Alle inzendingen over korte termijn geheugen

tussen vergetelheid en het grote niets staat een koffer vol boosheid en verdriet de kunst om haar daar uit te halen uit het sombere, negatieve zoek ik naar verhalen uit de oudheid die ze zich nog feilloos kan herinneren een naam, een gebeurtenis tot de naald weer blijft hangen in dezelfde groef, en ze wederom in herhaling vervalt, bevestig…

Bokkig maar met volle teugen geniet de oude op de haverkist van zijn gebutst geheugen beziet de jeugd die van hem is gegrist. Al dat jonge blad dat hij eens met welbehagen at en blatend heeft beleden: Wat lijkt het kort geleden! Hij gaapt en pist de poten wijd neemt voor de grap een hap van eigen sap. Of is dat uit oude bokken nijd?…

ze ziet boomtoppen die zich geluidloos voor de ramen bewegen ze denkt aan het strand en het zand dat dagen later nog in haar schoenen zat ze hoort de paarden die tot hun knieën in de bagger staan de vrouw voelt de zachte omarming van de tijd het kind dat ze pas geleden was…

Zij voorspellen, verwachten op de korte- en de langere termijn het weer, dat toch zo veranderlijk kan zijn. Zij blikken vooruit met een menselijk gezicht, geven zongarantie zonder enige plicht.…

in mijn geheugen is het net herfst waarin takken praten met bladeren traag in het vergane landschap dat zijn gezicht laat zien in beeld van zwart blad waarin ik verdwijn in een dode vorm van bestaan de noodlottige glans van denken…

Nu ik 't mij weer herinneren kan geniet ik terug met volle teugen, 'k was er uren van in de ban, van dat ene woord: Geheugen!…

Links bij mijn oor is het warm en nat mijn oog dwaalt af valt bij mij weg het asfalt glimt mij tegen storm en regen zijn tot zegen ik ben op weg rondkijkend zie ik boeken kaften op een rij gelezen en vergeten was het heg noch steg luisterend eerst links dan rechts hoorde ik weer stemmen doof zijn, niet begrepen weer iets weg…

Hij bestaat nog de boerderij in mijn geheugen. Ook neven en nichten weten ervan nu is er gras, bomen en een oude man met een boxer. Een plas op de plek waar mijn oma kookte, drollen waar mijn opa rookte... Toch laat ik een traantje als ik daar sta en denk aan opa met zijn roestige spa.…

gedachtes in kroniek summier in uitvoering of toegewijd en nauwkeurig gehaast in nonchalance een register van lotgevallen tegelijk een vergeetboek inkt verbleekt in onleesbaar van loodgrijze pagina’s…

Soms een glimp ontwarend tussen de mistslierten van ‘t geheugen, even is het beeld weer daar, duidelijk en kristalhelder, maar slechts na enkele seconden blijkt alles weer een leugen.…

Laatst ontdekte ik een leugen In mijn werkgeheugen. Ik wist niet wat ik zag, Kon niet zien waar het aan lag, Ik kon me er ook niet op verheugen. De ontdekking van die leugen Zal mij nog lang heugen.…

Compleet met sleutel, pasje en rijbewijs alleen zijn geheugen nog: want DAT zat er niet bij!…

het geheugen is een kneedmachien ze kneed het verleden vervormt het tot een degelijker iets dan het was voordien weet ooit die jou zo bezwarende leugen zo te kneden tot iets wat mogelijk lijkt te deugen vertaalt iets in verzachtende of juist hardere beelden naar het heden zodat het voor jou nu misschien beter of zwaarder te verteren…

Het land is moe van achterklap en leugen Helaas voor Mark: wij hebben wél geheugen…

Als straks uw aanwinst onbedaarlijk huilt, Dan mag het binnen die termijn geruild.…

Kinderen weten de wegen, kort is het geheugen van de trouw. Waar tuimelen de geluiden, waar schildert de zon? Vannacht droomde ik zonder beweging, zonder noten, maar vol muziek. Tederheid kent geen verleden, geen ressentiment, enkel sluiers die openbaren en toedekken, avond en morgen verbinden.…

de mens vindt zichzelf zo groots zo machtig zo krachtig reist naar de Maan en op korte termijn gaan we zeker naar Mars hij kan zoveel en denkt zo groot maar virussen zo klein zullen hem altijd overvallen even de baas zijn ooit hadden we de Spaanse Mexicaanse en de vogelgriep MERS HIV EBOLA SARS ze verborgen de dood in het geniep…

Soms leeft men het leven voor de doelen van de korte termijn. En lijkt het gevangen in zijn eigen dromen te zijn. Speelt het een spel na een onverbiddelijk kortstondig verpozen. Vergetend dat de rozen morgen minder zullen blozen. Ooit rol bepalend in het geheel van een bestemming zoekende vergankelijkheid.…

ik mag hier graag zijn bewust verkozen termijn straf voor tweede lijn nog eens mag hier niet al zing ik schamel mijn lied men wijst af, mijn pijn…

--------------------------------- Opgedragen aan het geweldige team van 'Schmidt Zeevis' Rotterdam, dat op termijn het Vasteland gaat inruilen voor de Rotterdamse Spaansepolder.…

of anders droogte stel je er niet teveel van voor -daarvoor regent het te kort…

GEHEUGEN SPREEK* De waarheid. De waarheid Geen quatsch. Geen leugen Slechts eerlijk spel GEHEUGEN SPREEK Mijn speurtocht.…

Misschien meer aandacht schenken Aan het lange termijn denken.…

Het voelt dat het lijkt of het kan maar vraag niet hoe ten koste van wat op welke termijn wil je er over denken ooit over praten hoe het voelt als we elkaar zouden verwarmen in de kou…

uit het geheugen te slaan een druk op de herhaaltoets de herbeleving dient zich aan: verrot ben ik van binnen…

Op grote stukken van de autowegen Zijn autobanden in het nat verzopen Het onderhoud is niet zo glad verlopen Dus kom je nu enorme kosten tegen Straks wordt, zo heeft men stroefjes toegelicht Het ene met het and´re gat gedicht…

kreukels, krabben, kreeften, lamsoor, zeekraal, garnalen Eiwitten, vitaminen, mineralen De landoogst kon mislukken, het vee ziek en dood Oorlog kon alles vernietigen maar de rivier behoedde voor hongersnood Helaas, het is gedaan met die voedselbron Al wat leeft zit vol gif, vol venijn Corrupte bestuurders keken weg en plegen volksmoord op termijn…

Ongeduld slijt van de toekomst Dagen die weten noch zoeken Die lang kwamen en kort bleven Voortdurend tellen latend Gerust bemeten lijnen tonen Vergeten gelopen sporen Leeg in het beeld vanavond…

Hoe ze ook roepen en graven, hij bezit de gaven, een kunst die hem is aangeboren, liegen … daar wil hij niets over horen. Zijn smoezen zijn al jaren afgekloven, toch moet men hem op zijn woord geloven, tenslotte doet hij zijn “stinkende” best, en stinken doet het … het parlementaire nest. Al jaren weet hij zijn lof te kraaien, steeds weer…

door de rimpelingen van tijd schuimt nostalgie in golven van passage het verleden zwelgt in geuren van kindertijd beelden ooit in tastbaarheid gepresenteerd ingekrast in tijd van geheugen grove sporen van onuitwisbaarheid in strelingen van zwoegen doorzeefd van nostalgische gebaren…