Alle inzendingen over klein

Drie eetlepels tranen een snufje verdriet klein beetje woede (maar dat proef je niet) Neem het flesje innerlijke strijd Voeg twee kleine druppels toe Meng het met wat eenzaamheid (wat ik altijd doe) Laat alles zo lang stoven tot je eindelijk iets hebt Iets, om weer in te geloven (dat is mijn kerstrecept)…

muziek water bloemen licht rivier in de vlakte van een klein gedicht harpenspel en dauw in 't gras een statige ruiter wijn in een glas mijn glimlach naar jou je weet hem niet onbeschreven papier van een avondlied muziek water bloemen licht pianissimo voor een klein gedicht…

't Kleine paradijs bleek jaren later omringd door stank en afvalwater verworden tot een betonnen kater. De vogels en de bomen zijn vervlogen net als mijn kleine kinderdromen..…

Regen, regen, gij kleine regen, Daar straks, van even terzijde, schuin Door de uchtendstilte neergezegen Op klim- en struikroos van de tuin. En nu, de vochtige naglans tegen Uit mij, dit donker perk, gebeurd, Regen, regen, gij kleine regen, Eén witte bloem, die trilt en geurt.…

zachtjes zeg ik tranen die mij raken want dat kleine meisje is zichzelf kwijt in de warmte van vroeger vroeger, toen een schouder nog steun gaf en glimlachend een kopje koffie dronk knalhard verleden tijd hartverscheurend realiteit zachtjes zeg ik fluisterwoorden, want ik wil mijn kleine meisje niet kwijt…

het was te groot voor kleine handen slechts verbazen in raken en betasten het blijven haken en verkennen met een lach het ervaren van zorgen en wat lasten later in weerbarstigheid breken en verbouwen funderen en groeien op ontluikend zelfvertrouwen heb het grote klein gekregen mijn handen geven nu het volle leven…

Kind van ons kind, kleine man, nu al zo eigen, daar bén je dan. Je pientere oogjes nemen ons op, volgen beweging, je bloemt uit de knop. Je warmte, je geur, je licht gewicht zo dicht aan ons hart maakt ons Scheppergericht. Kind van Uw kind, kleine man, nu al zo eigen, we ademen dank.…

Klein vogelijn tussen het blad Je fluit wel uitgelaten Maar door ’t struweel daar sluipt een kat Die houdt jou in de gaten Klein vogelijn vlieg er vlug uit Want katten moet je weten Die geven niets om jouw gefluit En zien je slechts als malse buit Om lekker op te vreten…

ze laten kleuren en blozen jouw hart en jouw wangen weten perfect hoe liefde te vangen dit kleine boeket rode rozen... voor jou... speciaal uitgekozen uit mijn tuin van liefde en smart daar waar een bloem het leven ontwart dit kleine boeket... rode rozen!…

hoe schuldig is het kind als de streling het kleine lijf wakker maakt het weerloze hart ontkleedt hoe intens is de zee als de kleine boot verloren en verward in ongrijpbare stormen verdwijnt hoe brandbaar is de wanhoop als de man zoveel later weet dat het kind onderhuids naar liefde zocht…

Of samen genietend van een ijsje, ik mis je zo mijn kleine meisje. Je kleine handje in de mijne samen kijkend naar de treinen. Lekker op pad met z'n twee in een eerste klas coupé. Lekker lang genieten in Artis de kleine dingen waarin ik je mis. Ik hoop je op een dag misschien eindelijk weer te kunnen zien.…

Dag kleine wens ik laat je nu gaan omdat ik het niet volhou met jou in gedachten te blijven bestaan dag wens, dag gedachten dank je dat je zolang in mij hebt zitten wachten dag schat, dag lieve kleine meid nu wordt het tijd voor de werkelijkheid -Hopen op- dat werkt niet meer wonderen kan ik niet verrichten het doet me ontzettend zeer…

