Alle inzendingen over kilometer

ik stond nooit in de schoenen van een ander laat staan dat ik ooit 1000 mijl in de schoenen van iemand anders liep ik ken iemand die ooit 1600 kilometer in de schoenen van een ander heeft gelopen hoe doe je dat? ze keek me aan en glimlachte wie de schoen past trekke hem aan…

Ik loop zonder vooruit te komen Ik roei zonder water Ik fiets kilometers naar nergens Ik step mijn longen uit het lijf Ik zweet en puf me suf Ik vraag me af “ misschien een pondje” Ik zie de wijzer van de waarheid Ik denk volgende week blijf ik thuis…

Ik ben vannacht braaf in de rij gaan staan, Want toen ging onze boekenzaak hier open En mocht ik weer een Harry Potter kopen - En daarna ben ik naar Den Haag gegaan: Daar stond een rij van twintig kilometer Te wachten op de volgende Jan Peter.…

zonder kroon zal hij trappen in Drenthe, op een fiets jawel, de fietsvierdaagse bestaat al vijftig jaar Juliana, Claus en Willem bewegen zich hier in het zweet nou ja, Willem maar een eindje tien kilometer haalt hij wel de commissaris der koning neemt bandenplakspul mee…

Zo’n 9 jaar geleden opgestegen Miljarden kilometers ver de reis Wat zwarte bergen, verder sneeuw en ijs Nee, Pluto valt me toch een beetje tegen Kom nou eens met een lekkere primeur Een tropische planeet, geheel in kleur.…

Kilometers tellen af of bij, afstand wordt gedicht.…

een lint van wachtenden kilometers lang lange rijen eilandjes bewoners opgesloten  in hun ruimte stilstaande momenten van bezinning en onrust onontkoombaar gevangen  in de wachtrij voor de eindbestemming  een enkeling  in de stilte van de nacht waant zich voor even alleen in een lege wereld …

Ik tel de dagen Ik tel de uren En zit me af te vragen hoelang onze liefde nog zal duren Ver woon je van me vandaan en elke dag ben je in mijn gedachten houden we dit vol wat kunnen we samen van de toekomst verwachten Maar als ik je dan weer zie en je weer kan kussen dan geniet ik en weet ik het zeker dit vuur kun je niet te…

Neem nou bijvoorbeeld die tienduizend meter Met gaapverwekkend monotoon gezwoeg. Wat mij betreft gaat het nooit hard genoeg, Maar door de klapschaats gaat het nu wel beter. Het laatste evenwel laat onverlet Dat ik bij elke rit de wekker zet.…

Bestaand uit vele spiegelscherven Weerkaatsten wij elkaar verwrongen Zingend van liefde, leven, sterven Beseften we- de tijden drongen Brokstukken, flarden en fragmenten Verdronken in verdeelde beelden Waarin we soms elkaar herkenden Of dat wellicht een weinig speelden Wanordelijke mozaïeken Heldere delen, slechte voegen Harten die…

te gaan alvoor ik sliep en kilometers te gaan alvoor ik sliep…

De zon staat hoog een vlakte strekt zich uit in kilometers niets pijnlijke voeten stappen dapper vooruit in hun zoektocht naar water dieren mekkeren hun monotome geluid en grote bellen rinkelen een kommetje melk haar enige maaltijd die dag toch verschijnt een lach…

Als huisman met een ijzeren plichtsgevoel Moet ik per dag 10 kilometer joggen En ook nog eens een aardig stukje bloggen Ik laat de boel geregeld dus de boel Nou hoor ik laatst mijn buurvrouw, per abuis; 'Zó smerig , 't is daar net 'n ziekenhuis !…

een golf klapt vol op het schelpen bed dat in glinstering wordt geschoond de meeuw krijst kort vliegt gelaten vele kilometers naar zijn stek eeuwenlang strandt zee al brekend aan de voet der duinen en toch is er die lach in het herkennen van de schepping iedere nieuwe dag…

Als een briesje Je bent als een briesje gekomen stil, rustig, soms een wild gevoel dat wat ik bij jou heb vernomen gaf mijn leven weer een doel Jij bent gekomen maar ook weer gegaan iets zien wil nog niet dat zeggen kilometers ben je dan bij me vandaan alleen die gedachte kan ik niet aan wennen…

