125 resultaten.
In krochten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 111 Tijd zegt mij in niet mis te
verstane woorden dat ik
terwijl de nacht mij aanmoedigt
mij zeer onverstoorbaar
Hoewel uren voortschrijden
niet echt zeker van de tijd
zeer gedachteloos. Hersen-
spinsels negeer ik, daar
slechts tijd de toekomst bepaalt
Geen gedoe aangaande dood
de schim die zich onderhuids
inwendig zich bevindt
Wie weet…
krocht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 91 Zijn hoofd is een krocht
een kille donkere vergeetput
waar hij verblijven moet
tot het denken finaal
verdampt of versteent.
Grijs en grauw is de doolhof
waarin zijn gedachten
eindeloos stuiterend
rondjes draaien.…
gedachten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 in de donkere krochten van mijn gedachten
man man wat lul ik weer slap
't is alsof je het zou verwachten
maar het komt toch als een donderklap
Ergens in de donkere krochten van mijn gedachten
de waarheid diep verscholen
ligt de oorzaak van al mijn maagklachten
rust.... wordt aanbevolen…
In de krochten van mijn geest
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 Wat ligt nu nog onaangeboord
In de krochten van mijn geest
Een herinnering die mij bekoort
Waarvoor vrees ik het meest
Wordt daardoor mijn rust verstoord
Of blijf ik onbevreesd
Vroeger heb ik eens gehoord
Was het leven één groot feest.…
Uit krochten en spelonken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 166 streel het vlees
jaag de geest uit
krochten en spelonken
zij is te lang
alleen geweest in zalen
waar de ratio zonder warmte feest
bindt geen emoties meer
maar separeert in de
ivoren torens van weleer
streel het vlees voel
passie komen overheersend
uit de onderdrukte dromen
speel het beest
geniet maar instinctief
van wat de schepping…
roos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 na krocht vrijwaart van
zonden die mijn ik nog zal begaan…
Ga...
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 396 Verdwijn in de leegte
Waar niemand jou zal vinden
Verberg je niet in
De krochten van mijn geest
Maar vertrek,
Vertrek uit mijn gedachten
Overmand door kristallen tranen
Die mijn vrijbrief kunnen betalen…
Donker
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 386 Als het donker pijn doet aan je ogen,
Als het licht enkel leeft in de krochten van je ziel,
Neem dan mijn doornenhand,
Waterbloed zal stromen,
En laaf je aan mijn verleden,
Omarmd door mijn engelen,
Versier je met mijn demonen.…
Ingekeerd
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 305 Afdalend langs het pad der tranen
Naar duistere krochten van mijn geest
Sta ik weldra verankerd in sompige aarde
Die eens voor mijn daden droog geweest
Zoekend vind ik niet die reinheid
Het smetteloze in mijn bestaan…
simpel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 wringen in bochten
duistere krochten
tierelantijnend
soms wegkwijnend
kreunend, steunend
een brevet naar onvermogen
woordenbrij, onvertogen
neen, da's niks voor mij
ik houd het
liever simpel…
Tegen de zwaartekracht in
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 91 Terwijl mijn gemoed
Zich zichtbaar verzwaart
Tot in de diepste
Krochten van mijn ziel
Word ik opgetild door jou,
Klein pluisje, dat
Tegen de zwaartekracht in
Zichzelf verhoogt, en zich
Moeiteloos een weg
Naar de hemel baant…
Avondgebed
gedicht
5.0 met 2 stemmen 1.027 Mijn ziel zit in een krocht van mijn gelaat
en wil aan God dan wel, dan niet raken.
Zij heeft het nog niet niet uitgezocht.
Die dieren hebben nog nooit een lamp gekocht.…
DUBBELGANGERS
snelsonnet
2.0 met 31 stemmen 2.066 De Irakese draak met zeven koppen
die zich verschuilt in onderaardse krochten
wordt door St. George met heldenmoed bevochten.
Diens drieste overmoed is niet te stoppen.
Maar als een kat die negen levens heeft
weet je toch nooit of hij het overleeft.…
Zacht
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 985 In de donkere krochten van de
metrogrot
mensen over elkaar heen
struikelend daar
tussenin
een vrouw
met bruine strengels
haar
en witte schoenen
met blauwe
veters
een vuilnisbelt van geluiden
over haar heen
gestort
toen ze plots
'zacht' zei.…
In zich begraven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Naar binnen gekeerd
Toen de druk te
Hoog was geworden,
Te zwaar ook vooral,
Geen uiting naar
Buiten meer die nog
Redding kon bieden
Het ik dat reddeloos
Verloren leek
En ging schuilen in
De krochten van wat
Stoffelijke resten
Genoemd worden - ik
In mijzelf begraven…
Hart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 Regelmatig
Zoals het hoort
Het vers vlees dat
ligt verscholen
in de krochten
dichtbij de ziel
dat ongevraagd
de toestemming
geheel ontbeert
Stilte werd juist
op dat moment
zonder permis-
sie, ongevraagd
veel te snel, te
hoog, opgevoerd…
Gretig omarmd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 203 Door de dood
Reeds gretig omarmd
In de krochten
Van deze orkaan
Kwam jij uit
Het niets
Zo maar naast mij staan
Verrassend op
Mijn weg gekomen
Jouw blik, jouw lach
Voor mij het begin
Van mijn nieuwe dag
Dank zij jou ga ik
Mijn nieuwe leven in…
Fuck you to Facebook, hello to Ello?
