145 resultaten.
Kindertekening
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.011 voor Inez
Mijn ogen zijn gemaakt
Van zon en van maan
Mijn wimpers
Van vleugels van dons
Mijn oren van afstand
Mijn mond van valleien
Mijn ledematen zijn
Van donder en donker
Van akkers hout en rivieren
Zijn alle andere delen
Die ik amper ken
Maar op gelijke voet leven met elkaar.
---------------------------
uit: 'Som van tijd'…
Het verre paradijs
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 213 Wat leert ons taal
wanneer het gaat
om wezenlijke dingen
waar die wij kennen
vreemdelingen,
inheemsen vrienden zijn
in warmte omgesmolten lichaamstaal
stromend door ledematen
van hand naar hand
tot in het hart vertaalt
wordt taal ontvreemd,
de vreemdeling onthaald.
Geschreven bij het gelijknamige boek van Kate Grenville…
Vluchteling
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 189 Achter de horizon heb ik gezwommen
in een zee met bloed en tranen
een afscheid was niet mogelijk
mijn huis en hart zijn stil verbrand
ik kan de liefde niet meer
uit het verband rukken
mijn ledematen zijn moe
van het tevergeefs lopen
en hopen dat de grenzen
opengaan in nieuw verlangen
zodat het leed zich kan berusten
niet langer…
Avondvaart
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 387 Lucht
luidt de avond in
daglicht
maakt zich uit de voeten
Wind zucht
door de kruin
van bomen
er geldt niet langer:
'n heilig moeten
van
het dagelijks werk
de uren als klokslagen
al geteld
Dimt het licht
we strekken onze ledematen
buigen niet langer
voor baas noch geld.…
Sluimertaal (1992)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 99 ontspan je verstrakte ledematen in het lome,
laat alle, daagse pijn nu uit je stromen,
ook dit uur blijven demonen slechts demonen,
beleef, liefste, opnieuw, alle mooie, oude dromen,
die in je lange nachtreis tot je komen,
eens keert weer terug, wat jou is afgenomen…
fanfare zonder muziek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 in trage uren
gist de taal in
het duister
later na het
rijpen in de zwarte
nacht lijkt
wat ze zeggen wil
zomaar uit het niets
aan te waaien
ze ligt voor het
oprapen woord
voor woord
maar haar klank
loopt vast
zie haar ontsnappen
fanfare zonder muziek
hoor haar knarsende
ledematen
achter de huizen
in een doodlopende…
Op de tochten (deel II)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Wedloop van oorzaak en gevolg,
ontstaan, bestaan, vergaan,
beroer nog eens wat ledematen,
wat het oog niet ziet, en het oor niet hoort,
bekoring van het te vergevorderde,
omarm mijn verdriet, omarm mijn geluk.…
vulkaan
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 913 in de kraters van jouw vulkaan
omringd door zwaveldampen
ben ik al veel te ver gegaan
voel ik mijn hart verkrampen
in de geisers van jouw verdriet
brand ik mijn ledematen
ben jij het die mijn hand niet ziet
en zal mijn roep niet baten
in de diepte van jouw tranen
trekt de stroming mij steeds mee
zal mij nooit meer veilig wanen
drijf…
Broeker Feestweek
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 751 Hij is weer voorbij de Broeker Feestweek
Ik voel het overal in mijn lichaam
alle ledematen voelen onaangenaam
Vergeleken met toen is alles nu bleek
Ik heb toen georganiseerd en gedanst
Ik heb toen gefantaseerd en ook gesjanst
De constante pijn kon me niet afstoppen
waterspektakels te organiseren
de jeugd met spooktochten te animeren
maar…
lente
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 181 als een oude boom
getekend
met knoestige
doorleefde ledematen
lijkt het verval nabij
maar....…
Geestelijk gehandicapt
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 940 Uitschuifbare ledematen,
Geen zinnen die je kan praten.
Ribben allemaal te tellen,
Jouw gedachtes wil ik me voorstellen.
Welke woorden zou je nemen,
Welke zinnen zou je claimen.