Één kilometer, ongeveer, pak hem beet Hou hem vast Laat hem gaan Één kilometer Één kilometer Dat zijn ongeveer duizend stappen dus daar gaan we Één Twee Drie Vier Tel jij nog Tel jij nog?…

blik op oneindig handen om het stuur turen in de verte 120 kilometer per uur zweet staat in mijn handen voor 't eerst alleen zonder janet of peter ik moet er echt doorheen ga het nu zelf klaren rijden zonder commentaar met mijn rijbewijs op zak heb het eindelijk voor elkaar…

De olijfbomen vervagen, kilometers in het rond in al hun groen te zien. Ik knipper met mijn ogen hoe fel het zonlicht in het Spaanse Jaén. Sluit ik ze een ogenblik en doe ik ze daarna weer open, zie ik knotwilgen en populieren aan de einder verschijnen. Harde landing op Schiphol, met Marsman in mijn hoofd.…

ik taal niet naar nachtschade en blind geschreven dagboeken ik heb huizen van eiken planken hoge kamers vol dappere woorden versleten leer in de plooien van mijn voeten zakken van vrienden, pas gewassen sleutels, pakken jodenkoeken, snoeppapiertjes en kilometers inkt om de dag uit te schrijven…

langzaam als sneeuw voor de zon alles wordt vaag mischien is vergeten beter alweer een kilometer in één oogopslag achter ligt een hal een monster vol klanken totdat het stopt rook verdwijnt zo fijn muziek en mensen blijf nog even en ik denk ooit terug…

Er zijn van die mensen, waarvan je zou wensen, dat ze dichter bij je zijn, want afstand doet zo'n pijn, en ook al weet je beter, op vriendschap staat geen kilometer.…

Tweeënveertig kilometer en nog iets met gratie. Een mens lijdt de wegen door de stad die hijzelf kiest. En verliest nooit uit het oog de ambitie te existeren. Want van de volharder kan men leren, dat men aan de finish al de palmares kan oogsten met het juiste gevoel.…

ze had zo haar eigen choreografie limieten in tijd een rekbare spanningsboog voor overmoedige werelddagen zij liep de kilometers waren haar beloning zij voelde zich koningin met de mooiste onderdanen showde haar elegante energiek dansende stijl in lichte tred alsof het haar altijd voor de wind ging vermoeidheid lag te rusten…

Dan staat alles stil: sechs Kilometer Stau! Bovenop de berg ligt al weer een oud gebouw...…

Zo veel kilometers hier vandaan Twee zielen die elkaar proberen te vinden via het licht van de maan De ochtendzon komt op en slaat in als een bliksemschicht Felle stralen zon komen door de avondhemel heen, de zielen worden belicht Zullen zij elkaar ooit vinden Of zal de ochtendzon hen telkens afbinden…

Weggaan heeft iets van blijven je weet van terugkomen en daarna opnieuw vertrek Denk aan de benenwagen niet aan auto of trein vertrouwen op eigen kracht Hoeveel kilometer loopt een mens zodra hij weet dat hij voortdurend op het lichaam bouwt De grenzen liggen bij dromen van wolken en water dat in zee samenkomt…

Zij denderen door het openstaande raam mijn hotelkamer binnen Tergend langzame seconden razen oorverdovend door mijn hoofd Onafwendbaar blijven ze komen als duivels in de nacht Een vriend van overdag die kalm zijn kilometers maakt is bij toverslag veranderd in een briesend monster dat ijzeren stangen vreet en mijn hersenen doorboort…

De Oostenrijkse parachutist Baumgartner heeft een vrije val gemaakt vanaf 39 kilometer hoogte. ------------------------------------- Ik hoorde van dat joch uit Oostenrijk, Al skypend heb ik hem daarna gesproken. Mentaal leek hij me enigszins gebroken, Van euforie gaf hij totaal niet blijk.…

Het zal de liefde zijn geweest met indringende geuren en kleuren in verlangende lente zoals seringenbloesem op jouw bed nabij de zee en ik hoorde walvissen roepen, kilometers ver ga je mee hou je van me in geluiden van de branding alsof ik in de schaduw was van alles en het woeste schuim die voortdurende herfstnacht in de schemer…

ze gieren over dat strand zesendertig kilometer op de ATB voor de Egmond Pier Egmond langs Castricum en Wijk aan Zee ze voorspelden bevroren zand blijkt het toch zacht gezond zak je weg wat dacht je wat die bikkels gaan harder rijden achter de finish wacht een menigte struise meiden…