Alle inzendingen over leef

Niets breekt de zachtblauwe lucht dan een vlucht wilde ganzen op zuidlijke wieken in stugge cadans 't gezoem van een enkele mug trilt met de damp uit het dauwige gras ik waad door het veld dat golft met de bomen, ver weg ik leef met het leven dat eindeloos danst in de zomer dat kaalt in de herfst verstart in de winter En dan als de…

Door tijd leef ik te snel, voelen mis ik wel. Stilstaan bij alle dag, soms zonder een lach. Ook dat moet je voelen, ik snap nu wat ze bedoelen. Kop in het zand werkt niet meer, gevoelens voelen doet zeer.…

Je hebt me gezegd dat ik niet moest huilen Soms lukt het, maar soms ook niet zo goed Je hebt me gezegd: Ga verder met je leven Maar om eerlijk te zijn ben ik een beetje de weg kwijt en leef ik nu tussen twee werelden in, ik weet eigenlijk niet zo goed meer hoe je zoiets doet.…

Wil dus je tranen drogen en leef!…

Doe wat je niet laten kunt op een dag zeg ik echt stop Dan is mijn grens bereikt begrijp me ergens houd het op Lieg maar als je zwijgen wil op een dag komt alles uit En kan je smeken en breken maar is het voorgoed verbruid Leef maar hoe jij leven wil onthoud mijn liefde is geen spel Ik ben eerlijk en altijd oprecht dus schat realiseer…

Ik leef in dagen waar liefde woedt Passie in mijn hart brandende gloed Mijn droom ben jij zacht tegen me aan Samen vervlochten De nacht in te gaan Ik voel en.. ik voel jouw warmte in mij Versmolten tederheid Liefde is zo dichtbij Ik huil in mijn slaap soms tranen van geluk Zweef door de nacht veilig en verrukkelijk En in de…

dichters pureren bestaansredenen tot vingerwonden en daar de wereld in zien het knopen van gedachten zij zenden een web van substraat en synchroniteiten op de kleinste voorschoot ligt een diepe wereldhaven nucleaire onderzeeërs gedijen er in wulpse weelde Ik leef in een frigozakje het licht van buiten voorbij stralen naar…

hart net als een bliksemschicht die de donkere lucht in twee kan splijten Misschien had je het niet eens door dat je me stapelgek gemaakt had dat ik enkel nog wou leven voor jou Misschien was het onbewust dat je me keer op keer de hemel beloofde en uiteindelijk de hel gaf Misschien ga ik je nooit meer zien want de hel waarin ik nu leef…

Maar toch leef jij stiekem in mij. Jij bent de enige, die ik zou kunnen wensen te vergeten. de enige, die ik niet graag zal vergeven. Jij bent de enige die mijn hart breekt, al zijn er momenten waarop ik je haat, maar je toch niet vergeten kan. De tijden dat je me pijn doet en tranen op mijn gezicht ziet verschijnen.…

Dat jij de bodem bent geweest van mijn lichtzinnige bestaan heeft mij vertraagd verrijkt van geest nadat je plotsklaps bent gegaan sinds jouw vertrek spuw ik mijn gal met sterke drank in het café ik leef vanuit een vrije val en sleur de liefste mensen mee uit jouw postume aureool span ik ternauwernood een boog mijn vogelvlucht uit het…

in een land waar wij smullen van de vuiligeid het nieuws en daarna de thee in de file heen verbrand weer terug de tijd tikt snel veel te vlug klimmen klimmen klimmen op naar de top o zo diep dit dal van gal stop teken leef met me mee de straten van woede neem ik mee op een pad vol vrede het is tijd voor de rede tot dan mijn strijkt…

Eventjes sta ik stil bij wat ik werkelijk wil Mijn intens verlangen in mijn hart gevangen Even weet ik niet meer denken doet soms zeer Het strookt niet met mijn doel de stem van mijn gevoel En toch weet ik van binnen dat ik mezelf eens moet bezinnen Maar de tijd die vliegt voorbij en voel me vaak vogelvrij Ik praat werk ik slaap en leef…

Jouw zelfgevoel is ondermaats door mazen in de fuik ontsnapt zo leef je vrijwel buitengaats als ziel die zichzelf open krabt de pijnpunten van jouw bestaan slaan wonden in het grootste hart je hebt jezelf meer aangedaan dan puur te vatten is met smart je hebt jezelf tot mij gewend in spiegels van een blinde vlek wij drogen op in grof cement…

mijn lol boeken las, En ik nog anders naar de wereld keek, Ik weet nog toen ik jong was, Met m’n hele leven nog te leven, Zat ik daar, dromend in die klas, Ik weet nog toen ik jong was, De dood nog zo ver leek, Maar nu, als ik slaap, Kan het zijn dat ik morgen niet ontwaak, Ik weet nog toen ik jong was, Carpe diem was nog vaag, Nu leef…

Ik leef zo. Ik ben zo. Mijn dag verstrijkt in regelmaat van schande. Ik ben een arme man en alle leven doet mij zeer. ------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1984.…

