1559 resultaten.
Het klokgelui
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 40 jij hebt mij
de tijd doen vergeten
laten weten wat
er echt belangrijk is
uren in cijfers
zelfs dagen en
maanden hangen
hun bagage aan wijzers
een klok die gaat
nooit even stilstaat
voor pauze of rust
zelfs de kus is gehaast
maar jij bent
zelf de balans
waar alles om draait
die glanst van belang
zonder verleden
de toekomst ongewis…
Aan hen die vielen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 665 De vlag halfstok
de klok die klinkt
over de heide
voor hen die vielen,
voor hen die sneuvelden.
Het enige wat er nog
gedaan kan worden,
voor hen die vielen
voor hen die sneuvelden.
Voor ons land
Voor onze vrijheid…
Nachtwacht
gedicht
3.0 met 57 stemmen 15.090 De kap buigt koud over beton
En tijd hangt ingeblikt in klokken
Verkrampt bewegend soms met schokken;
Dit barre eiland heet station
Achter een zwarte horizon
Zijn alle treinen nu vertrokken
Ofwel ze liggen tegen blokken
Hier languit naast een leeg perron.
Geen mens te zien.…
Onlosmakelijk verbonden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 202 de tijd die jij mij had gegeven
waarbinnen ik kon beslissen
of ik al zou gaan of toch nog even
van jouw liefde zou vergewissen
tikt de klok gestaag achteruit
verruilt de zon zich voor de maan
voel ik weer jouw lippen op m'n huid
wetend dat ik je zal moeten laten gaan
schittert het zonlicht nog één keer
door jouw prachtige lange haren…
wachten op reactie
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.521 Hoopvol zit ik te wachten
in stilte voor een antwoord
ongeacht het uur van de dag
zenuwen komen en gaan
Gerinkel van mijn gsm
stijlvol kijkend en wachtend
tot het verlossend gesprek
Minuten op de klok
lijken wel uren te zijn
toch spreekt ze de waarheid
Stil komt de dag
waarop de beslissing
bekend zal worden
Tot dan is het wachten…
De herinneraar
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 451 ik rust in m’n stoel
tegenover de staande klok
die m’n tijd wegtikt
verzadigd van het verleden
gebukt onder druk -
van talrijke herinneringen
stormt in een stil
moment 't ganse verleden
het bewuste binnen
bladerend door mijn leven -
sleurt het onbewuste
mij mee langs de ruïne van
ongeheelde wonden
verborgen en verworden tot…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 695 .'
nergens lees je 'er zal eens zijn'
Tijd en wat ze meevoert is ongrijpbaar
een klok die tikt, nooit liegt
de factor tijd, de onmetelijke traagheid
probeer haar niet op te jutten
dat heeft geen zin!
het is slechts de herinnering aan tijd
die vervliegt…
Stille wenken
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 299 Op deze plaats komen zij samen
hier hangt de vlag halfstok
wij eren de verloren namen
als wijzers rond de zwarte klok
waarom hoor ik mensen krijsen
als we doden gaan herdenken
wil de vlag in vrijheid hijsen
op het veld van stille wenken
in alle stappen die ik zet
zijn jullie voorgegaan
vergoten bloed kleurt mijn baret
tot vredesveteraan…
Zet ‘m stil
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.170 Houd je vinger bij de
wijzer van de klok
zodat die stopt met
tikken - die kregen ze
al genoeg; zie ze daar
krassen met tevreden
gezichtjes, wit - dat wel.
Stop ‘m, wie is bij
machte degene die ze
veel te weinig zien, anders
dan in ruzie met hun moeder,
te weerhouden van het slaan.…
In een prisma van mogelijkheden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Violen strijken melodramatisch
een kakofonie van
verwarrende klanken die
de Tijdgeest kenmerken
De klok wijst ons
om schepen te verbranden
oud zeer te verlaten
op onbekend terrein
We zullen onlosmakelijk
onze geheimen herbergen
op kernachtige wijze
De droom waakt
in ons bewustzijn,
onophoudelijk...…
Romantiek en Vale Tijn
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 357 Tafel fraai getooid
vol met feestelijke spijzen
't lijkt wel kerst:
het kaarslicht aan;
hij zal zich gelukkig prijzen
Frisse parfum opgedaan
en de wijn komt koel te staan
ook het schort is afgedaan
alles klaar om te beginnen
Zacht muziek om bij te zingen
op de klok is alles klaar;
hoorde ze de auto maar
he, daar roept de telefoon.…
City Lights
gedicht
3.0 met 9 stemmen 8.474 Een klok die luidt.
Het is het stadsplein van een oude prent.
Tientallen stegen komen er op uit.
Poort, boog en standbeeld, alles is present.
Traag loop ik op het stralend marmer af.
Het is, hoe kan het anders, volle maan.
Een uil roept. In de verte klinkt geblaf.
Ik zie mijn moeder op de sokkel staan.…
opkoppig huis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 306 vierkant in cirkel
past welniet
rechthoek in drietweehoek
past welniet
twintig over veertien
de klok loopt gelukkig
in ieder geval op tijd
die groene stoel
wil ik om mijn nek
moet de teevee
geen water hebben?…
De laatste brief
gedicht
3.0 met 19 stemmen 25.071 De wereld scheen vol lichtere geluiden
En een soldaat sliep op zijn overjas
Hij droomde lachend dat het vrede was
Omdat er in zijn droom een klok ging luiden.
