5849 resultaten.
Geen woorden zijn te vinden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 677 In kelders en in kerken
kan je nog schuilen voor die zon;
maar toch moet je lachen en dromen,
ook nu, ook nu!…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
homeland revisited
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 65 grijze hemel in
waaruit een gestage
regen valt mijn
schreeuw weerkaatst
tegen de bergen
homeland revisited…
Boeren slimheid
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 404 Ik kom weinig in Uw kerk meneer
regen maakt ‘t land zwaar en traag
en m’n lieve vrouw is ziek en teer
ik weet dat pachters van kerkgrond
kerks zijn en gekozen door de heer
Goed woordje van U meneer pastoor
als gelovig man, vrij van zonden
en van liefde overstroomt
hoor ik van knaapjes uit het koor
De goddelijke stilte duurt maar even…
een laagland zonder dijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 505 ik schep werelden
van pool tot evenaar
kies landen aan de stranden
met een goddelijk gebaar
soms laat ik woestijnen
verdwijnen in de regen
van een ogenblik, in even
lente ben ik al in mijn schik
ik breek de berg tot rots
storm stof door de ravijnen
zorg dat ze verdwijnen
in een laagland zonder dijk
dan heeft de zee het rijk
alleen…
De mist pakt de polder in
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 voor Jocha
De mist pakt de polder in,
hult elk gehucht in een gewaad
en ook de slee- en meidoornhaag,
sloten, kreken, bruggen, putten, hutten,
een school, de danszaal en een kerk,
de mist is als een verlegen regen,
ze leekt weemoedig op je neer
tot traag de voorhang opengaat
en de zon doorbreekt.…
Huilen in Parijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 Het weer in Parijs,
voelt aan
dat de zon nu met schijnen
volop zou misstaan!…
[ Mensen onthouden ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 38 Mensen onthouden
al het moois dat ze denken:
in Pakhuis Weemoed.…
Regen regen en o ja regen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 De ganse dag heeft het gegoten
ofwel geregend, net wat je wilt.
De hele dag was afwachten
of je nat zou worden, of gegrild.
Verzuipen dat deden er veel
zwemmen op straat eveneens.
Dakpannen vlogen door de lucht
er werd eveneens heel wat gezucht.
Maar dan ineens, breekt de zon door
de buien zijn achter de rug
Wat komt is warme dagen,
geheid…
Geen adres
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 De briefkaart vergeelt
al zo lang
Geen contact
Ik heb geen adres
om er iets aan te doen
Bovendien, in gedachten gezegd
slibben mijn woorden dicht
met voorzichtigheid
Wij delen alleen de wind
die ons bedekt
met zand uit Zuid
pollen uit Oost, regen uit West
en uit Noord komt de kou
Dan trek ik een trui
over mijn hart, strijk
met…
Overal want nergens
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 72 Mager, handen ruwe huid
een schorre groet met gaten
tussen mijn zandknarsende tanden:
iemand om van te schrikken
Ik ben overal want nergens
mag ik zijn, geef me schoenen:
zolang ik loop leef ik
Noem me Job, ik geloof
niet dat God me zal redden
uit de onderwereld
waar het 's winters warm is
tot midden in de nacht
de deuren sluiten…
Schaamgedachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Jij, omdat jij er bent
je mij dus kent
help me
Zie je, heel de dag
ben ik van slag
van alles klopt er niet
Ik heb geen fut, geen zin
ik heb haren op mijn kin
en vlekken op mijn bloes
Er is geroezemoes
het maakt me zo moe
ik ben er slecht aan toe
Ik droom fragmenten
ik heb geen overzicht
help me…
Onzichtbaar eenzaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Eenzaamheid, dat gemis
had ik niet goed begrepen:
het is geen gevoel
maar een neiging
die ik misschien heb
ondanks mijn goede leven
Het is zo ongrijpbaar
hoe belangrijk ik ben
voor de lieve mensen
die belangrijk zijn voor mij
maar hun eigen leven levend
afwezig zijn voor mij
in de avond, de nacht en
wanneer de dag begint en
ik…
[ Eenzame mensen ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 Eenzame mensen
lopen tussen de mensen --
stil te verlangen.…
Je wordt niet gemist
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Wat werd er geroepen, alsook geklaagd
de afgelopen dagen, of waren het weken,
een ieder die je hoorde had het over:
de regen die smakeloos naar beneden viel!