Wie had het lef hem tot stoppen te dagen? Maar de vraag werd ontweken. Er over praten? Daarvan was beslist geen sprake! Ik verlegde mijn blik naar buiten en nam kennis van het schemerzicht in stilzwijgen. De lucht, die liet zich maar slecht verdragen.…

Ik noem ze niet bij name ik draag ze in mijn hart Waar ik ga, sta, werk, winkel uitrust, uit ga, woon of gewoon naar uitkijk Waar ik maar ben, waar ik maar leef wat ik ook beleef, wat me maar lief is Ze zijn er altijd in mijn hart: mjn man, mijn kinderen, mijn gezin, mijn moeder, mijn familie Ik draag ze in mijn hart en in mijn…

Slaap rustig en leef lustig we houden het stil en blijven zonder kijven.…

ten tijde van dit uur terwijl de harde wind zijn kou door kieren drukt lukt mijn lied niet, want ik zing slechts schrale tonen op weg naar morgen blijft de klank verborgen in de vensterbank ze huilt er slechts en laat me zoeken oh moment, je wendt je naar mijn hart maar elders leef ik in gevaar mijn lippen dun, de wangen koud diep doorwaaid…

Je mag op mij wachten, maar neem de tijd en leef. Nu met de ondergaande zon neem je onze warmte mee. Mijn uitgebreide zinnen zijn nog nooit zo kort geweest. Mijn hoofd is nog nooit zo vol, tevens leeg van geest. Jouw pad nam een weg met mijn woorden in je rugtas. Jouw reis is niet uit te drukken in tijd maar tot een climax.…

Als de doornen van het leven geen prikkels meer geven de volle rozenpracht verwelkt haar langste tijd heeft gehad pluk ik voortaan dagelijks klaprozen langs de wegen en leef er degelijk vrolijk op los!…

Waarom leef ik? Waarom leer ik niet van fouten? Waarom begrijp ik de Bijbel niet? Waarom snap ik de reden van het leven niet? Waarom is God in mijn ogen niet liefdevol? Waarom blijf ik hangen in het verleden? Waarom zou ik nog verder gaan met leven? Waarom ben ik zo somber en ongelukkig? Waarom? Waarom? Waarom?…

De diagnose is gesteld Het vonnis gesproken Zo ben ik onderweg Leef ik onrustig en onzeker Wil ik alleen zijn Maar ook altijd bij jou Mijn ankerpunt Mijn veilige haven In mijn illusies De liefde nooit gevonden Onderweg Tussen de liefde en de leegte Het teken getatoeëerd op mijn arm Steeds degene die ik moest zijn…

Wie zal mij begrijpen het leven wat ik leef wat te doorstaan iedere dag opnieuw Wat gaat er voor wie komt er achter aan ik leg het mezelf op daar verandert geen ziel wat aan Ik kan niemand iets kwalijk nemen het is lastig om mee om te gaan maar wat begrip extra voor mij of vraag ik nu teveel Ik moet voor mezelf opkomen is een wijze…

Ik doe aan hersengymnastiek maak gedachtensprongen Dien mijn sportmaatje van repliek heb soms een klein winstje afgedwongen Wij zijn helemaal aan elkaar gewaagd beiden voldoende lef om iets te durven Daar waar jij mij ineens belaagt grijp ik jou letterlijk weer bij de lurven Zo met ons tweeën in balans is het fijn om samen te spelen Ik…

Altijd als ik aan je denk houd ik m'n adem in de tijd staat even stil je betekent voor mij zoveel alsof sterren gemaakt zijn van jou grijs groene ogen bewegend in een lach er is geen mooiere vrouw met jou leef ik echt ten volste iedere dag de zee zingt met ons mee het lied der liefde het verleden wordt het heden we lachen om een drieteenstrandlopertje…

Leef gij het leven Zoals het gaat - Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog - Toon gij u krachtig, Uw doel steeds gedachtig, Nooit onwaarachtig, En dan: kop omhoog!…

Alles blijft klein beschreven Verbeeld u zelf niets Je leeft dit leven En eindigt als niets M'n gebreken lezen iets Alsof de spaken breken Niet van de fiets Noch die van jullie leken Blijft het hangen Gooi het weg Denk nooit in rangen Anders hebt ge pech Vraag nooit naar niemand Rond en rond vandaag Ook steun ik jou vaag Ik leef…

Bedankt voor wie je was voor velen, leef nu maar verder, in het Licht dat wenkt en rust schenkt, vol van vrede; je hebt hier prachtig werk verricht.…

Op mijn akker zal ik lopen in winter en drassige grond zal er korrels en zaadjes strooien voor een vruchtbaar bestaan Met de zeis snoei ik de blaadjes de bloemen en de tijd ik leef al uren tussen kuil en koren waar ik mij zo dadelijk uit bevrijd Ik hoor de paarden zwoegen zie het land opstaan een weelderige bloemenzee vormen tegen…