Alle inzendingen over krenken

' 'K wou door de zalen van mijn geest je leiden, Gestaltenrijk van voelen en van denken; Die kunst en kennis zocht, wilde ik verblijden Met kennis en met kunst, mijn gastgeschenken: Jij zag alleen 't verdriet; met medelijden Ging jij, een vrouw, me in 't diepste wezen krenken.…

snel Sinterklaas in de klas tekeningen en ballonnen zij hangen nu op de verkeerde plaats Miljoenen kinderen leuk op school Die gedachte is nu met voeten getreden Volledig bedekt met een pikzwart aureool en is het woord "veilig" nu omstreden Geen woord van troost is te bedenken bij zo een onzinnige gruweldaad Om de ziel van een kind te krenken…

soms kom je bij een moment, dat je geen keuzes durft te maken, dat je onzeker bent, een moment waaruit je moet ontwaken, je bent bang voor die ene foute uitkomst, maar wanneer je er goed over na gaat denken, is niks doen nog wel het domst en ben je alleen maar jezelf aan het krenken, angst voor afwijzing is zonde van je tijd, wanneer je…

Ik weet, er zijn ook taxonomen Die jou niet zien als een insect Iedereen kan wel bedenken Dat zoiets je ego nekt Misschien verstoor ik mooie dromen Ik zeg je wat de waarheid is Niet bedoeld om jou te krenken Maar je bent ook geen echte vis Lepisma Saccharina Is op zich een fraaie naam Terwijl ik echter stil sta Bij jouw toch minimale…

O weiger niet uw liefde mij te schenken, Word mijne vrouw; Ik zweer het u, 'k zal nooit mijn minne krenken. 'k Blijf u getrouw, O ja, 'k blijf u getrouw!’ Zijn lief gelaat en minnelijke lonken Bekoorden mij. En vrolijk heb ik hem mijn hart geschonken, Mijn al was hij. Maar nu, och God!…

ach, ik doe maar wat volg mij, pak mijn hand ik maak je weer gelukkig verlies je eigenwijs verstand nee, vluchten doe ik niet ik spring weer over hekjes die daar in het groene veld of huppel langs de vliet alles kan ik bedenken ik ben zo vrolijk vandaag en wil niemand krenken ik zing over de witte wolken de vogels in de lucht o…

Terwijl ook Bos zijn best deed haar tot op het bot te krenken wij schijnen hier gewoon niet buitenlands te WILLEN denken Nu moet ze voor 1 Dollar slechts het hele jaar gaan werken en waar blijft nu de NOVIB, Amnesty, waar zijn de kerken ? Er mag geen mens bij deze rampspoed achterover leunen Dus stort op giro 666 om Evelien te steunen…

genieten Geef mij een auto en ik zal er mee rijden Mijn vrouw en kind ermee verblijden Geef mij een homecinema met een tv Daar maak je mij gelukkig mee Geef mij een computer en wat is er nog meer LAAT mij het hebben, ik leef maar één keer Laat mij niet de wereld zien Laat mij vooral niet moeten denken Hoe de mensen elkander voortdurend krenken…

op een dag was hij boven het rozenbed aan het vliegen en keek nauwlettend welke ’n roosje hij nu zou kiezen aan wie zou hij zijn ware liefde kunnen schenken en hopen dat ze hem niet meer zou krenken.…

ruk de huid van jouw lijf en toon je geheel nakend aan mij opdat men gevoel kan zien waar ik in jouw hart verblijf durf je de geest te strippen te ontdoen van denken, denken en zoveel doodse wenken je hebt natuurlijk angst dat ik of wie dan ook je ziel zal krenken o. ik zie het al de winter bedekt het zicht warmte wordt buiten gesloten…

De god die wij ons rechtvaardig denken, zal geen van zijn eigen kinderen krenken. Want kinderen zijn zij allemaal. Kinderen uit één hand. Kinderen levenslang op de vlucht voor wat vrijheid na de brand. De God die hen het leven toebedeelt in onvoorziene geschenken; laat niet toe dat wij ons meester over hen denken.…

In het geniep slechts mag men krenken, Maar niet een facie ranslen dat het knalt, Alleen omdat die trek mij niet bevalt. Iemand mishandlen zonder reden Getuigt van tuchteloze zeden. Ik wil niet in die smalle huizen wonen, Die Lelijkheid in steden en in dorpen Bij duizendtallen heeft geworpen...…

wie zal ons krenken Als Gij de dood ten dode zendt? Gij laat aards heerlijkheid tot scherven Door aards opstandelingen slaan, En moeten wij ook met hen sterven, Wij zullen niet met hen vergaan. Heer, hoor! sta op! en kom ter neder!…

Hier streden wij voor 't recht om vrij te denken, Wij staan er pal voor noch tot aan de dood: Wie waagt het dan een dapper volk te krenken; Al zijn wij klein, dit zelfgevoel maakt groot.…

Ze willen mij slecht laten denken… Door mij de hele dag te blijven krenken. Zelfs als ik wil slapen blijven ze doorgaan… Ik kan ondertussen nauwelijks meer op mijn benen staan. Heen en weer tussen bed en bureau… Kom ik op een steeds lager niveau.…

Ik lach om ‘t lot en al zijn grillen Thans nog als ik aan d’engel denk: Ja ‘k voel dan nog mijn harte trillen, Wat euvel ook mijn lichaam krenk’. ‘k Vergeet dan zelfs mijn grijze haren, En d’afstand van mijn blijde jeugd, Het bloed rolt frisser door mijn aren, Als dit en dat mij weder heugt.…

: ‘'k Zal, opdat ze uw eer niet krenken, Ook de blijde welkomst schenken, Die gij maandag geven moet. Grietje, want zo is de naam Van mijn naaivrouw, had gesproken, Van dan chocola te koken: O, Wat is die vrouw bekwaam! Ik was werelds opgeschikt, Met mijn beste zondags pakje.…

samen de schepping dragen ik ben met jullie, totdat we de eeuwigheid verstaan GLORIA als ik juich met verdorde takken zwaaiend naar mijn Oorsprong als gedwongen naar nog enig houvast doch wegdrijvend naar afgestorven wakken ik kan niet meer zuiver denken al zegt mijn hart zie op naar de Heer en over liefde roepen en niet krenken…

'k Heb weinig tijd tot denken, En 'k denk dan ook niet hard, Wie 't hoofd zich dreigt te krenken Wordt licht in 't werk verward; Als ik maar goed de adressen spel, En accuraat mijn centen tel, En 'k op mijn post ben voor het sein Bij d' aankomst van den trein. Somtijds kan ik het helpen?…