Alle inzendingen over korten

De melkmeid van z'n dromen laat hem slechts kort genieten. Slechts even mag-ie komen aan één van beide tieten. Dan weert de griet de herder. Het zit de vent niet mee. Hij vraagt: 'Mag ik niet verder? Waarom heb jij er twee?' Het antwoord van de griet staat hem maar matig aan. Ze zegt: 'Er is een tiet van koom'n en van gaan.'…

Het leven gaat in sneltreinvaart je beent het soms niet bij. 'k Zou willen dat het even stilstond maar het gaat toch eens voorbij. Je kunt er echt niet aan ontkomen want één keer komt de dag dat het gedaan is met je leven en met je allerlaatste lach. Dan is het ook te laat om dingen recht te zetten. Begin dus in dit leven eens om…

Het leven is te kort, om te lang boos te blijven, om alsmaar ruzie te maken, om oorlog te voeren. Het leven is te kort, voor onzin... Het leven kan te lang zijn, als je niet meer wilt, meer kan, meer moet, tegen elke dag opziet als was het een onbeklimbare berg.…

Twas gstrn al 20 jrn terug Dat men de 1e SMS vrzond Nu strt men dagel. miljrdn rond Zoiets vrmngvldgt zich heel vlug... Dat dit srt wrdgrapjes de rndte deden Lijkt heden ook alwr rg lng geleden…

Ik kan slechts even blijven Je geur is achtergelaten Ik zit hier nu voor jou te schrijven Waar wij ooit met zijn tweeën zaten Een kort verblijf, dat was het zeker Maar daardoor ook niet minder fijn Je laat weer liggen, je aansteker Een herinnering aan ons samenzijn Je liet hem bewust hier achter voor mij Ik gaf jou mijn sigaretten Daarmee…

waar zon en licht je haar blondeerde met zomerse highlights ving achterkant het donkere van schaduw in opgewerkt kort het was altijd een sport om de tegenstellingen te zien passeren als juist lente de confrontatie aan het uitproberen was vooral de lang gebruinde benen gaven aan het kapsel de frivoliteit van het feest van rokjesdag…

ik had mijn handen gevuld dacht met een lach en geduld de wereld te veroveren het ging niet mis er liep helemaal niets verkeerd wij hadden alleen de juiste tools niet geleerd na een korte hype zitten wij nu knijp als zzp ers van het eerste uur zijn wij nog lang niet rijk…

gisteren kwam er zo’n boer met een bruine nee blauwe tuinbroek tussen z’n benen op mijn kleine zus afsjouwen hij vroeg haar weg te gaan op z’n boers zo lekker asociaal zodat mijn zus er uiteraard geen woord van kon verstaan na een bijna tik en wat gescheld van die boer dan met zijn vork bemoeide ik me met die held na mijn uitleg reed…

korte dagen lage zon de uren licht te snel voorbij te vlug verdwaald in winter-lange schaduw te vaak verloren in schimmenspel van nooit vervulde dromen en toch wie durft te dromen en daarvoor gaat zal als vanzelf ontdekken dat zo geluk ontstaat een gezond, gelukkig en droomrijk 2006 toegewenst…

bedevaartstocht Santiago de Compostella route naar je ik en kompostella benodigdheden het zonnetje op de rug met wind eronder zoekend naar de weg blik op oneindig lopen, kilometers vreten tussen soulmate-kompostella`s met i-pots in de oren en haar erover ondersteuning routeplanner adapter en usb kabel tele abonnement…

De veerboot legt aan: snel vliegen aalscholvers weg van hun rustplaats.…

Heel kort en heftig Maar oh wat was het fijn Een bijzonder mens, dat ben je ’t Was goed even bij je te zijn.…

ik hou van het leven ik hou van de zon ik open mijn deuren en val van het balkon…

Ik dacht maar heel even aan jou en de kou van al die jaren die ik in mij zou bewaren sprong open in mijn hart. Als ijsbloemen op de ramen kwamen herinneringen samen. Ik heb een traantje geplengd, het is, als was het in het droge zand, samen met alles van toen verzengd.…

“Het liegen heb ik nog niet afgeleerd En mijn geheugen is behoorlijk kort Misschien dat het nu eens duidelijk wordt Dat in Nederland de leugen regeert” “Ach, ’t is gewoon een vorm van dementie Aldus Pinokkio van Defensie --------------------------------------- …Minister van Middelkoop van Defensieontkende dat hij een interview over de Uruzgan…

Ik schrijf een kort gedicht Het moet niet zwaar zijn, maar licht. De woorden moeten als wolken langs de blauwe lucht varen en met een zucht tot bedaren en stilstand weten te komen.…

Niet de lengte bepaalt de grootte.…

Een wagon, ik herinner mij veel wuivende armen en handen steeds denk ik aan die mensen hun leed, hun tranen het werd hun dood ik leef er mee…

als een naamloze schaduw groeit tussen je sluimeringen door verloren woorden voor het denken over denken ho, tot hiertoe en niet verder in de wind van november merk je, dat wolken zich wringen zonder te weten waarheen weet je minder dan ooit……

Ik ken een vrouw die van de ene dokter naar de andere holde... Met de klacht dat ze niet kon slapen omdat er een kikker in haar buik rondsprong. Als zij 's nachts in bed lag begon de kikker rond te springen in haar buik. De doktoren probeerden haar uit te leggen dat een levende kikvors niet in haar buik kon leven dat de maagsappen hem zouden…

'Op schaatsgebied ben ik een kei,' dacht de crack, 'welk een hulde treft mij!' Op het ijzer ging 't snel en hij voelde zich wel, maar het goud ging z'n neus toch voorbij.…

Ze was voor hem beslist geen zegen: hij heeft slechts kort, doch levenslang in bed gelegen.…

ja we worden ouder zeg ik telkens als de nacht zijn vrucht werpt en ik hongerig het gezalfde tot me neem de dood leidt terug en spreekt de tijd tegen, de tijd die alsmaar kort er is geen wetenschap in deze allure van een plaatstalen aarde soms ben ik zwak en mompel een gebed, maar het is niet waar dat de hemel splijt voor onvolkomenheden…

Het was prachtig Alleen kort en krachtig Toen het gebeurde Werd het haar te machtig. Het was wat ze had verwacht van haar eerste huwelijksnacht.…

mensen kruipen weg in jassen grauw en grijs hun kleding ze sjokken in hun tredmolen van werken en van sleur zo kort de donkere dagen energiepeil staat op nul waar zijn de zonnebloemen de onbezorgde zomerdagen ?…

in rode schijn gevangen door de lage zon tonen bladeren hun afscheidsgloed doen zich een laatste maal tegoed aan licht en warmte in dit teer moment kort voor de val geeft herfst zijn stervensgroet…

(voor M. Vasalis) Je maakte je gedichten in grote afzondering, omdat je de banale wereld schuwde, waar men gewoon is om diamanten voor gruis te verslijten. Als kinderpsychiater hielp je vele mensen in de kwetsbaarste periode van hun levens, want je erkende dat ook jouw kindertijd gefaald heeft. De jaloerse barbaren gunde je geen houvast…

Rusteloos voortbewogen water kent geen moment geduld. De ware beweegredenen blijven in nevelen gehuld. In de bocht van de rivier, in de luwte van de stroom, komen golven tot rust, beweegt het water sloom. Hoe kalm zij hier ook is, de rivier is te breed voor mij. De drang naar zee onstuitbaar en water trekt aan het oog voorbij.…

Een regel met wel zeven jamben schrikt me danig af; Omdat ik weinig zin heb om een lang sonnet te schrijven, probeer ik met veel moeite aan de korte kant te blijven. Een schrijfsel van een grote oppervlakte vind ik maf. Ik weet, dat ik maar weinig energie verspillen kan en daarom maak ik hier een héél klein snelsonnetje van.…

Tegen ziekte al lang niet Meer verzekerd zijn - De benauwdheid neemt toe En wordt al bijna Spaans Lang leve ons aanbeden private systeem Ons eigen Kort Amerikaans Inspiratie: Jan Wolkers, Kort Amerikaans, 1963…