Alle inzendingen over landhuis aan de Vech

Ik wil Jort Kelder ook wel in zijn tv-show de mooiste plekjes van mijn landhuis laten zien en champagne met hem drinken. Ik wil ook wel een plezierjacht voor de deur en een op maat geknipte, Franse tuin met hier en daar peperdure tuinbeelden.…

grint, toen lééfde 't huis, en op de bevolkte stroom wiegden de schepen, die blankzeilig gleden vredig van gang, naar 't schatrijk amsterdam nu droomt 't landhuis zijn eeuw'gen droom van eind'loos heimwee naar die langvervlogen, glorievolle tijd, die nimmer wederkwam…

Groen Links gaat onverwacht dus toch akkoord In Kunduz te gaan vech..eh sorry trainen De leden zitten met gekromde tenen Maar Rutte geeft garanties, érewoord Hier eindigt haar ontluikend leiderschap Zoals ooit Pipo zei: Sápperdeflap!…

op een regenachtige nacht onder de kale bomen in het bos op de achtergrond een verlaten landhuis met een ijskoude blauwe lucht zit ik in de geur van koude sneeuw zit ik als een wezel in een boom in de regen in de nacht…

Er ligt een landhuis aan de stroom, verlaten; Verbleekt, met donkre luiken, staart het blind, En laat de stroom, die eenzaam voortglijdt, praten En luistert niet naar 't fluist'ren van de wind.…

heb het bos ontsloten bomen en struiken zichtbaar gemaakt het wild heeft een bosrand de vennen verwaterd pas later plag ik de hei kan ik jou blij ontvangen weet jouw verlangen als koningin van het woud een landhuis van hout dit beschermd gezicht wil ik jou gaarne geven om er samen voor altijd te leven…

ik weet zelfs niet welk lied je plezier doet ik heb het op gegeven te proberen , al die immense gedachten hoe ver hoe diep het landschap was steden torens bruggen en het prachtige land dat we eens waren , een open raam in een landhuis, waar je bijna in stapte bewust om mij te ontmoeten .…

Kempense bossen en heide geven hun luchtige adem aan een groot landhuis, brengen door alle ruimtes zingend geruis, dat roept tot sprookjesachtig beleven. Kind, volwassen mens mogen zich begeven naar dit wonderbare heldentehuis, kijken blij verrast, maken licht gedruis met handen vol kunstzinnig, kleurig streven.…

In de straten van Antwerpen ontwaakt de levensdrift van een jongen en een meisje twee gezworen hartsvrienden hun guitenstreken en slimme handelingen verspreiden zich spoedig door het Belgenland drijven soms onverwacht mee met verre wereldreizen doen moedige daden die in vele boeken over de aardbol gaan in het fraaie landhuis van hun…

Een deftig landhuis aan een stille laan. Een grijze juffrouw trekt haar baljurk uit. ----------------------------- uit: 'De gedichten', 1974.…

Donzige vlokken Strooit hij op aker, landhuis en heg; Hand doet hij worden 't Water der vlieten, 't Zand van de weg. Krassende raven Vliegen in 't ronde, Bol van de kou; Nevel en mistdamp Hullen de velden Weder in rouw.…

Ze lijkt er niet mee te zitten dat de kunstfotograaf haar kiekt integendeel ze poseert alsof ze een gravin is die voor haar landhuis staat en met terugwerkende kracht help ik haar droom te realiseren Daar staat ze dan zo met haar hoge laarsjes en de blote bovenbenen onder de korte rok als een dwerg voor een dubbelhoge deur, die gesloten…

douairière van een Jonkheer “Van Pentheghem tot Wezelkant” of onzin in dergelijke trant ze had een rijk leven gehad tot aan zijn verscheiden de kinderen hadden weten hun tijd te beiden als aasgieren hadden ze zich op haar gestort en haar het landhuis uit geschopt er had niks aan geschort dus nu moest ze wel want het ziekenfonds trok aan de bel…

nou ja mama, zij zag direct wie het was zij belde op en zei; ‘ het is Julio Iglesias’ niet veel later stonden er vrachtwagens voor de deur, met de kastjes Type Landhuis-style in vanille kleur compleet met inductieplaat en combimagnetron, een Amerikaanse koelkast die nog maar net naar binnen kon toen moest alles aan de kant ze hadden…

Nu plukt hij 't zorglijk van de stengel, En laat er mee naar 't landhuis gaan, En de eedle vrouw, een jeugdige engel, Nam zelf het bloempje lachende aan. ‘Hoe laat hij,’ sprak zij, ‘hoe zich noemen, Die mij dat kostbaar roosje zendt?’ - ‘Hij is een vriend van schone bloemen: Meer’, sprak de knaap, ‘is me onbekend.’…

Sindsdien bezoek ik je geregeld in je Engelse landhuis met grote tuin, waar je totaal tot rust bent gekomen en mij met liefdevolle lach een aantal glazen port schenkt, naast lekkere blokjes Cheddar.…

