Netgedichten

netgedicht (nr. 55.503):

krocht

Zijn hoofd is een krocht
een kille donkere vergeetput
waar hij verblijven moet
tot het denken finaal
verdampt of versteent.

Grijs en grauw is de doolhof
waarin zijn gedachten
eindeloos stuiterend
rondjes draaien.

Met beverige vingers tast hij
langs kale muren naar
enig houvast,
een illusie van herinnering
misschien,
die de voosheid van zijn leven
een zweem van zin geeft

Soms hoort hij voetstappen
of stemmen
die hol galmen in de verte.
Maar niemand komt
hij is een afgeschreven mens:
zelfs de dood is hem vergeten

Schrijver: marcel bulckaert, 10 mei 2015

Geplaatst in de categorie: mystiek

doortocht

waanzin

uitzichtloosheid

4.0 met 4 stemmen

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: marcel bulckaert
Datum:: 11 mei 2015; Dank je Marije. Wordt het woord vergeetput (oubliette) in Nederland niet gebruikt? Hier in België en in Frankrijk vind je ze in vele kastelen. Een bekende (en zeer beklemmende) was die in de Parijse Bastille.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 11 mei 2015; Bij het lezen van je gedicht verdwijn ik even mee in de sfeer van duistere krochten. ' Vergeetput ' mooi woord dat tot de verbeelding spreekt.
Een prachtig gedicht!

Geef je reactie op deze inzending: