Alle inzendingen over kind oorlog verdriet

Wanneer je pijn hebt of verdriet en ik je in tranen vind.. dan weet ik wat jij voelt want..je bent mijn kind!…

handenwringend samen zittend in dat intens diepe grote verdriet hun angst delend is daar die arm is hij weer voor even de jonge man met wie ze ooit zo vol liefde en vertrouwen de grootste stap in haar leven nam een moment van troost daar ligt immers hun kind vechtend voor haar leven…

Verdriet was troef. Echtgenoot, kinderen en kleinkinderen bleven achter, verweesd. Voor wie legde zij welke kaarten? Niemand komt het ooit te weten. Waar wij wel zeker van zijn: wij gaven haar onze harten.…

het was een heel diepe sprong de diepte was haar niet bekend maar groot was de liefde die haar vangen zou ze hoorde de echo sterven de kinderen die ze achterliet mama, mama, mama......…

Omdat je in de oorlog altijd hoorde van voor de oorlog, hoe argeloos ze waren, ben ik nu heel voorzichtig. Gooi ik iets weg, bijvoorbeeld een kartonnen doos, dan hoop ik dat die doos mij nooit meer zal heroveren in de vorm van zelfverwijt; weet je nog wel, hoe zorgeloos, we gooiden gewoon dozen weg!…

Lief kind, jij kunt nog blij zijn met het kleinste ding jij kunt nog zingen, zoals ik nu nimmer zing jij kunt nog huilen zonder echt verdriet want last en zorgen drukken jou nog niet. En ik benijd je zo, lief kind omdat ik steeds in jou terug vind zoals ik nimmer meer zal kunnen zijn.…

Oorlog het bewijs dat de menselijke beschaving nog niet beschaafd genoeg is om een probleem op beschaafde wijze op te lossen.…

Ben even stil omdat ik denk aan al die mensen in de oorlogen van toen en nu die stierven en nog sterven voor “vrijheid” voor "vrede" van een ieder…

Ik ga weg weg van mijn land weg van de oorlog weg van het geweld ik ga naar de vrede…

waar men van kon genieten..een groots geschenk door macht en hebzucht vernield soms denk ik dat God verdrietig en ook boos zal zijn….en vrees maar wij blijven praten , elke dag weer over de vrede die ooit komt want wij weten wel wat er moet gebeuren wat we kunnen doen , wat we moeten doen.…

Is er werkelijk vrijheid verworven in het bloed dat vergoten is Zoveel slachtoffers die onnodig zijn gestorven Wat blijft is het verdriet en gemis Er is niet veel veranderd Nog altijd is er veel geweld zijn volkeren niet in eigen land verankerd maar dreigt gevaar en is "vluchten" wat telt Wat hebben wij geleerd van de haat van vuur en…

er werd mij in één der kamers van mijn hart op een vergeten dag of uur een zachtaardig kind gebaard daar gooide het zijn anker uit en sloot de ingang af met elf stoere sloten wij wisten niets van een grimmig lot dat het plots zijn lijftijd zou ontnemen noch van onzegbaar verdriet dat condenseert in alle kamers op gezette tijden klop…

Straks zeggen wij, althans naar ik vermoed: Wat hadden wij het voor de oorlog goed!…

ik veel verdriet Mijn onafhankelijkheidsgevoel wordt weer gevoed En geef ik mijzelf op deze wijze moed En draai er niet langer omheen Het leven gaat door, met twee kinderen, alleen.…

en weer zie ik mijn kinderen net als toen…...alweer geraakt….…

het kind in je wint weer terrein gaat steeds meer buitenspelen maar jouw volwassenheid houdt angstig nog de teugels kort dat is wat schort in samen weer de wereld gaan beleven we sluiten zo vaak kort omdat die spanning geen verdriet verstaat geen begrijpen draagt van mensen zo dichtbij elkaar die enkel blijheid willen zien die…