Er viel een vogel die geen vogel was
Niet ver van hem tussen de warme kruiden
En hij werd niet meer wakker want het gras
Werd rood, een ieder weet wat dat beduidde.…
Grijze zondag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 201 ik zie u aan
weet wat u denkt
zeg het maar niet
voelt zich niemand gekrenkt
raden is leuk
is knoeien met een vergiet
ligt er iemand al in een deuk
nee, het is al even ernst
wat de klok slaat
een zondagsgeluid
waar iedereen praat
een windje laat
zich krap voelt in zijn huid
knap vervelend
als de stilte van
een nog maagdelijke bruid
ik…
Mensen over de vloer
gedicht
4.0 met 5 stemmen 17.241 komen niet meer bij van het lachen
geschiedenis vermengt zich met geklets, bloemrijke
verhalen die ware gebeurtenissen/lotgevallen
aan het oog onttrekken
of de verteller weet dat-ie liegt kun je niet zien
ook hij is een vel papier dat steeds weer dichtgroeit
zoals de slaper gaat slapen om weer deel te worden
van de duisternis, met de klok…
Plek
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 639 Een plek verplaatst niet
maar jouw gedachte
draait tegen de klok om mij heen.
Duizelig leef jij tussen mijn oren
in mijn gedachte
na het plaatsen van de laatste steen.
Jouw naam gegrafeerd
je rust gevonden
eeuwig op jouw laatste plek.
Sierlijk gekarakteriseerd
hier ik je uitzwaai
vanaf jouw laatste vertrek.…
Iedere verleiding
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 347 heb de beste wensen
alweer uitgedeeld
een week van handen schudden
mooie praatjes die zo vaak
de echte gaatjes niet meer vullen
gul en warm de blos
van drank nog op de wangen
in mijn handen reeds de
eerste bitterbal want het
nieuwjaar recipieert nog overal
toch is er een verschil
op klokke twaalf heb ik
voor het eerst in een lang…
lente in november
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 als ik in de dood het verderf niet
kan vinden en klokken luiden
verdoemenis dan weet mijn oude jas
dat de huid geborgen is in een vals gelaat
patronen liggen stil te wenen tegen
de werkelijkheid waarin ze zijn gelegd, het zwart
overheerst het rectale brein dat van onrust
zich bevuilt met dagen die schrijnend
het lot willen bepalen
toch…
Weer een jaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 162 De klok telt ons leven af
Kunnen we ontsnappen aan het graf
in een wereld zónder tijd?…
geboorte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 174 heupen breder
haar borsten voller
zijn blik wordt dieper
de hare zachter
Het kind maakt alles anders
het belegert je huis met
knuffelkreetjes en zoete geuren
het zuigt je leeg
het knijpt je fijn
het wurmt zich een nestje
tussen vier armen
tussen twee levens
Het kind maakt alles anders
hoe dapper draai je rondjes
op de wijzers van zijn klok…
Touwtrekken
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 63 bij de kraam met
bussen en met ballen gooien
om omver te werpen
aan de touwtjes trekken
en zien
wat er bij het touw trekken
naar boven komt bengelen
tot waar zij staat te turen
naar de toren
achter het venster waar druppels kronkelen als tranen
langs de ruit
en keert zich om
draait met haar
wijsvinger de cijfers van de klok…
Coma
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 268 Stil op 't bed te wachten,
Zie de tijd verstrijkt,
tergend langzaam,
een witte klok, een grijze muur,
secondes tikken verder,
bewijzen ieder uur,
waarin ik verder glijd
Bedrukt voel ik mijn bonzend hoofd,
het bloed vloeit uit mijn oor.
Mijn ledematen zijn verdoofd,
en beweging is verstoord.…
Presentie houdt de tijd niet tegen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 96 Levensdrang drijft voort
langs de wijzers van de klok.
Je voelt die drang bij wind
en regen. Een weervrouw of man
ziet nergens tegen op.
Of het regent op de ruiten.
Of als de zon schijnt
en zijn stralen uitzendt
verderop. Wie aanwezig wil
zijn buiten stelt het beste
van zichzelf voorop.…
Afscheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 295 De wijzers van de klok zijn blijven staan
Zo gaan we onze eigen weg
en zeggen we geen woord.
Waar de warmte uitgedreven is
wordt gezwegen als vermoord.…
Moderne mannen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Voor de klok van s'avonds half zes.
Eigenzinnig moderne mannen
die trots roeren in de vroeger zo
traditionele vrouwenpannen.
Eigenzinnige pottenkokers vaak
beter betaald en gewaardeerd;
hebben de vrouwen weer iets
uit handen genomen waarvoor
dezen slechts vrijwillig
werden geaccepteerd.…
Fantasie
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 134 Het is een paar minuten voor zevenen
ik kan niet wachten tot de klok zeven slaat
en jij zal aanbellen om te blijven logeren
ik verlang al naar je geur, je wapperende haren
het bed heb ik zeer feestelijk opgemaakt
om vooral alvast indruk te maken voor de morgen
want in de nacht zal ik het zelf mogen bewijzen
mijn liefde, mijn hartstocht voor…
Binnenstebuiten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 stemt ons goed gemoed
alsof Corona er niet meer toe doet
we willen rosé, geen associatie met bier
niet meer, nooit weer
want als de lente begint
het mooiste seizoen
als alles als toen
ooit eerder genoten
de lijven ontbloten
met zand overal
zon, zeebad, het zoute nat
mag het schuren
nog eeuwig duren
de lente ontdooit
geen klok…
Teloorgang
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19 Het overkwam een dorp als Arnemuiden Dat vaak verloren ging in zilte golven
Nog hoor je in de klokken als ze luiden Hoe het herrees, maar nooit werd opgedolven
Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen
d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen
Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden
Als Lazaretdorp…
Teloorgang
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 44 Het overkwam een dorp als Arnemuiden Dat vaak verloren ging in zilte golven
Nog hoor je in de klokken als ze luiden Hoe het herrees, maar nooit werd opgedolven
Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen
d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen
Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden
Als Lazaretdorp…