Wat gaat er achter je ogen om,
wat is jouw, daarom.…
Autumn blues
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 210 de blaren vallen over me heen
mijn geest dwaalt stuurloos rond
en op mijn rug de steen
met stervende woorden in de mond
de aarde zuigt aan ledematen
terwijl gedachten vertragen
mijn zomer vergeet,
voor even, haar baten
de hemel lijkt zich te verlagen
ik word aangespoord
zonder er om te vragen
en met geduld te dragen
wat mij verstoort…
Fijn ongemakkelijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 In bed is het fijn
ongemakkelijk liggen
aan alle kanten mezelf
voelend, ruim anderhalve
vierkante meter huid
precies passend
gevuld met warme gevoelens
dat ben ik, in levende lijve
Het rekken en strekken
van mijn rug en ledematen
mag wel wat kosten
aan geschreeuw om aandacht
voordat ze slap mogen gaan
slapen na de ontlading…
Watertaal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 roeiriemen trage eenvoud
en al het water van de zee
boetseer ik willende watertaal
die danst als de golven
op boten van luiheid
die soms gevangen wordt
als drijvende kurk in een vissersnet
misschien zijn mijn woorden
te licht voor zware geesten
ik verontschuldig me daar niet voor
want ze schenken mij
medaillons van mildheid
en vier ledematen…
Zes benen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 94 .
-------------------------------------------
Het ouderpaar had eerst niks in de gaten,
Toch was hun kind bepaald niet heel gewoon:
Er zaten liefst zes benen aan hun zoon,
Hun kind had een surplus aan ledematen.
Wacht even met het snijden in zo’n spruit,
Hij kan er nou nog elke kant mee uit.…
Ontgroeners weder wijzer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 443 Stuiptrekkende ledematen
En de pupilreactie nul
De reflexen minimaal
Na die ene laatste pul
Dan volgt de snelle diagnose
Op gesmeerde spoedopvang
Als rubberen wielen piepen
In de bochten van de gang
Alle paniekgezichten bidden
Uit angst voor eigen schuld
En op dat moment zijn zij
Met zorg en spijt gevuld
Weer een falende selectie…
Het Grote Gebeuren (Vlucht MH17 op 17 juli 2014)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Uit de hemel
duiken snelle stippen
naar een niemandsland
vleugelloos weggeworpen
zachte tassen, stoelen
hard metaal, ledematen
ook mijn hart
staat stil
van ongeloof
toch ligt daar een lakschoen
toch lees ik opengeklapte levens
mijn vertroebelde ogen
en mond vol gedachten
vragen om woorden
voor de leegte
Dit veel te grote gebeuren…
Vacuüm
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 8.575 in gelijk de plek
waar klanken verdampen
voorbij het laatste bereik
het ochtendlicht snijdt langs gordijnen
onweerbaar de kamer binnen
het trekt mijn ogen in
zuigt mij de slaap uit
een wederkeer in dag en lichaam
mijn naam mijn oog mijn zinnen
ze waren er vannacht
dichtgesloten muurvast
zoals ik gesnoerd ben
in lichaam en ledematen…
Impasse
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 208 een poëtische scène
die circuleert in de lucht
met zachte dansbewegingen
stille intimiteit scheert voorwaarts
terwijl de hemel opentrekt
in een sliert Fries licht
op ledematen
vliegen valt niet te leren
met veren getooid
ik ben geen dier van dons
waaruit je kunt ontsnappen
vederlicht
hoog boven de grond
even teder als vogels
die elkaar…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 225 toen een roodborst riep dat het morgen was
verdween de vage kleur van dromen
mijn hart barstte haast,
door overgaan vol nieuwe adem
in gestrekte ledematen kwam dit lijf op gang
goedemorgen wereld
je bent ingeluid door hoop, gezongen
door de zuiverheid van dauw, op oude nacht
ik vertrek nu naar de dag -en wacht
tot aan de stille overdracht…
Levensadem
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 250 Zodra hij ledematen heeft
beweegt hij op het ritme,
zijn blijdschap klopt,
popelend danst hij voort.
Wie zal mijn moeder worden en wie heeft mij verwekt,
wie houdt zijn handen naar mij uitgestrekt?