Het mist, ik kan de kleine kerk niet zien De kleine, witte kerk van Simonshaven Waaraan mijn ziel en ik ons altijd laven Het is een prachtig ijkpunt bovendien Er liggen oorlogsslachtoffers begraven Dat kun je bij ’t gesloten hekwerk zien De sleutel maar eens ophalen misschien Tweehonderd jaar geschiedenis meemaken Het kleine godshuis binnenin…

de deur van het paviljoen gaat van het slot de kleine jongen onrustig hart waar is mama? gespitste oortjes waarom is het zo stil? tasten naar geluid kleine voeten schuifelen aarzelend het laatste stukje van zijn vogelvrije leven in stil opgesloten is mama boos?…

Dit kleine plekje waar ik woon, is een heel klein onderdeel van een veel groter geheel. Een stipje, misschien niet eens te zien vanuit de lucht. Een vage omtrek in een snelle vlucht. Het is mijn plekje, zo vertrouwd, mijn dagelijks bestaan... waar ik me thuis voel. Nooit meer weg wil gaan. Zo onbeduidend en zo klein.…

Dan wordt de kalme golfslag rond haar hoofd onderbroken door haar hand, die kleine, slanke breker, en blikt zij óp tenslotte, de kleine zeemeermin, en legt haar pen treurend terzijde.…

Mijn gedichten zijn te simpel inhoudelijk te klein ze worden door 'n redacteur bestempeld als dertien in een dozijn. Zal voortaan proberen iets minder gewoontjes te zijn dat óók intellectuelen kunnen lezen haar geest is niet zo klein.…

Als klein meisje had ik een mooie tijd, Genietend van het leven, genietend van iets kleins. Wat kunnen mensen wreed zijn, Vooral als het een ander aan gaat.…

Ik draag de stilte voor jou uit stap voor stap ademen jij en ik dezelfde taal vervlochten weef en geef ik je na vandaag weer een heel klein beetje mij en een grijns, ingelijst maakt harde hoeken soepel ik gaf jou ooit écht een heel klein beetje mij…

Daar ga je Grote, kleine brommertman Op de verre reis de ruimte in De helm vast op het hoofd gezet De kinriem stevig aangesnoerd Daar ga je Grote, kleine brommertman Op de verre reis de ruimte in Geef gas en hou je ogen op de weg Je handen stevig op het stuur. Dieho…

Het oude zware boek onder zijn arm geklemd De oude fauteuil daar in de hoek wacht al op het moment dat de lezer, nog zo jong en klein, met de wereld van verhalen verzonken in zijn kussens zal zijn en uit de werkelijkheid zal dwalen Hij is zo trots, die versleten fauteuil, als die kleine zich heeft ingebed en zoveel liever in het geschrevene…

Ik ken een meisje lief het is een kleine hartendief met oogjes als kralen en haar als gouden stralen ook wangen als appeltjes zo rood ze is niet klein en ook niet groot het neusje is noch spits noch rond en ze heeft een kersenmond oortjes als schelpen uit de zee haar handjes daar doet ze alles mee dikwijls loopt ze aan mijn zij ja, dat meisje…

Met een klein geweten zou ik als een kabouter bij je wil zijn en wachten op een moraal die nog iets kan redden van ons droevig liefdesverhaal.…

de kleine hond snurkt in de stille winternacht snatert zelfs geen eend…

gewoon een kleine akte in een boek wat foto's in een la bewijs dat ik besta…

Zingend klein beestje Zijn achterban volgt al rap Geen oog meer dicht doen…

spinnen in mijn hoofd zo klein weven mijn verwarde gedachten tot het lijnrechte zinnen zijn…

Jonge meerkoetjes kleine rode snaveltjes een reiger zit stil…

Een blije zon al krokussen schuilen in 't gras, toch een klein wonder.…

Twee bruine ogen stralen als kleine sterren onze kleindochter…