Alle inzendingen over jonge rank

Toen we jonger waren hadden we in nachten als deze elkaar bemind naar de mate van onze dronkenschap en geilheid. Toen we jonger waren was het leven bloed en adrenaline. Toen we jonger waren: elke morgen een handvol ijs elke middag een parasol elke avond een paarse sjaal Ach ja, zo was het toen we jonger waren en nachten…

Van buiten word ik langzaam ouder Maar binnenin blijf ik eeuwig kind Als ik terugkijk over mijn schouder Is het de tijd die mijn lijf verslindt Mijn ziel krijgt hij nooit in handen Van binnen blijf ik altijd jong Toch ligt mijn lichaam in zijn handen Omdat ik ooit aan hem ontsprong.…

Voor altijd jong Staand op het dek “Dag” Een laatste handkus De boot vertrekt Voor altijd jong Foto’s in het zwart en in het wit Moeten mij vertellen wie je was Er is er eentje bij waar je op je hurken zit Zoekend naar iets Ik zou willen dat ik je gedachten las Kijkend over een kleed met prul Wat dacht je Had je op zo’n moment…

Meesjes dartelen in ruige wilgenkoppen nog jong van takken…

als ik weer de jongen in jou zie met ogen die guitig lachen dan gaat mijn hartslag in galop en jaren vallen uit als grijze haren weer twintig en er is geen leed de dagen lachen de jaren uit later is een laan met duizend bomen leven met jou is alle dagen feest elke dag verpakt in blauwe strikken en je lach bleef altijd schijnen verlichtte…

in de storm van jong breng ik je terug naar het meisje van weleer maak je geen zorgen blikkend in atlas van vroeger beginnen we weer op de eerste bladzijde die tijd wil ik omhelzen waarin ogen wentelden in liefdesvuur - in de onbestendigheid van verlangen over de randen van mijn handen tastend naar het geluk van toen…

Vandaag de dag is morgen ver weg. Nu moet het gebeuren. Gisteren was ooit, maar is nu niet meer. Nu is nu. Morgen zien ze wel weer.…

Gek, ik voel me peuter, kleuter of schavuit Ik lach en dans en spring en fluit. Is dat misschien al lente in het bloed Blij zijn, gekscheren het maakt niet uit maar het voelt erg goed. Zoveel dromen en ook wensen, dansend door de regen Ieder kijkt op en dat kan me niks schelen. Een ernstig telefoontje, plots de slappe lach Wat ben ik tevreden…

Te snel, veel te snel ging ze, veel te jong ze staan om haar heen: Maar zouden alles geven....…

Ze was kromgebogen, donker gekleed en hun haar in een knotje En kijk nu eens, we zijn nog even jong als vroeger. Ik wil niemand ontmoedigen, maar zeker ben ik niet dat twintigers even overtuigd zijn van onze onverwoestbare jeugdigheid als wijzelf. Oude mensen achten zichzelf jonger dan ze zijn en jongeren ouder.…

Door de zwarte stad rijdt de zwarte kar met de hooggeladen kolen, de kolen zijn zwart de zakken zijn zwart de kar is eronder verscholen. De twee grote paarden gepeesd en gespierd zwaar gevleesd op de ronddikke poten: zij schokken, zij nijgen de koppen ter aard, de zwetende koppen grauw-manen omzwierd. Zij trekken de wagen zij trekken…

Daar was 'n meisje, daar was 'n water, daar was wat zonne en groenig riet. Dat water zong met zilvren klater, dat meisje zong 'n vrijerslied. Dat meisje had zo rode wangen en brede heupen dat ze had! D'r haar dat berste uit de spangen en glom of 't vol van zonne zat. D'r ogen keken maar in het water daar sloeg ze 'n…

't ruisen van het ranke riet! o wist ik toch uw droevig lied! wanneer de wind voorbij u voert en buigend uwe halmen roert, gij buigt, ootmoedig nijgend, neer, staat op en buigt ootmoedig weer, en zingt al buigen 't droevig lied, dat ik beminne, o ranke riet! O! 't ruisen van het ranke riet!…

De jongen smeert heel lief zijn meisje in met zachte olie tegen zonnebrand. Zacht en teder glijdt zijn ranke hand langs haar voorhoofd, wangen en haar kin. Ze schuift haar bandje willig aan de kant, stroomt nu al over van gemeenschapszin. Ze weten: dit is een subtiel begin van straks een lange nacht vol liefdesbrand.…

Nooit laat de ranke hinde haar waakzaamheid verslappen want je zit zo in de hoek waar de vallen klappen…

Vijf ranke rozen en het bloemstalletje sloot net op de valreep en zij had het toch zo koud daarom koos hij ze vuurrood…

O,ranke bloem van licht zo stralend als de zon je groeit maar en je klimt hoopvol... de wijde wereld in!…

De zon en het blauw herscheppen ranke stammen tot een kathedraal. De weerspiegeling van eikenboom en wolken: bron van mijmering.…

reikend naar het licht ranke vrouwelijkheid draagt voelbare zwaarte ik stijg op uit dit bestaan en laat mijn leven aarden…

ik ben een stille rank, aldoor schouwend, teder zoekend naar licht ja zo ben ik: op unieke wijze naar binnen en buiten gericht…

In het dennenbos staan ranke berken, verspreid, brengen hier en daar zacht trillende lichtstrepen door het diep donkere groen.…

Ooit trad het leven op mij toe, een ranke jonge vrouw met fris ontloken borsten, een knie geheven tot een schrede die het begin zou moeten worden van een lange onstuimige tocht van ons samen waarheen.…

O, mocht ik sterven in mijn jonge jeugd, Als heel mijn zoete zang, uit mijne ziele vloeiend, Gezongen is van liefde – leed en - vreugd...!…

in meiboom en in -doorn Verwelkt vakantie in het natte koren En wacht de kermis op de Zon in Mei Toch schuilt nieuw leven in de tere twijg Een notenzang van jonge lorelei Zij vraagt, kom, wil je deze dans van Mei?…

Bedaagde reuzen wuiven koel en wijd, mogen bloemengeur voor jong gemoed danken. Rust straalt nodend uit grasveldjes en banken. Allerlei spraak is tot zwerven bereid: langs de vijver, die zijn vele vingers spreidt als lange, dooreen geweven ranken.…

de zee bruist om hun ranke leden als een onbezonnen liefhebber van jong vlees en de korte navelknopjes ravot met de bruine slanke benen. met blauwe prentjes beplakt zijn ze de dochters van de zee.…

- O, kunt gij dan Bevatten welke Macht zo rijke kracht Schonk aan dit jonge lichaam, dat nu zacht En vredig nederligt, als zeide 't stil: - ‘Laat mij toch rusten; waartoe Hoger Wil Mij geformeerd heeft, heb ik ál volbracht.’…

Het is een rijzen vederlicht het zijn mussen mezen op het ranke beven van de twijgen het is een wuiven weven mussen mezen op de bamboe het is een huiveren in de wind…

zwevend langs de kust verliest de zee haar gratie aan ranke pootjes drieteen dribbelt diens ballet in lijndansen met golven…

Gelijk een gazelle, heel rank op de poten. En voor hij het wist had-ie zachtjes gefloten. Want zoiets moois liet geen mens zich ontgaan. Zij draaide zich om en hij kreeg het benauwd. Hij wist niet zo goed aan haar blik te ontkomen. Een ruw wakker worden uit hemelse dromen. Wat van achter zo jong leek, was van voren zo oud.…