Zijn ze zoals mijn Maker, zien ze al naar mij uit,
ik luister stil geborgen naar hun leefgeluid.…
Tederheid van wolven
gedicht
4.0 met 2 stemmen 6.375 Wij liggen in het gras
Op het Wolvenveld boven Vršac
Men zegt
Dat hier alle wolven
Zijn doodgeslagen
Tot op de laatste
Levend bleef
Alleen hun naam
Een soort dierlijke tederheid dringt
Vanonder opgeschrikt gras
En beroert onze ledematen
Lippen en bloed
Wij beminnen elkaar zonder woorden
Mijn jonge wolvin en ik
Naar Vasko Popa…
weer een barst in mijn bunker
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 554 Weer een rots in de grondvesten
Van mijn krakende bunker
Die hoestend dit zwarte stof
De papieren lucht induwt
Ach, ze huilen en roepen
In breekgeluiden van pijn
Want elk keitje wordt
Een scherpgekante oorlogsrots
Gezwollen in de dooraderde brei
Van mijn voelen en schrijven
En ook de drukke stuurman
Van mijn domme ledematen
De fronten…
Resurrectie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 139 De striemende wind
Splijt mijn brein
Ratio in de lucht
Gedachten op wolken
Isothermen als wichelroede
Doezelend op de thermiek
Van mijn gevoel
Regen geselt het sentiment
De huid doorweekt
Infiltratie tot het skelet
De diepste krenking
Letselschade
Afbrokkelende koraalbank
Zon aan de hemel
Aarzelende oogopslag
Stramme ledematen…
Herfstsonate
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 874 huist in mij een droog skelet
wat beenderen, een ribbenkast
een puzzel in elkaar gezet
die hier en daar wat strammer past
het durft behoorlijk hard te kraken
als botjes draaien in hun kom
van ’s morgens al bij het ontwaken
de dokter noemt het ouderdom
ik noem het kunst, een soort talent
mijn innerlijke componist
mijn nek, mijn rug, mijn ledematen…
Philippe Croizon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 93 Het staat echt als een paal boven water:
De man die ooit onder stroom kwam te staan
En nu zonder ledematen moet gaan
Nee, die held maakt dus nooit meer zo'n flater!
Philippe draagt nu een wat vreemde outfit
Maar weet dat niemand hem in 't vaarwater zit!
...42-jarige Fransman zwemt zonder armen en benen het Kanaal over.…
Onveilig landje langs het spoor
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 351 Los gezaaide ledematen
oogsten het geheim
van het schuurtje.
De sloot ruikt
naar de trein
die flessen telt
waarin verlopen staken
zich zien waggelen
in de wind.
Hun lege doppen
staren naar het kind
dat al kon tellen.…
Ik zocht …..
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 522 Een woord
om onrustige gedachten
te ordenen
Een hand
Om dwalende ledematen
te leiden
Een oog
Om een dolende ziel
te hervinden
Ik zag mij in jouw ogen
In jouw handen
In jouw woorden
Maar ik wilde jou helemaal niet zijn
Ga weg
Uit mijn gedachten
Ik orden
Ga weg
Ik stap zelf wel
De wereld in
Kijk maar
Hoe ik mijn eigenwaarde…
Vrijheid
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.019 Als mijn ledematen vrij konden zijn
als mijn verstarde lichaam ontspannen was
als een vlinder zwevend in de lucht
dan gingen mijn gedachten niet langer op de vlucht
Dan was ik vrij om te gaan
hoefde niet steeds stil te staan
bij wat eens normaal is geweest
Nu voel ik me gevangen
in iets waar ik niet wil zijn
In mijn hoofd droom ik dromen…
Schreeuwend in de nacht ( R. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 Ik zoek, naar niks; alles is voorbij,
geen lief, geen ledematen meer..
slechts over is zelfbeheersing
door liefde voor de relativiteit van het bestaan,
onze liefde,
dat wat verloren ging.
Ik hing zo aan jou...
maar ik houd teveel van mezelf
teveel tussen wantrouwen en vertrouwen.
Ik hield je,
ik ging houden van het relativeren.…