Alle inzendingen over kruid

Niet blond kastanje nota bene merk dat wel een mix van kruiden haar twee oogjes lijken vuur twee vonkjes die fel dansen…

't Oog omhoog, het hart naar boven! Hier beneden is het niet. Ras doet de vreugd der aarde ons treuren; Broos is de vriendschap, wuft de min; De roos derft eens haar schoonste kleuren, De zoetste honing Thymus geuren - Het Hemelrijk heeft waarheid in. De zon gaat op en daalt ter kimmen; 't Goud boeit niet eeuwig ziel en zin…

‘Krijgt u mijn mailtjes niet? Pjisnica Ercobim Houdt u toch op mij te Spammen, en vlug! Ik word niet goed van uw Olifantshuidigheid. Waar blijft uw antwoord-mail? Nooit mailt u terug!’…

de voorposten van haar verlangen verlaten als eersten het huis tussen morgen en dageraad het contact te krampachtig de onderhandelingen kil en stuurloos ik verborg me in de gordijnen strooide woorden zonder kloof te dichten nu drink ik op mijn eentje de wijn die ik gekocht heb voor tweeën verloren de voeling met mijn golflengte en mijn…

behoedzaam zet mijn voet zich neer tussen koraal en schelpen ik volg de waterlijn voel de warmte van de zee de flauwe streling van de wind langzaam ga ik verder voel de vrijheid en loop zo mijn gedachten in…

ik dans achter mijn voeten aan felle kleuren voeden het verlangen naar warmte naar het trillen van hete lucht boven zondoorstoofde aarde nog even intomen mijn dorst zeker komt hierna de zomer…

groene lijnen golven hitte trilt boven de sawa's het geluid van een enkele bromfiets zoemende vleugels murmelend water wind ruist rondom in de verte klanken van de gamelan flarden zang stilte geluk…

traag wiekklapt de witte vogel door de lome tropenlucht nog niet wetend waar te gaan zijn ogen scherp beweging wordt gezien hij duikt natuur gaat zijn gang laat enkel sporen na eens klaar zijn blik in het rond weer kiezen uit alle richtingen zoals de witte vogel zich vrij voelt om te gaan zo voel ik mij…

niet geworteld in het land dat ik bemin ben ik doordrenkt met verlangen verlangen naar het leven er geproefd mij lavend aan de warmte verlangend naar de mensen mij dragend als was ik een zuster doorheen mijn lichaam verlangen naar dat land van smaragd het land dat ik bemin…

papa vertel verhalen van toen van de oorlog in Indië toen jij nog was heb ik ze niet gehoord want stil bleef jij ver weg moest je gaan om te vechten en wist je jouw kant de goede nu lees ik en weet te laat nu nooit meer zal ik horen jouw stem met verhalen van de oorlog in Indië…

drijvend op het water met niets dan de golven zacht wiegend het smalle hout gespannen lijn doorklieft het blauw duikt onder geduld beloond zilver spartelt vandaag genoeg te eten…

mijn voeten vinden stevigheid op warme grond voorbij alweer de tijd van ongeduldig wachten houd in mijn adem en verzink in mijn gedachten hier is het waar ik mijn bestemming vond nu werpt de zon haar stille stralen in het rond 'k voel de geschiedenis en denk aan alle krachten die deze grond verwondden en een broze vrede brachten proef hier…

ik kan de werkelijkheid zo raken hoef niet eens een lange arm te maken waar verleden door mijn vingers glijdt raak ik langzaamaan mijn wortels kwijt nog opent de dag met zon in een weidse polder maar wind vlaagt scherpe kruiden waar rust en stilte heersten lopen nu jong en oud in exotisch lange drachten hun avondwachten luidruchtig…

of arm dan is er gips of een spalk ook een mitella bij de hand zelfs een stoma lijkt alweer geaccepteerd,ja lijkt alweer dat zeg ik erbij heel veel artsen zijn er voor diverse operaties maar dreigt het geheugen uit te vallen worden we weer kind vergeten we wie we zijn en herkennen we zelfs onze naasten niet meer daar is nog geen kruid…

wij hebben ons de wereld toegeëigend zonder enig concept er bomen struiken en planten naar eigen vorm en smaak neergezet met monoculturen en misoogst als resultaat is de natuur kapot gemaakt wij dachten hoogmoedig als god schepper te zijn maar leven parasiterend als woekerend kruid in een totaal misvormde variant van het aards…