snelsonnet
2.0 met 3 stemmen 251 Veel mensen willen nu van Facebook af
Ze zoeken naar wat anders en sindsdien is
Er ruimte voor ‘n Ello, Tzu of Seen.Is
Uit krochten waar geen mens zich eerst begaf
Omdat ze toen hun heil bij Facebook zochten
En als vanzelf hun ziel daaraan verkochten…
Trouw zonder T
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 265 Liefde soms niet te peilen
vanuit de krochten van mijn
herstelde hart
Jij weet dat ik van jóu hou
Omgekeerd is dit net zo
Niemand is perfect en
ik ben dat zeker niet
'k Weet echter wel dat
TROUW zonder T
heel erg zwart wordt...!…
Een vorm van zwijgen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Regels die als
Vanzelf opwellen
Uit de diepste
Krochten van
Mijn ziel -
Die uiting geven
Aan wat er werkelijk
In mij omgaat -
Maar als ik
Mijn eigen verzen
Teruglees merk
Ik dat ik tussen
De versregels door
Ook heel veel
Dat er wel was,
Wel is, en altijd
Zijn zal,
Verzwegen heb -
Poezie is, merk ik,
Voor mij…
aankomst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 98 geen weeklacht
toen ze afdaalden
naar het diepe water
een litanie slechts
van monotoon
zacht geprevel
een offerande
aan de zwarte hemel
water van de dood
geen weeklacht
in de wildernis
toen bomen braken
een ritueel slechts
van buigend barsten
naar het diepe water
toen ze afdaalden
naar de krochten
van hun ziel…
Ontzet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 186 In de krochten van je ziel
Door leed en pijn verhard
Woelen onrustig je geheimen
Verduisteren je bloedend hart
Het harnas verroest door tranen
Sijpelt het verdriet door de muur
Je vesting zal snel vallen
En verteren door het vuur
Het vuur van je verlangen
Dat iemand je echt kent
Die je dan zal omarmen
Om wie je werkelijk bent…
Ziel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 89 Met iedere geschreven zin
ontbloot ik een deel mijn leven
ik ben een mens die eens diep viel
en nu op zoek is naar zijn ziel
ik voer op de wildste oceanen
in iedere uithoek van de aardbol
heb ik gezocht
In iedere bergspelonk, de diepste krocht
ik heb mij dus naar het schrijven gekeerd
daarin vind ik haar zeker
alleen wat verweerd.…
Kompel
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 953 af te dalen in het
krocht van jouw venijn
zou om onverteerde
eigen woede zijn
mijn zwarte goud
weet zich elders zoek
kleurloos fluitend asemnood
keert het rode doek
kompel ga alleen
dit licht blijft aan
hoewel van gelijk verbond
ik zal elders graven gaan…
Uit de diepte
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 231 Door de dood
Reeds gretig omarmd
In de krochten
Van deze orkaan
Kwam jij Goddank
Uit het niets
Zo maar naast mij staan
Verrassend -
Op mijn weg gekomen
Door jouw snoet,
Jouw glunder, mijn
Secundaire therapie
Medicamenteus protocol
Onmiskenbaar aangevuld
Vanuit het oude leven
Toch mijn nieuwe
Binnen durven gaan…
frons
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 149 De frons
Zit in ieder kind
Blijft bij je
Bij iedere omkering van de wind
de wind waait elke dag
Zacht of hard
En in hoeverre je draaien mag
Mag mee laveren
In de golven
De frons
Is er bij de bochten
De diepere krochten
Bij de verwondering over het ontdekte
Het ik, het ons
De verhoudingen
De spiegelingen
In het ik en het ons
Dat is de…
De spiegel stukgeslagen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 754 bezocht de krochten
van mijn geest
had iemand die me leidde
samen zagen we de beelden
langzaam in verglijden
hoopten dat het was geweest
maar haakte aan
bestaande scherpe kanten
ze verwondden me in flanken
dacht de spiegel
stukgeslagen maar steeds
zie ik mijn beeld opdagen
die eigenwijze kop
alleen met jou voelt leven
niet meer…
Echoden hun zelfkant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 het machtige koor
zong met bazuinen
een bloedstollende finale
maar in krochten
en spelonken dansten
dissonanten al hun valse toon
in het verwaaien
verdraaide de harmonie
woorden klonken niet meer synchroon
echoden hun zelfkant
zonder de glitter en glamour
van kerk en orkest
zij hebben de deuren geopend
de elitaire veste verlaten…
Aan wie seizoenen ook horen kan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 In mij zwelt de herfstwind aan
en fluit aardse kleuren,
door de krochten en kieren
van dit alles hier.
Zij weerkaatst schraal
van gleuven,
om golvend neer te gaan.
Het stormt in mij, maar vederzacht
resoneert het rood,
hoor je de kracht,
van noten, guur gestreden,
in de tragiek van
toon verslijten?…
Monsterlijk
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 1.591 Uit de krochten van het fatsoen,
de spelonken der braafheid,
komt het tevoorschijn,
dat monsterlijke beest.
Met steeds meer lef,
steeds meer openheid,
rekruteert het vooral
de zwakken van geest.
Weg dat negativisme!
Weg dat onderbuikgevoel!
Vat die valse duivel
bij zijn horens beet.…