Alle inzendingen over kist

witte letters in het zwart en gelezen bij het laatste beetje licht schrijf ik in het kort dit dicht * achter gesloten deuren tatoeëert mijn hart de namen van mijn naasten, het gemis schreit het leven vaarwel, de laatste klant, 'k zal me moeten haasten geen lijnen meer om in te kleuren slechts wat witte en roze linten aan mijn kist…

overal de grond om maakt wijde kuilen zoekt naar de verhoopte schatkist der graven Lodewijk en Hendrik van Nassau die eens hier in een veldslag bleven het bezeten mens zoekt jarenlang vindt nooit de begeerde buit is geheel ontgoocheld - sterft waanzinnig niettemin maakte ze naam bij Mooks raadhuis bewondert men steeds het standbeeld van Kiste…

Haar botten rusten al lang in een kist en trekken zeer veel gelovigen aan die haar martelaars dood hebben gemist Zij is de onvolprezen heilige van Caen die naarmate haar meer was misdaan steeds dichter bij God kwam te staan Haar geest leeft hier bijzonder sterk om haar kist versierd met zilverwerk Wat alle harten zeer ontroert en steelt…

moeder in je kist iedereen liet jij voorgaan nu stopt het verkeer…

[Haiku] dreinende regen opspattend rondom de kist een hemels kaddisj…

Men deed het al in eeuwenoude tijden, Het was dus geen oorspronkelijk idee, Maar opa krijgt nu weer van alles mee, Wat men lang niet meer deed bij overlijden. Er worden zelfs mobieltjes ingepakt: “We hebben binnenkort wel weer contact.”…

Een gewone kist Van vurenhout zo heel eenvoudig Precies zoals zijn leven was zo vreselijk eenvoudig En op de kist een klein boeket Meer hoefde het niet te wezen Hij wilde echt geen bloemenbed, daar had hij op gewezen Een enkeling die bracht één roos een witte, of een rode... Zelf lag hij daar, heel smetteloos en stil...…

de enige keer dat jij mij écht zag was toen opa dood in de kist lag…

ik wil - als het zover is met zijn tweeën in één kist dan is het net als nu in bed samen eeuwigdurend pret…

behoedzaam haalt ze haar beminde uit de kist onder het zingen van eeuwenoude zangrituelen ze wast en balsemt hem trekt hem nieuwe kleren aan teder borstelt ze het haar ze zingt voor hem bindt nieuwe wikkels om hem heen ze schuurt en beitst zijn kist ze heeft zijn geest teruggehaald geen vaarwel voor geliefden die nog samen…

Ik lig in een kist zonder wanden het is koud Ik zak weg in het duister en kom nooit meer terug…

Ik bedoel kist En als er gecremeerd is Zal dat dan nog veel stof doen opwaaien?…

Het leven afgesloten maar de kist nog open wacht ons gezin op wat er komen gaat. we loten: wie zal er naast het lijk meelopen? Juist mij treft weer het lot dat ik zo haat.…

In rijen zitten wij voor haar kist. Zij leefde haar leven met ons. Een foto laat zien wie zij was. En toch heeft iedereen zijn eigen herinnering aan haar.…

Liggend in een glazen kist gevuld met angst en vragen... Wachtend op de bevrijding: zal mijn prins ooit (weer) komen?…

Nadat een geldauto een kist verloren had lag de snelweg in limburg bezaaid met bankbiljetten. Verwacht wordt dat het meeste geld als ‘verdwenen’ moet worden beschouwd.…

Een luchtmachtpiloot uit Almere Ging onlangs een joint uitproberen En voor ie het wist Kwam hij zonder kist Nog zelfs in veel hogere sferen…

Een edelman uit de plaats Veele Ontdekte een kist vol juwelen Doch toen zijn vrouw zei: De helft is van mij Moest plots deze edele delen…

Vandaag begraaf ik jou in mij Niet in de aarde, niet in die kist Niet onder de bomen, in de ochtendmist.. daar ben jij niet, jij bent veilig in mij Vandaag begraaf ik jou in mij..…

Een heel groot Belgisch surrealist doofde zijn pijp en kroop in zijn kist. Het is ergens sneu dat hij het milieu van Maurits Escher heeft gemist.…

vers, gedolven graf de kist nog niet neergelaten de menigte sjouwt met hoge hoeden zes planken zand er over en ik kijk toe…

als je dan in het zaaltje tja je moet wat doen draai dan petite fleur voor mij dat is mooi ik in mijn kist jij op het stapelstoeltje dan moet je huilen huilen om mij en petite fleur dat is genoeg dan is het voorbij…

had je veel gemist als je het toch niet wist ik wou dat ik het wist niet geboren is naast de pot gepist maar lig je in je kist is je geheugen ook gewist maar ik had het feestje niet graag gemist…

Wel twee uur zat ik naast zijn kist en voelde me immens alleen, zag kaarslicht door mijn tranen heen groeien tot een onbeschrijfbaar licht. Een licht zo zuiver en zo kuis Er heerste doodse stilte in ons huis. Er leek een gouden sleutel in de kist, die paste op een diep verborgen kluis.…

Ik lig in een kist. En ben er niet meer.…

gezond gewicht pas geboren meer dan licht straks komt alles Leef als een god meer dan meer baden in genot meer dan alles kist in het vuur alles as laatste uur alles was…

Het lijk was uit de kist verdwenen. Er in lagen slechts nog wat stenen. Verdacht werd vader; Bleek ook de dader! Stond in 't rapport: 'Pa nam de benen'!…

Nu ligt hij door corona in zijn kist.…

Het licht dat troostend valt, op een eikenhouten kist. Een kist waarin een voltooid leven, zijn laatste rustplaats vindt. Het evangelie van het brekend licht, dat ons een groot geheim laat zien. Hoe de dood zichzelf verjongt. Verterend in een hemels vuur. Vergaand in moeder aarde. Het geheim dat ons het verhaal vertelt.…

voor de grap duwen voor de grap slaan tot dat die ene dag komt dat je voor zijn kist moet staan…