wie ben je op die foto als je hart bitter weent om het kind op je schoot omzwachteld in gebroken wit laat het prille leven niet gaan nu wanhoop uit de hemel stort begraaf het kind niet in haar laatste slaap we willen het wiegen in onze armen in het open veld onder de zwarte hemel in het hoge gras zullen we naar de sterren kijken…

belang leg mezelf vast in 'n vrij en grenzenloos geheel mijn vrijheid moet wel omgezet zijn in woord en daad vastgelegd in vrijheid wil hij deel zijn van de jouwe maar...gevangen door jouw oorlog zie ik mezelf -levend in vrijheid- steeds meer in oorlog zijn want strijdend voor jouw vrijheid vecht ik niet voor mijn maar...voor onze…

en oorlog en oorlog helemaal onbewoonbaar geworden,Syria Syria, bijna al je harten zijn gebroken de schapen liggen dood aan de randen van vergiftigde poelen, her en der nog wat muziek,verwaaiend door kapotte straten…

De pet op, schuin schaduwgrote schoenen het kind lacht publiek dat kijkt Achter de ogen wellen steeds opnieuw tranen op In het wit, met neus rood lacht hij zijn verdriet, met veel ande- ren zeer graag gedeeld treurnis te snijden zichtbaar de lach onder door hem verhulde traan…

kinderen van 6 tot 106.…

Hemeltergend vuur mens en dier verjagend jankend in de as pijn in mijn hart Alweer een kermende moeder tussen de puinhopen van een oorlog gevoerd uit winstbejag pijn in mijn hart De medische misgreep die meer vernietigd dan heelt ongestraft weer een leven verminkt pijn in mijn hart de angstige ogen van het kind waar het smerige…

waren er geen oorlogen, geen daklozen, geen pijn, geen kinderen met pistool op straat, was er geen onderscheid, geen discriminatie en haat, waren we lief voor elkaar geweest, dat is toch waar het om gaat?…

van onvervuldheid sloeg ik op de gonzende berk in de lederen Russische lucht hing krakend een laatste signaal ik mijn jeugd kind van Goebbels rechtop vereeuwigd in de tijd. ------------------------------------ uit: 'Scènes in Hotel Morandi', 1983.…

, zo zoet Foetusverlangen, veilig en geborgen Geen besef van gisteren, vandaag of morgen In het hier en nu, zonder oorlog en dood Onbeschreven, onwetend en bloot…

Je hebt heel wat klote jaren achter de rug En er is verschrikkelijk veel gebeurd Iets wat je geen plekje kan geven Maar waar je wel mee moet leren leven Datgene waar je op het moment het meest mee zit Dat is het verlies van je kind Je voelt veel pijn in je hart Voor je kind dat je in je lichaam bij je had Je voelt heel veel verdriet van binnen…

Mijn handen hebben jou 32 jaar liefdevol omarmd Mijn handen hebben zich 31 jaar geleden in de jouwe gevouwen Mijn handen hebben je 32 jaar verwarmd, verstevigd en getroost Mijn handen hebben onze kinderen verzorgd en bij de hand genomen in de wijde wereld Mijn handen hebben onze kinderen de juiste weg gewezen Mijn handen hebben onze kinderen liefde…

te maken ik was 4 jaar (’56) en voelde de dreiging van onheil wist ik veel waar Noord en Zuid Korea lagen maar er was angst, er werd veel gebeden de zestiger jaren, ja de muziek was leuk maar muziek heeft niets met oorlog te maken ik was een adolescent en had al een baantje ik leerde wat de Koude Oorlog betekende maar warmde me op met en…

ze leven door na wekenlang geweld al is er geen stukje grond dat geen littekens van de oorlog draagt ze hebben de angst achter zich gelaten en durven weer te rolschaatsen in het park kortstondig déjà vu alsof oorlog en vrede van Lev Tolstoj zich weer openvouwt eind goed al goed?…

Zie het ontwapenend kind dat bloemen zorgvuldig plukt een waar stukje geluk als ze de allermooiste vindt. Bekoorlijk is zij in 't licht van haar schoonheid niet bewust straalt ze vol levenslust een glimlach op haar gezicht.…