10367 resultaten.
Kortlevend
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 523 Van west naar oost trekt
stralend zilver tweelopig
een kortlevend spoor…
Zie de bomen.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 94 Zoek de sporen van mijn
voetstappen, die in de jaren
zijn vervaagd door de tijd.
Huizen als stille schaduwen,
die zijn omgeven met
beelden uit een verleden.
Verdwalen zal ik niet, maar
zoek naar een teken of naar
de zin van het bestaan.
Dwaal verder door bekende
straten op zoek naar de tijd
die voorgoed verloren is gegaan.…
Het te volgen spoor
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 317 De trein loopt over de rails, die het land ontsiert
de rails met elektriciteitsdraden die in de lucht hangen, kruisen en doorkruisen ons land en vele landen met ons mee.
De rails is (lijkt het) oneindig de rails stopt nergens, net als het treinkaartje van het leven, eenmaal door een conducteur van onbestemd beroep ons gegeven.
Is ie eenmaal…
De twijfelzaaier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 De twijfelzaaier was met
ongebonden handen vertrokken
met zorgeloze haren zwervend
over akkers, uitgewuifd door
goudgele aren, verwaait het
stuifmeel van het rusteloze
gedachtegoed, opgebonden tot
zover de wereld reikt maar
nergens schijnt te kiemen, het
spoor is niet meer wat het lijkt.…
Zo licht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Probeer mijn gedachten
In het gareel te houden,
Maar een kruiwagen vol
Met levendige kikkers
Is makkelijker te controleren
Dan mijn gedachten die
Onverhoeds alle kanten opspringen,
Zo wendbaar zijn ze, zo licht,
Moeilijk te houden op het juiste spoor,
Zonder er ook maar enige grip op te krijgen
Gaan ze er met mijzelf vandoor…
Sporen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 72 Jouw kleurrijkheid
liet bij mij sporen na
met zachte penseelstreken
op het palet van m'n gevoel
je liet me zweven op de rand
van de regenboog
je raakte me
net zoals jij mij?
zullen onze kleuren nog matchen
of zijn die van mij iets te fel
en worden ze van jou wat vaag
is er dan nog sprake van een mooi samenspel?…
Spinsels
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Als ik zelf ten prooi val aan het doen van de dingen die ik haat, wat ben ik dan als ik mezelf achterlaat? Een hypocriete eenzaad of een showman onder een spotplaat, met de spot op mij gericht, in de wereld, het gesticht…
Echo
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 107 Waar mijn sporen zijn onverdiend
Waar mijn daden zijn ongezien
Ongehoord
laat ik er mijn echo achter
Luister goed
Misschien dat je hem dan hoort
Een restant van mijn gedachten
Een restant van mijn weemoed
Een resterend laatste woord…
Tot in eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 781 Verwrongen staal
belemmert zicht
sterren stralen
in dood glas
Blikken knipperen
in een richting
die gekozen was
maar niet bereikt
Bloeiende bermen
vergroeien met sporen
een boeket en een kruis
laten een leven achter…
Over sporen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 188 Als regelmatige gebruiker van het spoor
Geef ik u het volgende door.
Houdt u veel van ongemakken,
Moet voor het reizen de trein eens pakken,
Die ongemakken zijn wel gratis hoor.
Hopelijk bent u van het soort,
Dat zelf wel goed spoort.…
Wind, water en herinneringen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 147 De wind speelt zacht door m'n haren
en veegt sporen weg hier in 't zand.
Wind, blijf waaien en blijf spelen,
maar laat mij achter, met 'n lach.
Er is iets wat ik zou willen delen:
Zie hier, een wonderschone dag.…
wie telt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 wie telt weet niet waar hij aan begint
duizend dingen laten geen spoor na
niemand volgt de dodentreinen
telt de uitgestrekte mijlen
niemand wil met een zwarte reis
de witte wolken bereiken
achter verre bergen de onberekenbare val
van zwermen vogels
witte brengers van engelenbrood
niemand die het verteren kan
gif laat sporen na…
Achter mijn gezicht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 543 Ïk weet nog precies hoe het voelde.
Ik weet nog precies wat ik hoopte dat je zou doen.
En wat je natuurlijk niet deed.
Ik wist toen al, dat je het niet zou doen,
niet omdat je het niet kon, maar omdat je dat nou eenmaal altijd vertikt.
Ik weet nog dat ik toen twijfelde.
