Alle inzendingen over klappen blijf je voe

ik bleef uren aan je denken gewoon omdat het kon met je vingers in mijn haren en mijn gedachten, zwevend aan een ballon herhalingen in het doolhof van bestaan zoekend naar de allemooiste dagen ik vond ze waar ik het niet verwachtte terwijl ik verstrikt was in mijn eigen vragen maar die dingen lijken niet meer belangrijk wanneer mijn adem…

blijf maar thuis fluistert de wind in mijn beide oren vandaag kom ik niet meer langs denk maar aan mensen die je toe behoren ze vertellen over het weer en meer regen, kwellen of de zon en maan die iets over liefde vertellen het eelt op hun ziel de kinderen die bellen mij zal je niet horen vandaag ik word elders verwacht op velden…

Maar ik weet een ding sterker dan het andere, een wens: Blijf bij me...…

Blijf bij diegenen die je een beter mens maken Omdat ze naar je luisteren je begrijpen Een band die nooit verbroken wordt Blijf bij diegene tot het donker is zodat je zelf weer genoeg sterren kan zien…

beetje wanhopig als een mens kan zijn blijf bij mij liefste…

m'n hoofd is ja wat is het wat is m'n hoofd vergeet steeds meer dichtregels die je nog wel wist november altijd is het nu oktober best lekker weer op het terras terwijl de zon zo laag staat en recht in je ogen schijnt als een soort waarheid die je nog even wilt zien zon blijf ga niet weg omarm mij met je stralen…

daar ben ik weer terug van weggeweest daar ben ik weer terug van het donker ik zal blijven hier in deze wereld ik zal blijven bij het licht nooit zal ik gaan komt op hetzelfde neer nooit zal ik gaan ik ben er net ik ben er weer terug van weggeweest ik ben er weer en ik blijf.....…

telkens openvouwt waaruit mijn naam en ikzelf vervreemd gebleven zijn laat de zon weer geboren worden in het januarilicht schreeuw me los, verlos me als een vlinder in haar ongebroken vlucht de wind onvermoeibaar z’n adem verplaatst mij over de toppen van mijn kunnen plaatst waarin de ziel zich ongestoord kon verstoppen ik blijf…

zijn denken is nog lijnrecht maar woorden keurig gewild willekeurig geworden noemt hij slechts, ademt hij uit uit zijn hoofd vol omleidingen ze dansen als ballonnen gewetenloos gevangen gezet in een onbekend land met onbekende wetten buiten bereik van iedere ambassade schreeuwen zijn ogen in een über-menselijke taal BLIJF…

Niet dat je weg wilt lopen - Waarom zou je- maar iets in mij blijft bang voor leven en vertrouwen De schaamte om het verlangen was al te lang zo groot En ik wilde dat ze voor me op waren gekomen Dat het goed was wat ik wenste toen het er gewoon mocht zijn…

het je niets zou doen als het zo is omdat je denkt dat gemis je niets doet omdat het nou eenmaal zo gaat het je belet te doen wat zou kunnen of willen wat we je gunnen als het je niets doet als je vergeten bent als je vlucht als je rent maar volledig stil staat en je alles maar laat je hart niet meer praat en het gaat blijf…

Jouw handen die edel smeden konden instrumenten die deze fijne kunst verstonden Altijd in beweging, rusteloos, Het waren ook sportieve handen die klappen gaven en lachend op mijn neus belandden geen knoop was voor ze veilig Maar het waren vooral warme handen gevuld met vriendschap Ik mis ze En blijf met lege handen reddeloos…

en weer legt ze vaardig in enkele rake klappen haar kaarten op tafel regisseert de volgende macabere jaardans die wensen overbodig maakt…

'k Was verpierewaaid want nu blijkt verdraaid : die roosjes klappen dus toch wel echt !…

Het is af te lezen in ieders gezicht de tekens en toetakelingen des levens met 't ouder worden als basis gegeven door dit 'zicht', dit inzicht, dit gedicht!…

Ik zie de afkeer in je ogen hoor de woede in je stem als ’t klappen van de zweep voel ik de striemen in mijn hart de schaduw van gescheiden zijn ontneemt me levenslust…

ik hoor de woede in je stem ken ‘t klappen van de zweep en voel de striemen in mijn hart de schaduw van jouw ijzigheid ontneemt mij alle lust…

---------------------- lijzig - zacht kouten - praten klappen - praten wee - wei wegel - weg talen - spreken…

Mijn spiegelbeeld Is reeds geheeld Van zware klappen Mijn schaduw Is nog steeds grijs Van die ene, verre reis, Naar land van ooit En dan weer terug, Maar ik, Ik genees Nooit zo vlug.…

Draait rondjes in de piste, terwijl de kinderen klappen denkt het aan het oerwoud. Ook een soort van circus met al die bomenkap en illegale teelten, nog maar te zwijgen over de jacht.…

met bliksemse klappen komt de regen ten val de zomer ontsnapt aan dit tranendal maar zij keert terug als de koperen ploert haar met vaste hand naar haar hoogtepunt voert…

uit je schaduw stappen over grenzen durven gaan dat wil zeggen je bloot geven aan het zonlicht en zoveel meer je stelt je kwetsbaar op en krijgt klappen als klinkers tot je AU zegt…

‘k slenter door de nacht gek wordend van m’ n voetstappen kijkend naar (hij kijkt ook) de sterrenwacht vraag ik me af wanneer mijn "vallende ster" uiteen zal klappen…

ik zie afschuw in je ogen hoor de woede in je stem als ‘t klappen van een zweep voel ik de striemen in mijn hart in de schaduwen van jouw ijzigheid bekoelt mijn koortsige lust…

Als twee lieve ogen vragen: Help mij, want ik heb zo'n pijn Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, Egoïstisch zijn? Als je bij de dierenarts hoort: Dit komt nooit meer goed En hij krijgt steeds meer pijn Mag je dan, omdat je hem niet kan missen, Egoïstisch zijn? Als die twee trouwe ogen zich sluiten, voorgoed En je zonder hem naar…

hun leegheid zit verborgen in hun shit met chocoladeletters in hun krant naar alle hoeken van het ‘vaderland’ en leugens met soms klappen zijn hun hit de touwtjestrekkers zwijgen over geld ze hebben dat genoeg - en soms geweld…

We hebben nu zo’n warme oceaan Dat wetenschappers er geen bal van snappen Het onderwaterleven vangt de klappen Dat kan veranderingen slecht weerstaan Ik heb besloten extra op te passen En voortaan niet meer in de zee te plassen…

Gevestigde partijen kregen klappen. De uitslag is nog nauwelijks te snappen. De Nederlandse onschuld is vermoord. Het Nederlandse volk koos van ellende Het veilige gezicht van Balkenende.…

Het slaat in als een bom in duizenden levens Ze worden genomen of diep geraakt De doffe klappen hoort heel Europa Afschuw en paniek liefde en troost Dit samenspel van gevoelens is krachtiger dan haat…

pak mijn handen ik zal je beschermen bij mij en geen ander ik zal me ontfermen pak mijn handen ik hou ze allemaal tegen bij mij en geen ander ik heb alles geregeld pak mijn handen je lijf dichtbij de mijne bij mij en geen ander ik neem je tranen en laat ze verdwijnen geef me je handen je liefde en je hart bij mij en geen ander…