Alle inzendingen over korter

We moeten onze natie maar eens pushen om zuiniger en korter te gaan douchen, men kan aan mijn gedrag een voorbeeld nemen. Ik vul mijn bad gewoon nog met plezier, maar stap er alweer uit na een kwartier.…

Gebukt onder zijn taken en zijn plichten Krijgt de docent de geniale raad Dat hij veel korter op vakantie gaat, Hetgeen beslist zijn werkdruk zal verlichten. En om die druk nog verder te verlagen Werkt hij voortaan ook alle zeven dagen.…

De dagen en de frieten worden korter De zomer gaat al bijna van ons heen Precies als Laura, want ze mag alleen Dan ga je je toch afvragen: wat schort er Aan wat voor 14 jaar te groot kan zijn En wat juist groot móet zijn, is dan weer klein…

Gebukt onder zijn taken en zijn plichten Krijgt de docent de geniale raad Dat hij veel korter op vakantie gaat, Hetgeen beslist zijn werkdruk zal verlichten. En om die druk nog verder te verlagen Werkt hij voortaan ook alle zeven dagen.…

Bij kilte, geen kachel aan, maar sokken, bij dorst geen limonade maar water, bij een verplicht verjaarsfeest vraagt ze zich af, wat in vredesnaam te geven, want alles wat extra wordt uitgegeven, moet er korter worden gedoucht maar, de crisis is voorbij?!…

weeg de woorden langer ween de stiltes korter woedend ongeloof en wranger dicht lang niet zo als Gorter droom de dagen lichter drink de nachten zwaarder dronken ongeluk en dichter wees mijn engelbewaarder…

Gehaast werden mijn dagen langer, mijn nachten korter Is dit alles echter wel de moeite waard? Het antwoord......Laat het me bespaard.…

Ach, waarom duurt, zo denk ik als supporter, Zo'n wedstrijd ook niet één minuutje korter?…

de dagen weer korter, binnen rekken de kaarsen hun vlam naar de sterren buiten scharrelt een vogel als teken van leven. als wanhoop gelijk loopt met het donker zie ik, bij toeval, aan de voet van de wilg groen sprieten van bollen.…

Zij plukt het eerste uur van die dag en schikt tijd in nog te doen en nog te laten het lijstje, steeds korter verhaalt van ooit en nooit wanneer zij rode en witte rozen met een prachtig lint samenbindt schrijft de laatste regel zichzelf…

de ruimte die je mij gaf om me in te laten groeien lijkt kleiner dan tevoren daar er grenzen zijn opgeworpen hoge muren stagneren de ontwikkeling langzamerhand word ik opgeslokt door de schaduw die geduldig lacht mijn dagen die almaar korter worden ik wacht tevergeefs…

Zij denkt -want zij wil winnen, zij is sporter- : “Ach, was die race maar honderd meter korter.”…

Door te bidden kom je in het midden van je binnenste midden van je werkelijke wezen en bestaan en mag je even of langer je laten gaan voel maar je kracht naar kruis dan voel je dan doel je dan ga je dan kan je door die innerlijke stilte het geweld van de wereld voor korter of langer... weer aan.…

ik grasduinde in groen met paardenbloem en madelief zag hemel waarin wolkjes warmte schreven wat vlinders in loom fladderen alsof de vleugels kleefden een herinnering aan zomers die ik ooit binnenging onveranderd alleen het gras was korter of ben ik zelf nu anders…

des te korter de toekomst des te belangrijker elk nog resterend uur!…

wegen lijken langer gedachtengangen korter doorkruist toeval het stille zijn waar aarde zwarter kleurt en spelonken onheilspellender klinken dan te voor speelt de zon tikkertje met groene bladeren waarop druppels zich gewillig laten vangen…

van rimpels opgehoogde wallen onder ogen zien het zicht vervagend grijze strepen wolken gouden haren trekken draden door de tijd die steeds korter…