Of ik mijn gezicht moest laten zien,
of hem standvast moest blijven verbergen…
achter de dagen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 295 de wind ruist niet meer
alsof het raam steeds kleiner
wordt
en alle stemmen wegzinken
zoals de zee in mijn
woning
ik had nog bomen
geplant en duinen
meeuwen en een schreeuwerige
namiddag
maar mijn kamer werd zelden
door zon gedragen, noch door het meisje
dat de straat uitliep
ze zag me niet, las geen dagboek…
achter de wereld
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 350 de klok staat stil
ik twijfel
op straat wacht de wind
uit alles en binnen handbereik
misschien moet ik de weg van de wolken volgen
of tussen oeverwilgen
omlaag gedragen
waar vogels zich verspreiden over de laatste
dunne waterrimpels
omdat ik te zwak ben om te baden
in de dagen van mei, in de geur van pinksterbloemen, waarheid…
Een voorstander
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.449 "'k Ben v o o r de waarheid!” Goede man', ’k geloof het graag;
Maar zijt ge er a c h t e r ? dat’s de vraag!…
achter mij laten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.139 Jij laat me achter, de zon zakt weg
Kou komt er voor in de plaats
Vragen vervullen mijn hoofd
Sterren zie ik niet die boven mij verschijnen
Ze willen laten zien dat het donker niet overwint
Maar ik denk met mijn ogen dicht
Scherm mij af tegen de hoop
Tegen het licht wat wil schijnen
Mij het donker uit wil leiden
Ik laat mij zelf achter in…
Koninginnedag voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 398 Het nieuws schokte en deed verdriet
de eerste mei
Koninginnedag
voorbij; in aangenaam en mooi weer
tekenden zich gestaag sluiers
aan voorheen wolkenloos
gewelf. Azuurblauw
in lijnen, werd asgrauw moment
van volle bloesem. Geheel zwart
Jonge vrouw geknakt
in de bloei van haar leven
Zij genoot na, op
haar fiets terug van feest
Haar…
achter de bocht van vloed
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 282 wij zochten regels
die we ademen konden
een waanzinnige liefde om
afstand te dragen, ons staande
te houden in elkaars lichaam, en uit
zoals de slaap van vogels naar zee
die nooit afscheid nemen van poëzie
van zon en uur, almaar meer
hoe verzonnen wij de echtheid
het ruiken van de duinen, de vele manieren
van gemis en hoe je het litteken…
in de trein
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 323 neen, mijn jongen
mama gaat naar achter
maar jij,
jij gaat naar voren…
achter glas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 478 't leven heeft
losgelaten
gisteren
toen de zon
mild scheen
haar gezicht
tussenin
na nachten
van gewilde slaap
er zal nog meer
geschreven worden
morgen of overmorgen
als zij het jonge afscheid draagt
verder weg van vandaag
't leven heeft
losgelaten
wit op hemelsblauwe lakens…
Ik zag je
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 120 'k Deed m'n ogen open,
voelend dat je er was
niet slechts een verschijnsel
nee ik zag, je wazig
als door glas.
'k Was blij je te zien
was al eventjes gelee
'k zie je niet zo vaak meer,
maar volgend keer
ga 'k met je mee.
Dan sla 'k de ruit kapot
met blote handen, heus
want daar waar jij steeds weer heengaat
daar wil 'k zijn samen met…
Achter de coulissen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 179 Dan schuiven de maskers
met de panelen; sluiten de gordijnen
achter het verhaal.…
Ianus
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 47 Aan het begin van ieder jaar
staat Ianus
De god die kijkt naar achteren
en voren
Nu treedt een dinsdagdichter
in zijn sporen
Als opvolger. Wees welkom,
Theo Danes!
Voor jou stond onze deur
reeds op een kier
Als dichter van het snelsonnetplezier!…
Besmettelijke ziekte
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 86 blocnote in zijn hand
Ik aarzelde even; voordat ik naar binnen ging
En trok uiteindelijk de stoute schoenen aan
Terstond vroeg hij naar mijn adres en naam
Ik ademde diep, en kwam pas op verhaal
In de eenzaam kille zaal
Wreed meedogenloos de blik van de man tegenover mij; die mij leek te verslinden
Waar het vuur van duistere hartstocht achter…
Mycelium
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Het ademt aarde door zijn flarden
ondergrondse baarden
Door snorren snurken de zwammen
vlokken en sporen
Onder zijn hoeden hurken slakken
slurpend aan het vlees
In de lamellen liggen larven log
achter de luwte
En de regen met het mos heeft zijn
herfstroes ingestopt…
Vanaf het duin
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 205 Golven breken stuk
geliefden vinden elkaar
zandkorrels breken los
in oneindige tijd ronddolend
Wolken gaan en komen
geliefden kussen elkaar
gebroken hout schuurt
splitsers blijven achter
Duinen keren het water
geliefden trotseren stormen
eb en vloed markeren de tijd
sporen van de dood achter latend…
opdreundeuntje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Verdriet dat is een spoor,
is een spoor, is een spoor.…
Verwarring.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 838 Sporen laten ze achter
van verdriet lang geleden.
Tranen rollen over mijn wang
voel ze komen laat ze gaan.…
Wolvenmeisje
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 296 Zij is overal, achter elke boom
gloeien haar robijnrode ogen in het donker,
drukt zij diepe sporen in het zand.
Zij duikt op achter elke schaduw
niet slechts in dromen
maar in elke letter die het papier bevlekt.
Ergens valt het licht
te laat
wis ik al mijn woorden.
Binnen deze kaders is zelfs de stilte te voelen.…