Alle inzendingen over leef

Leef gij het leven Zoals het gaat — Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog. Toon gij u krachtig, Uw doel steeds gedachtig, Nooit onwaarachtig, En dan: kop omhoog!…

Er is de werkelijkheid, daar leef ik in. Als vreemdeling, een eenling, in een leegte zonder zin. Ik kan je niet bereiken, een onmogelijkheid. Er is je graf, een harde koude steen. Waaronder jij verdween. Dus vouw ik maar mijn handen, en vraag... om hoop, om hoop, aan Hem, die allen leven geeft.…

diamanten die glinsteren in de deken van sneeuw ik ben de stralende zon op het nog rijpend graan ik ben de zachte herfstregen die je in de ochtend wakkert ik ben de opbeurende rush van stille vogels in de lucht ik ben de zachte sterren die 's nachts altijd schijnen dus ga niet naar mijn graf of de urn met mijn as ik ben er namelijk niet ik leef…

Ze kent me Als geen ander Beetje bij beetje Leert ze begrijpen Hoe het is Om mij te zijn De moeilijkheid Om iedere keer Weer af te wachten Op een dag Van vrolijkheid Of lusteloos en chagrijn Ze kent me Reageert steeds beter Op de signalen Die ik geef Het tempo in mij Dat steeds verandert Dat wereldje waar Ik ook in leef Dat…

Waar ik leef ben ik rijk zonder gezeik als een oude eik heb ik gezien hoe liefde een man gek heeft gemaakt ik heb gehoord hoe een gekke man door liefde werd geraakt vlinders vliegen naar zijn gelijkenis een zalm die terugkeert uit de oceaan naar de rivier die er ligt om te sterven onhoorbare zucht een opstijgende zwaan…

ik weet... dat ik niet leef wel adem maar niets voel dat ik nergens nog om geef geen gedachten of een doel ik zoek... maar vind geen reden mijn hart voelt koud en fris ik kijk omhoog en naar beneden een teken dat ik je zo… mis het is nu al zo lang dat alleen zijn in het leven maar iets is wel van groot belang en dat is hopen en nooit…

Ik leef hier nog, in kwellende eenzaamheid Niemand hier, om mij te verblijden Denkend aan wat mijn leven leidt Denkend aan wat mij van anderen zou afscheiden. Ik kan niet verder gaan, levenloos leven Er is geen oplossing die mij redden kan, Mijn leven geef ik terug, die ik heb gekregen Ik was nooit of te nimmer, een beste vakman.…

ik loop in een bos de morgen is nog pril hoewel het bos ontwaakt is het nog heerlijk stil ik kijk naar de lucht en naar het morgenlicht ik luister naar het bos er groeit een gedicht een gedicht over loslaten en over eeuwigheid over afscheid nemen en leven in geleende tijd ik leef in mijn later mijn vroeger is voorbij alleen herinneringen…

Leef!…

Heerlijk..ik voel...ik leef...!…

ik leef gewoon mijn leven ben vrolijk en gezond zoveel liefde om te geven en neem geen blad voor de mond maar als je het dan zo wilt noemen dan ben ik in dit geval ik zal het niet verbloemen een echte femme fatale…

Het is het kind in mij dat niet bevatten kan hoe het verdoold geraakt is in de tijd ik leef maar ben ik wie ik ben?…

Ik leef niet meer in de schaduw van mijn zelfkant, vermorzeld vertraag ik, ‘k heb mezelf niet meer in de hand. Door de waanzin van verzet strompelt mijn pijn krom en gebogen, stemloos zinkt mijn hart in het duister, de waarheid heeft nog nooit gelogen.…

Als dichterswoorden Waarheid zingen leef ik voort Door de eeuwen heen Haiku gebaseerd op Metamorfose XV 877-890: En tot in verre landen, waar Romeinse macht zal heersen, Zal men mij lezen en ik zal door alle eeuwen heen Als dichterswoorden waarheid zingen Roemvol blijven leven - Publius Ovidius Naso (Sulmona, 20 maart 43 v.C…

Ik vlieg in mijn gedachten Door het duister en het licht Vrijheid in oneindig zicht Waar de sterren mij verwachten In mijn fantasie Vlieg ik over verre landen Over bossen, over stranden Tot ik heel de wereld zie Ik droom, ik vlieg, ik zweef Door de wolken en de lucht Een oneindig mooie vlucht Waarin ik voel dat ik leef…