Wat werd er gemopperd en ook wel gevloekt
als er opnieuw een bui omlaag kwam
de zoveelste al deze keer,
jemig: wanneer stopt het eens een keer?…
ik ken
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.814 ik ken een huisje
met nog ranke wilgen voor de deur
ik ken een boerderijtje
met jonge stieren in de wei
ik ken een boom
die onder appelen bezwijkt
ik ken een akker
een zee van vlas gelijk
ik ken een kerk
met potloodtoren
ik ken een poort
met blauwe regen in de zomer
ik ken zoveel
maar zeg mij ken ik jou…
ravijnen dichten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 78 rekent het hachje
zich niet alleen
rijk en slaat
Agape soms een
brug over het ravijn?
zet je rugzak vol
vergaarde spullen
even neer
neem de tijd en
pak hem uit
niet alles is goed
niets is altijd goed
het denken moet
steeds opnieuw
beginnen…
de ravijnen zijn gebleven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 373 stenen zijn geruimd
het pad weer vrij gemaakt
maar de ravijnen zijn gebleven
we jagen niet op
vergezichten willen slechts de
stap verlichten die we moeten gaan
geen hand in hand
te lang en smal om
samen voort te schrijden
voorzichtigheid is
troef om de verwoestende
lawines te vermijden
we erkennen ook
het samen strijden…
de duikvlucht van een duif
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 nu berkengeel en waterwit
elkaar vermengen met het hemelsblauw
waar vorst in zit
beef ik, door de kou
van duizend oude dingen
maar daarboven in mijn kruin
struint zoetelief als vogel en
een kogel -door de kerk
het zwerk betrekt, maar ik niet meer
ik laat de regen dalen
en vergeef me,
voor
de tien- miljoenste keer…
Regenbui.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 De grijze wolken
zien er onheilspellend uit.
Dan een regenbui.…
Besluit
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.949 Wij zoeken het ravijn,
en van klimmen
is voorlopig geen sprake.
Op de bodem van het ravijn
groeien wonderlijke
bloedbloemen.
---------------------------------------------------------
uit: '25 jaar Nederlandstalige poëzie 1980-2005', 2006.…
los laten
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 899 Je moet alles
Los kunnen laten,
Zei ik tegen je
Ik zag
Dat je me begreep
Pas toen ik viel,
Besefte ik
Dat het jouw hand
Was geweest
Die mij had weggehouden
Van de rand
Van mijn ravijn…
hallo zijn we er nog.....
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 717 ook in het nieuwe jaar
zijn ze er weer
de kerk en het vuurwerk
de A-vier en de A-negen
het geloof in zegen
de zure regen
de files op de radio
het recht op zelfbeschikking
schuift weer een stukje op
van je wieg tot je graf
steeds meer bepaal je vooraf
zelfzorg is nu dat vaststaat
via welke clausules
uit welke ampules
je zelf de pijp…
Leefwijze.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 440 Op geschaafde knieën
Schraapt hij met
Gebroken nagels
Glinsteringen uit
Het ravijn.
Of,
Op gestrekte tenen
Pakt hij met
Gepedicuurde nagels
Juwelen van
De berg.…
Grand Canyon onder Zuidpool-ijs gevonden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 James Cook vraagt octrooi
en start na de dooi
met ezelstochten door die ravijn.…
Bij de kerk
poëzie
3.0 met 23 stemmen 5.193 De mensen zijn naar de kerk -
De landen liggen alleen,
Ik voel mij zo licht, zo sterk,
Zo over de velden heen!
Daarboven mij drijft een wolk
In de blauwe morgenlucht,
Beneê gaat het vlindervolk
In een wapperende vlucht,
De mensen zijn naar de kerk -
Wat is de morgen weer rijk!…
Kerk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 267 ik wilde niet!
alleen maar zonnen
op zondag
maar ik moest!
ging ik niet
was het een zonde
zonde van de zon
op zondag…
KERK
gedicht
2.0 met 39 stemmen 18.800 Als paddenstoelen verbonden
door een lichaam van onzichtbare draden
blaffen honden in de nacht
het obsceen kwijlende, schurftige monster van het eigen huis
veranderend in een onaantastbaar plechtig
lid van een grotere gemeenschap
------------------------
uit: Tirade 200…