Netgedichten

netgedicht (nr. 38.809):

vrijheid op kleine schaal

de boter druipt langs de rand
op het gazon waar de zon ligt
te preken tegen de ruis
die het zicht belemmert

het is warm, zelfs de kou
heeft zich ontkleed en nestelt
net iets te dichtbij zodat de
korenmolen de wieken moet
bijstellen om toch niet
te worden beroerd door het
beste moment van deze dag

leef, leef schreeuwt een stem dichtbij
zo dichtbij dat het hart complimenteus
telkens de derde slag als een
applaus laat voelen – maar de
ontvanger zwijgt en stemt het monoloog
geluid af op het ritselen van tijd en besef