Zinloos geweld perst de dagen en nachten tot bittere sappen. Lentedag gevuld, luidt de sneeuwklokjes uit, ook in goed en kwaad. Op de snaren van het tijdsbeeld, vibreert de rusteloze waarheid. Kinderen weven hun dromen, waarover vele mensen lopen. Religie wentelt zich in tranen, haalt netten op, mazen ruim gemeten. Geluk…

Hoe bitter smaakt kruid Meer dan één oorlogswinter Ruim honderd jaar lang…

een fraai veld vol gras wat kruiden op het menu rasechte schrokop…

Vlak naast de kruiden staan rijen specerijen - nooit grijpt ze mis.…

Mij spreekt de blomme een tale, Mij is het kruid beleefd, Mij groet het altemale, Dat God geschapen heeft!…

Hij raakte verslingerd aan het bevrijdende hiernamaals,waar hij zelf geen kruid voor had,dan zelf voor kruid te dienen,voor volop bloeiende,stervende plant. Dit beklemmende gesticht van valse woorden en bloedverraad ligt goddank achter hem.…

Daarbuiten was herfst een mengsel van kruiden iets van rozijnen een rode wijn het kon onmogelijk een geur van nog zomer zijn…

Witbevroren, roodgegloeid, Heeft de steen het koud noch warm; Als het fijngevoelig kruid (Dat maar altoos kiemt en spruit) Rilt of schroeit. Van de zoele hemelboog Regent het op plant en steen: 't Kruid schiet uit in bloesemblad, Maar de steen wordt enkel... nat...…

ze liepen naakt in de weide van de geurige kruiden met de zon van de zomer op het gras als tapijt. ’t zag vannacht twee mensen dromen dromen, en jij was er bij. je wou naakt in de weide lopen van de geurige kruiden en in de rivier duiken, die met de zilveren vissen.…

novemberluchten zuchten over grijsheid en verval, toch is leven overal.…

Wat baat de bloei van een thee-roos bij de geur van dit bitter kruid? Elk andere bloem is broos en bladert uit. Alleen de doods-gedachte bloeit onsterfelijk in het knoopsgat van een zwarte jas en op het wit satijn der bruid.…

Rode stengel geel gewaad een kwetsbaar leven in het zand door wat de mens daar laat belaagd ook door mijn hand laat het zijn blaadjes gaan wat ik hier pluk is wat hier staat een kruid met welke naam…

er kruipt papier door de tuin kleine strookjes uitleg met plastiek omgeven tegen het regenweer het hek staat scheef en onverschillig voor de slang die zich rond haar spijlen als een hitsig touw drapeert het zijn immers de mensen de kleine mensen die hij tegenhoudt in de kruidtuin een komen en gaan van nieuwsgierige leuters blijft…

iets te weten wat een kattenstaart er liet ze zocht wat monnikskap bijeen en wolfsmelk om te koken en arseen nog voor de smaak waar niemand later iets van ziet Ze stond als eerste voor het altaar met haar bruidsboeket naar voren voor de zeventiende keer alleen haar prins die zag het niet dat zij echt zielsveel van hem hield maar ook van kruiden…

1. uzenartui de slagersvrouw koopt kruid op een plein zonder straat waar de chinees tuzemak verkoopt maar geen chinees praat kinderkopjes onder kleuren van huizen en een gele kerk een ijsje moest eventjes gebeuren schaapjeswolken aan het zwerk ...…