Zij sprak: het nadeel van ouder worden is, dat je tijd op aarde steeds korter wordt, het voordeel van ouder worden is; dat we alles wel zo'n beetje meegemaakt en gezien hebben! Hij sprak: ik zie de voor- en nadelen eveneens, maar kan niet lang genoeg op aarde verkeren om het mee te maken, want het is altijd te kort!…

Wat is er nu in uw program gevaren Foei, christendemocraten, ongepast! Met zoiets jaagt u kiezers op de kast De huidige WW verbeurd verklaren Was het begeerte of Coronagekte Waardoor men zijn compassiespier verrekte?…

ooit was de dolfijn een landdier het wandelde rond en haalde adem onder druk van de weersomstandigheden werd de dolfijn in luttele millennia richting het water gedreven de eens volgroeide poten werden korter en korter tot ze nagenoeg verdwenen wat de dolfijn aan het bestaan op het droge overhield waren de longen evolutionair gezien is dat raar…

Terwijl de herfst reeds volop knaagt aan de bleke natte zomer denk ik aan de lucht zo helder dat het blauw pijn doet aan de ogen aan een warme zon in plaats van steeds kortere grijzige dagen die definitief de zomer troosteloos uitluiden ben nog niet aan donker toe…

Wat kan nu weg wat moet blijven wat mist het hoofd raakt het hart of is pas over een aantal jaren afgesloten om dan te verdwijnen Fragmenten van ver en dichtbij verleden gaan door handen stuk voor stuk blijven korter of langer hangen in een moeizaam proces dat opruimen heet…

We kunnen het niet langer bij een ander zoeken dat voel ik in de leegte bemerk ik in dat wat men niet ziet van het ontheemde wolkenland het gebroken hart en het verdriet een kleinere wereld zal voorbijgaan minuscuul heelal in het vergeten verwelken zal de mooiste bloem nu nachten korter duren in het berggebied van dromenland.…

ik haal de herfst van je gezicht die in draden korter licht je raken in de vroege morgen schep wat pas gevallen dauw van een kleurrijk blad voor een koel lippen bad het vogelkoor zingt nog wat traag het wakker worden uit beschutte plaatsen steeds later komt de dag op gang een snelle kus op je nog warme wang…

verkrampen ze en scheuren dat wat ik als kwetsbaar zag ze graaien buiten zinnen met nagels in mijn geest wat heel voorzichtig was geheeld blijkt nooit echt dicht te zijn geweest ik gil de werkelijkheid te hulp jank badend in mijn zweet verbijsterd tast ik naar herinneringen die ik door angst nooit meer vergeet de nachten droom ik korter…

wij verpakken de dag met ijs en zonnebrand nemen resten schelpen en zand mee van het strand wuiven nog even naar de warm lome zee die eb krabbelt onder een laagvliegende meeuw nog is er geen besef van langzaam korter dromende dagen getinte mensen die met lichte ogen steeds weer meer van hetzelfde vragen nog niet wetend dat dit…

Gevoelloos sta ik stil bij mijn leven, het lijkt korter dan zo even.…

Het prepensioen komt onder druk te staan Want zij die zich jong van hun baan ontdeden Zijn meestal al vroegtijdig uitgetreden Dan heeft de ouder dom zijn werk gedaan Wie tot hij er bij neer valt dus blijft werken Houdt alle kosten mooi binnen de perken…

Een jaar nu is moeder dood Haar kist onder de bloemenzee van toen Gaat nog zo vaak open Soms korter dan een ogenblik Soms meer dan een kwartier Moeder geeft 'r gedachten prijs & bloot Ik stel haar 'n vraag Het antwoord op haar dunne lippen Immer zegt ze: ik ben hier Dat is na een jaar geruststellend.…

zullen dagen lengen wanneer de zomer een regenjas draagt worden nachten korter wanneer ogen niet omzien naar uren die tussen zon en maan verbleken luiden klokken de lauden in of worden korte metten gemaakt met lofzangen en psalmen wanneer in het raamkozijn schaduwvleugels worden gestreken…