lege handen
Geen handdruk, geen vaarwel,
Geen kus,
Je liet me zomaar in de steek
Je hoofd ziet bleek, jouw lijf zo koud.
Waar is de fonkeling in je ogen?
Ben jij dat in die kist van hout?
Langzaam besef ik dat jij het bent
met dat rare mutsje op
Ik had je anders niet herkend.
Je handen gevouwen als een sleutelset
Je vingers bewegingsloos
in deze akelige gereedschapsdoos.
Jouw handen die edel smeden konden
instrumenten die deze fijne kunst verstonden
Altijd in beweging, rusteloos,
Het waren ook sportieve handen
die klappen gaven en
lachend op mijn neus belandden
geen knoop was voor ze veilig
Maar het waren vooral warme handen
gevuld met vriendschap
Ik mis ze
En blijf met lege handen
reddeloos
Geplaatst in de categorie: overlijden