Hij heeft een mooie lach zo eentje die de tijd doet stoppen, tenen laat krullen in zwarte sokken een lach die je van het strand zou willen oprapen net als de mist je brilglazen doet vervagen een lach zo fris die in een appel blijft hangen, zacht laat herinneren hoe de lente smaakt na een fris pintje bier met lef volmaakt, het…

stil gefluister wel in de wervelwind van extase hoor je mijn schrille kreten lied als de razernij je voedt Heb je genoeg aan een simpel spel als een bron in de oase of zijn de ogen die je ziet dat wat je smelten doet Hoor je het ruisen van de wind in de draaikolk van begeren voel je de adem van het licht die langs je lichaam glijdt Leef…

licht aan de uitgang de donkere gang de groeiende duisternis de langzame versmalling het kruipen diep diep in het donker de omklemmende wanden de beklemmende lucht de benauwende vernauwing vooruit vooruit in het donkere gat geloof onwrikbaar vastgewroet radeloos redeloos hopeloos wanhopig tot je razend-heilig-waanzinnig stikt dan leef…

Ik leef in schaduwen, ben nameloos. Laat me verdorren in het wintertij, Ver van de zomers met hun hels gehoos. Ik kan de lichte stormen niet verdragen. Kijk niet naar me. Behoed me voor die pijn. O camera. O beeld van welbehagen.…

mei precies wil evenaren schuldgevoel, mijn cultgevoel ik neem me zo graag mee bedolven onder golven van een nooit verstilde zee tranen vlokken schuim uiteen onsamenhangend uiteengaan kapot, verspreid altijd terugverlangend naar de stilte na de vloed naar een altijd vlak gemoed en de dingen die je schreef noem het deinen als ik leef…

Ik leef maar even maar even valt leven samen met alles al wat was al wat is al wat zal zijn.…

Wat een lef. De dag dat ik ga wreken komt alsmaar dichterbij. Niet met fysiek geweld, noch an'dre vorm van delict. Woorden. Moorden. Wat een spel.... *met opzet bedreven...…

Lieve Annick, blijf hen nabij die om je treuren en leef in 't licht, hoe donker ook de tijd die komt haast alles zal gaan kleuren.…

Twee knuistjes, stevig in mijn handen Mijn jongens en ik, samen op pad Met hen op reis naar vreemde landen Met méér lef dan ik in me had Sámen stonden we echt veel sterker Sámen konden we heel veel aan Ik hún steun en zij de mijne Alléén, had ik dit nooit gedaan.…

In welke wereld leef ik nu een eerste, tweede, derde of zijn er nog meer van onder één grote paraplu? God schiep de wereld in zes dagen tenminste dat wordt ons verteld als Hij dat echt zo heeft gedaan Moeten wij ook ons steentje bijdragen.…

Eenzaam zit ik op m'n kamer, vanuit mijn ooghoek rolt een traan Als ik stil eraan moet denken waarom ik jou moest laten gaan Er was geen ander, géén bedrog Maar single verder moest ik toch Eenzaam zit ik op m'n kamer, droog mijn allerlaatste traan Omdat we allebei besloten dat jij écht je gang moet gaan Leef je leven…

zou zo graag weer eens blij willen zijn is lang geleden maar was o zo fijn, leef m'n leven zoals 't komt heb toch geluk: ik ben gezond!…

Niets breekt de zachtblauwe lucht dan een vlucht wilde ganzen op zuidlijke wieken in stugge cadans 't gezoem van een enkele mug trilt met de damp uit het dauwige gras ik waad door het veld dat golft met de bomen, ver weg ik leef met het leven dat eindeloos danst in de zomer dat kaalt in de herfst verstart in de winter En dan als de…

Door tijd leef ik te snel, voelen mis ik wel. Stilstaan bij alle dag, soms zonder een lach. Ook dat moet je voelen, ik snap nu wat ze bedoelen. Kop in het zand werkt niet meer, gevoelens voelen doet zeer.…

Je hebt me gezegd dat ik niet moest huilen Soms lukt het, maar soms ook niet zo goed Je hebt me gezegd: Ga verder met je leven Maar om eerlijk te zijn ben ik een beetje de weg kwijt en leef ik nu tussen twee werelden in, ik weet eigenlijk niet zo goed meer hoe je zoiets doet.…