Dwalend langs de lanen van Het Leusveld waar de adem van het landhuis vertederend ritselt en de morgens bedauwt waar bij elke stap het stof van het verleden opdwarrelt en neerstrijkt op de dromerige dreven van Oeken die languit luieren tussen kanaal en rivier het jachthuis heeft zijn gevaren ingepakt verpulverd ligt het restant van vroegere…

Je stal de harten van rijke mannen, want je wilde vooral rijkdom verwerven via je pure lichaamsuitstraling, die volop betoverde en zelfs een Engelse prins voor je deed zwichten, van een van je prooidieren erfde je een groot landhuis nabij een kalme baai, waar je vaak eenzaam langs het kabbelende water liep, met een glas cognac in je hand en…

zijn jij die nooit aankwam Je zou nooit arriveren in mijn armen, geliefden die verloren waren vanaf de start ik weet zelfs niet welk lied je plezier doet, ik heb het opgegeven te proberen al die immense gedachten, hoe ver hoe diep het landschap was steden, torens, bruggen en het prachtige land dat we eens waren een open raam in een landhuis…

Beneden smachtend in grijze wolken onverbiddelijk Nederige afwachtende houding uitnodigend tot misbruik Kleverig angstzweet zout en verzuchtend Bang maar ook schril gehuld in zwart, hard Pijn verterend zoekend in labyrint Taal niet begrepen, holle frasen net weer wel Steeds verzonken in ledig - waarom - Minnekozen onbestaande enge leegte Gemis…

was doorgezakt in een donker café, waarbij hij noodgedwongen op een bankje in het park zijn roes moest uitslapen en ook om nieuwe inspiratie op te doen Bij zijn nieuwste film vloog hij door de lucht over het walvisschip, waarop jij naar Londen reisde en je hebt nog uitzonderlijk goed geacteerd, terwijl je eerder thuis was in dat idyllische landhuis…

O Tsead, zie toch ton pauvre peuple geen vaderland maar roversnest geef ons een stem advies of raad doe voor die plicht je dichter's best Het zou je sieren als het kiesvee rede-, reddeloos verloren tussen Rijnland's lorelei en Noordzee waar ze olie boren een stem advies kompas of raad niet vanuit ivoren toren, maar als treffend…

Dans met je vrienden onderweg om ze een leven lang te eren weef met sterrentouw de hemel als je in de regen staat span er het paard achter de wagen om het daarna af te leren wees zo dapper als je zijn kunt en verricht een heldendaad Neem steeds genoegen met genoeg en neem de tijd om haar te delen lees soms brieven van geliefdes die allang…

Mijn vrouw vindt mij een zwartkijker, als ze leest in mijn arsenaal, of als ik voorlees voor haar luisterend oor, de kat mijzelf, kortom, ons allemaal. Zij vindt het soms zo somber, morbide, spiegelend, vaak banaal. Zij neemt dan maar een wijntje met ijsklont en duikt met haar koptelefoon op in de Franse taal. Zo zitten wij dan aan de…

Ik zag een meisje mutsjes maken: Zij hield, op hare malse schoot, Een mutsenbol, zo zwaar als lood, Mismaakt van mond en neus en kaken, Een kunsteloze beeldtenis, Gelijk dat goedje doorgaans is. Zij kneep en plooide dus haar mutsje, En, onder 't plooien, schonk ze mij Een vriendlijk lonkje van terzij, Dat straks gevolgd werd van een kusje;…

Ik beken: dat binnenpretjes me doen lachen, en beken nog eerlijker, dat ze doen schaterlachen, dus binnenpretjes of niet: wanneer je me lachen ziet, dit echt aan de buitenkant zit, en ik GENIET!!!!…

We slenteren over het zandpad langs de opgedroogde bedding van het riviertje richting zandheuvels waar een enkele boom de kunst van eenzaamheid verstaat als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder de bloesem van de vlierstruik we ruiken de adem van zomerse wind zuurstof…

Al jaren vroeg ik U nergens om maar ‘t is belangrijk waar ‘k nu mee kom, mijn vraag is geen cadeau of grote gift ‘t is een verzoek, aan U gericht! In plaats van pakjes onder de boom, vraag ik U simpel en gewoon: neemt U dat verhipte virus met U mee als U weer vertrekt met de arrenslee. Begraaf het zo diep, dat niemand het meer heeft dat…

De dagen rijgen zich aaneen, met steeds dezelfde rituelen. Ik voel me als een kuddedier. Een beetje opgejaagd door mensen die voor helper spelen. Zij rijgen met minuten en iedere minuut dat is er een. Ik sukkel maar wat mee, dankbaar voor elk gebaar. En volg maar heel gedwee. Ik glimlach maar een beetje over hun bedrijvigheid. Want ik…

vanaf de Fondamenta degli Incurabili staar je over het water naar het stille dodenrijk zijn boot zal je brengen, daar waar je zal rusten in nabijheid van haar, je geliefde Venetië dampende mist, de sfeer van stilte dragend het water, de tijd, licht en donker heden en verleden, verlangen en vervulling steen en vlees, liefde en afscheid taal en…