in de termijn van het gesteld proces, het inter-zijn dat waakser is dan mijn doolhof in het ontmoeten dirigeert de annihilatie geen bouwval die niet kermt, geen specie die draadloos spreekt geen verankering met trots slechts lege tonnen en spijbelende mensenmassa’s, allen op weg naar hun geweten het houvast in het falen van die ander, het…

heb altijd van succes gedroomd een kroon linten en wat lauwertakken maar kreeg de hoofdprijs nooit te pakken een ideaal als spiegel voor de wensen van talloze mensen om eens in hun bestaan als primus inter pares te kunnen gaan toch heb ik het geluk gevonden dat zeggen jouw ogen onomwonden als ik weer bij je ben en wij samen wandelen in…

gewetenloos wordt je een poot uitgedraaid een ander knijpt ongegeneerd je keel dicht steekt een stok tussen je benen inter- actie waar je niet goed van wordt met wijd opengesperde ogen beleef ik de benauwende realiteit waarin onvoldoende ruimte is om te ademen laat staan eisen te stellen aan de luchtkwaliteit met een uiterste krachtsinspanning…

Ze krijgen de Islam niet door hun keel Geert Wilders en kompaan Marine Le Pen Een soort van Europese Ku-Klux-Klan Met grote aanhang – zij het virtueel Want Franse stemmers kwamen weer tot rede Dus hier is ook nog hoop – van lieverlede…

Voor je makkers heer en meester voel je je toch meer een primus inter pares, gelijk de golven van de zee maar in je dromen 's nachts word je door weemoed haast verteerd eenzaam en alleen verlangend naar Penelope.…

skraffa als ik ga slanging dan ben ik een beckenbauer cutty ranks smocho standaard stamma ja stanko ye kot vonk yo tjappie ye hossel n wittie daaie ja walla ik ben een wakka mang als ik ’t standaard denk heb ik no spang normoelulu heb ik n pitt dan is t ordes gi wan pingi nan da yo op een feest boren wat ga je doen no mang no naki wan inter…

Anno 1672 Alias inter caput extulit urbes (Haar hoofd steek boven dat der andere steden uit) O, Groningen, pilaar en hoofdstad van de Friezen! Vanwaar begint men best t’ ontvouwen uwe lof?…

Ik maak een gedicht voor jou kleine man, die aanspoelde op het strand, daar dan. Ik maak een gedicht voor je broertje kleine man, omdat die samen met jou om het leven kwam. Ik maak een gedichtje voor je mamma kleine Aylan, omdat die ook met jullie twee om het leven kwam, ik maak een gedichtje voor je pappa kleine man, omdat HIJ nu…

Op straat liep hij en deed een blues, Hij ging voorbij, ritmisch zijn roes. Het is een rijm, dat daarbij hoort als een geheim in klank gesmoord. En steeds weerom is er doem-doem, zijn roep om kom in een gezoem. Was zij maar hier. Zo moest het zijn. Simpel plezier maakt rotsen fijn. Hij was een man, Hij zong zijn lied. Wie dat…

ze denkt in dagen bijna alles is voorbij tijd deert haar niet de winter sleept zich door trage dagen de wind trekt zijn sporen in de boekenkast zwijgen verhalen van hartstocht en verlangen de klok slaat gesmoorde uren het deert haar niet het is bijna voorbij…

Een korrel los zand in mijn hand helemaal vrij om te vallen maar de korrel ben jij die blijft liggen altijd dichtbij…

Het virus trof dus ook de president Hij zit in quarantaine met z’n vrouw De smaak van bleekwater, zo merkt hij nou, Is iets waar hij niet makkelijk aan went Door Democraten wordt nu wel gezegd: ‘t Is òf Fake News, òf God bestaat toch echt…

Je moet creatief zijn en vooral beleefd blijven als ze vragen: "Hoe gaat het nou met Giulia (8, ernstige vorm van epilepsie). En met wat zelfspot en humor antwoord ik dan, Giulia's handje vasthoudend: "Giulia doet het goed op school ze zit bij mij in de klas daar geef ik ook les dagelijks ze is bijster intelligent en ook pragmatisch aangelegd…

Bram Peper is dood Zo heb ik juist vernomen via internet Dat hij ruste in vrede En dat zeg ik met rede Ik heb Bram gekend Niet lang maar goed genoeg We waren beiden watermannen, ik 12, hij 13-2 beiden zoon van een arbeider: metaalbewerker/elektricien Ik heb ook via, via voor hem gewerkt Zelfs een Engelse speech geschreven Voor de…

(voor Alexei Navalny) Wie staat op na jou met dezelfde moed van onverschrokken leeuwen onuitwisbaar de glimlach om je mond en ogen die keken dwars doorheen verdorven zielen? wie heeft jou zo gevreesd dat zelfs je dode lichaam hem nog meer angst aanjaagt dan zijn eigen schaduw waarin hij onophoudelijk het dreunen van jouw voetstappen hoorde…

Afhankelijk zijn, nee, nee, in geen geval. Toch hebben we meesters zonder tal. Dat weten we veelal niet, omdat je ze niet ziet. Ze blijven op de achtergrond, houden ons stiekem gezond. Toch zou het beter voor ons zijn te beseffen dat ze er zijn. Ons hartje klopt van vroeg tot laat. Houdt over ons de wacht, want... zolang het met de adem…

Het laatste krakersbolwerk is geslecht En reeds weerklinkt het heimwee naar de krakers Net of wij stiekem aan die herriemakers En brute vechtersbazen zijn gehecht. Kijk hier, zo wijst trots een ME’er ooit, Trof mij de laatste steen die is gegooid.…